Stonehenge: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
edición tradución wiki EN
edición baseada en wiki EN
Liña 6:
| Imaxe = Stonehenge2007 07 30.jpg
| tamaño = 300px
| País = {{GBRRUb}} Reino Unido
| Rexión = [[Europa]]
| Tipo = Cultural
Liña 23:
[[File:Thornborough Henge.jpg|miniatura|esquerda|Tres "henges", círculos concéntricos, en liña. Henges de Thornborough en Masham, North Yorkshire, Inglaterra.]]
 
En inglés antigo a ''henge'' dáselle o significado de "precipicio", ou pedras colgantes, polo que os ''stanenges'' ou ''Stanheng'' son un lugar "non lonxe de Salisbury". Nun gravado do século XI os escritores chámanas "pedras apoiadas". William Stukeley en 1740, sinala "as rochas ''Pendulous'' agora chámanse henges en Yorkshire". Stonehenge en lingua saxona significa ''pedras colgantes''. Christopher Chippindale da en Stonehenge Complete a derivación do nome de Stonehenge como procedente do inglés antigo, a palabra «stān» que significa "pedra", e "traveseiro" que dise hencg (porque semella o traveseiro dos dinteis de pedra) para "colgar" ou "forca", un instrumento de tortura. Do mesmo xeito que os trilitos de Stonehenge, a forca medieval consistíu en dous montantes cun dintel que úneos, en lugar da forma de L invertida máis familiar hoxe.
 
O nome de "henge" dáselle a unha clase de monumentos coñecidos como henges. Os arqueólogos defíneos como movementos de terra aos henges consistentes nun recinto circular peraltado cun canal interno. Como soe suceder en terminoloxía arqueolóxica, este é un vestixio dun uso antigo, e Stonehenge non é realmente un sitio henge xa que o seu centro está nun foxo. A pesares de ser contemporáneo cos verdadeiros henges neolíticos e círculos líticos, Stonehenge é en moitas formas atípico.
Por exemplo, os máis de 7,3 metros (24 pés) de altura que ten,teñen os seus dinteislinteis de trilitos existentes de apoio que mantéñense no seu lugar con xuntas en fenda e tallada, que o fan único.
 
==Descrición==
Liña 39:
 
==Primeira era==
Mike Parker Pearson, director do Proxecto Stonehenge Riverside baseado en Durrington Walls, sinalou que Stonehenge parece que asociouse co enterro dosnos primeiros tempos da súa existencia co enterro:
 
{{Cita|Stonehenge era un lugar de enterramento desde o seu inicio ata o seu cenit a mediados do terceiro milenio antes da era actual. O enterro-cremación datado nas pedras sarsen de Stonehenge e probable que sólo fose un dos moitos deste último período de uso do monumento e demostra que aínda era en grande medida un dominio dos mortos.<ref>Schmid, Randolph E. (29 May 2008). "Study: Stonehenge was a burial site for centuries". Associated Press. Retrieved 29 May 2008.</ref>| Mike Parker Pearson}}
 
Stonehenge desenvolveuse en varias fases de construción que duraron ao menos 1.500 anos. Hai evidencias deda construción a grangrande escala no monumento e ao redor do monumento que pode terse extendido para enmarcan a paisaxe nun tempo de 6.500 anos. Citas yA comprensión de lasdas distintas fases deda laactividade actividadcomplícase se complica por lapola perturbación de lada caliza natural por efectos periglaciaresperiglaciais e por animais de madrigueira, un pobre historial calidadde paracalidade lada primera excavación, ye laa falta de información precisa e científicamente comprobadocomprobada por datas.
 
O moderno fases máis xeralmente aceptado polos arqueólogos detállase a continuación. Características mencionadas no texto se numeran y se muestra en el plan, claro.
[[File:Stonehenge plan.jpg|miniatura|300px|Mapa do emplazamento<br>Lenda:<br>1. Ara de pedra<br>2 e 3. Túmulos sen sepultura<br>4. Pedra do Sacrificio, 4,9 m de longo<br>5. Pedra do talón.<br>6. Dúas das pedras orixinais da estación catro<br>7. Banco interno<br>8. Zanxa<br>9. Parede externa<br>10. Avenida, un par paralelo de zanxas e bancos que conduce ao río Avon a 3 km<br>11. Anel de 50 ocos foi chamada Y<br>12. Aneis de 30 ocos foi chamado Z<br>13. Círculo do 56 era coñecido como os buratos de Aubrey<br>14. Pequena entrada sur]]
 
Liña 52 ⟶ 51:
 
===Stonehenge 1 (3.100 anos antes da era actual)===
[[File:Stonehenge phase one.jpg|miniatura|esquerda|Stonehenge 1. Despois da limpeza total]]
O primeiro monumento consistía nun banco circular e zanxa envolvente feito no Cretácico Superior (Idade Santoniense) segundo Chalk Seaford, mide ao redor de 110 metros de diámetro, cunha gran entrada no NE e unha menor hacia o sur. Atopábase en pastizais abertos nun punto lixeiramente inclinado. Os construtores colocaron os ósos de cervos e bois no fondo da zanxa, así como algunhas ferramentas de sílex traballadas. Os ósos foron considerablemente maiores que as cornamentas empregadas como picadores para cavar a zanxa, e a xente que os enterrou tiña coidado de eles durante algún tempo antes do enterro. A zanxa era continua pero tiña sido escavada en seccións, como as zanxas dos recintos ''causewayed'' da zona. A terra escavada da zanxa apílase para formar o banco. Esta primeira etapa está datada en torno ao 3100 antes da era actual. O borde exterior da zona cerrada é un círculo de 56 pozos, cada un de aproximadamente un metro de diámetro, coñecidos como os buratos de Aubrey, por John Aubrey, o anticuario do século XVII que pénsase foi o primeiro en identificalos. Os pozos poideron conter de pé madeiras creando un círculo de madeira. Unha escavación recente suxeriu que os buratos de Aubrey orixinariamente poden ter sido utilizados para erixir un círculo de pedras azuis. Se a hipótese fose certa, faría adiantar a estrutura de pedra máis antiga coñecida uns 500 anos. Un pequeno banco exterior máis alá da zanxa tamén podería datar desta época.
 
===Stonehenge 2 (3.000 anos antes da era actual)===
As evidencias da segunda fase xa non son visibles. Os buratos para postes datan de principios do terceiro milenio antes da era actual e suxiren que alguna forma de estrutura de madeira foi construída dentro do recinto durante este período. Outras madeiras en pé foron colocadas na entrada NE, e unha alineación paralela dos postospostes correu hacia o interior da entrada sur. Os ocos de poste son máis pequenos que os buratos de Aubrey, sendo só de ao redor de 0,4 metros de diámetro, e están moito menos regularmente espaciados. O banco redúxose a propósito de altura e a zanxa encheuse de lama. Polo menos vintecinco dos buratos de Aubrey sábese que conteñen máis tarde os enterramentos intrusivos, cremacións que datan dos dous séculos posteriores á creación do monumento. Parece que a función inicial dos buratos pasou a converterse nunha función funeraria durante a Fase 2. Trinta cremacións máis colocáronse nunha zanxa do recinto e noutros puntos dentro do monumento, sobre todo na metade oriental. Stonehenge interprétase funcionando como un cemiterio crematorio pechado neste momento, o primeiro cemiterio crematorio coñecido nas Illas Británicas. Os fragmentos de ósos humanos queimados tamén atopáronse na zanxa de recheo.
 
===Stonehenge 3 I (2.600 anos antes da era actual)===
[[File:Stone Plan.jpg|miniatura|esquerda|Distribución das pedras na actualidade.]]
As escavacións arqueolóxicas indican que ao redor do ano 2600 antes da era actual, os construtores abandonaron a madeira en favor da pedra, apareceron dous conxuntos concéntricos de ocos (Q e R) no centro do sitio. Estos zócalos de pedra son só parcialmente coñecidos (descrita como a formación de "media lúa"), poderían ser os restos dun doble anel. Unha vez máis, hai pocas evidencias que confirmen esto. Os buratos son a base de ata 80 pedras azuis (amosadas no plano), só 43 das cales pódense rastrexar na actualidade. As pedras azuis (algunhas das cales están feitas de dolerita, una rocha ígnea), pensouse durante gran parte del século XX que foran transportadas por humanos desde as colinas de Preseli, a 240 km de distancia da actual Pembrokeshire en Gales. Outra teoría que recentemente gañou o apoio é que foron traídas máis preto do sitio como bloques erráticos polos glaciares irlandeses. Outras pedras antigas ben poideron ter sido sarsens pequenos, utilizados despois como linteis. As pedras, que pesaban ao redor de catro toneladas, consistían principalmente de dolerita manchada Ordovícico pero hai exemplos de riolita, tobas e cinzas volcánicas e calcáreas, en total ao redor de 20 diferentes tipos de roca foron empregados. Cada un mide ao redor de 2 metros de altura, entre 1 m e 1,5 m de ancho e ao redor de 0,8 metros de espesor. O que ía ser coñecido como a Pedra do Altar, é casi seguro que proveñen xa sexa de Carmarthenshire ou os Brecon Beacons e puido ter permanecido como un monolito moi grande.
 
A entrada do noreste ampliouse nese momento, precisamente coincide ca dirección da saída do sol e posta de sol do solsticio de invierno e verán. Esta fase do monumento foi abandonada sin rematar, aínda así, as pequenas pedras de pé retiráronse ao parecer os buratos de Q e R foron recheos. Aun así, o monumento parece ter eclipsado o sitio en Avebury en importancia hacia o final desta fase.
 
A Pedra do Talón (5), é unha pedra arenisca terciaria, tamén pode ter sido erixida frente á entrada norte-oriental durante este período. Non pódese precisar a data e pode ter sido instalada en calquera momento durante a fase 3. Ao principio estaba acompañada por unha segunda pedra, que xa non é visible. Había dúas, ou posiblemente tres pedras grandes como portais na entrada NE, dos cales só un, a Pedra do Sacrificio, de 4,9 metros de longo aínda existe. Outras características que datan de la fase 3, inclúen as catro pedras Station (6), dúas das cales ocupaban a cima dos montículos (2 e 3). Os montículos son chamados "túmulos", aínda que non contenen restos funerarios. A Stonehenge Avenue, un par de xanzas paralelas de bancos de 3,2 km ata o río Avon, foron tamén engadidos. As dúas zanxas similares rodean á Pedra do Talón (que por entón era só un monolito) e foron excavadas máis tarde ao redor das Pedras Station.
 
===Stonehenge 3 II (2.600 a 2.400 antes da era actual)===