Kevin Carter

Kevin Carter, nado o 13 de setembro de 1960 en Johannesburg e finado o 27 de xullo de 1994 no mesmo lugar, foi un reporteiro gráfico sudafricano, membro do Bang-Bang Club, que gañou un Pulitzer en 1994 por fotografar un meniño sudanés famélico cun voitre detrás.

Kevin Carter

Kevin Carter
Biografía
Nacemento	13 de setembro de 1960 Xohanesburgo, África do Sur
Morte	27 de xullo de 1994 Xohanesburgo, África do Sur
Causa da morte	Suicidio
Datos persoais
País de nacionalidade	Sudafricana
Actividade
Campo de traballo	Fotoxornalista
Ocupación	Fotógrafo
Período de actividade	1975 - 1994
Membro de	Clube do Bangue-Bangue (pt)
Lingua	Lingua inglesa
Premios (1994)  Prémio Pulitzer de Fotografia Especial (pt)

Traxectoria

Comezou a súa carreira aos 23 anos (1983), cando poboacións periféricas como Soweto -preto de Xohanesburgo- estaban en guerra. Alí, sendo membro de The Johannesburg Star, fotografou os civís expectantes ante a situación que estaban vivindo.

Pero se Carter é famoso é por unha fotografía que realizou dez anos máis tarde, en 1993. O sudanés Kong Nyong, por aquel entón un neno famélico, encontrábase defecando nas aforas do seu poboado mentres un voitre estaba ao axexo. Carter, que observou a escena, fotografouno. Esperou para tomar unha foto mellor: co voitre abrindo as súas ás, pero non o conseguiu. Segundo el, conseguiu recuperarse e continuar co seu camiño. O 26 de marzo de 1993, The New York Times publicou a foto e gañou o Pulitzer. A opinión pública entendeu a foto como unha alegoría do que sucedía en Sudán: Kong era o problema da fame e a pobreza, o voitre era o capitalismo e Carter era a indiferenza do resto da sociedade. A crítica cebouse con el pola súa suposta indiferenza, e intentou xustificarse, alegando que o neno facía as súas necesidades, que a tribo se encontraba a 20 metros del e que o animal esperaba a súa ración de comida. Kong Nyong morreu por febre (dito polos seus pais) en 2008.

Tras isto, pasou de reporteiro a fotógrafo de natureza. Sufriu dous duros golpes: por un lado, a presión da crítica e por outro o asasinato do seu amigo Ken Oosterbroek o 18 de abril de 1994, mentres cubría un tiroteo en Tokoza (Xohanesburgo). Dise que anos antes xa intentara suicidarse, que fumaba "White Pipe" -unha mestura de marihuana, metacualona e barbitúricos-, que tiña graves problemas familiares e unha personalidade algo desordenada -perdía os seus carretes en avións e aeroportos-, que era depresivo e tiña unha vida caótica, cunha manchea de experiencias tráxicas.

O 27 de xullo de 1994, Carter foi a un lugar onde xogaba de pequeno e suicidouse mediante unha mangueira que enganchou no tubo de escape da súa camioneta. Morreu de intoxicación por monóxido de carbono aos 33 anos. Da súa nota de suicidio lese:

"Estou deprimido [...] sen teléfono [...] cartos para o alugueiro [...] cartos para os nenos [...] cartos para as débedas [...] cartos!!! [...] Estou atormentado polos recordos vividos dos asasinatos e os cadáveres e a ira e a dor [...] do morrer de fame ou os nenos feridos, dos loucos do gatillo fácil, moitas veces policías, dos asasinos verdugos [...] Voume unir con Ken, se son eu o afortunado..."

KC

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Trabajo de investigación sobre la vida, obra y muerte de Kevin Carter - Por Matías Domínguez, Cecilia Morales y Nahuel Baglietto
• Gañadores Premios Pulitzer 1994 Detalle da fotografía gañadora.
• [1] Reportaxe "Kong Nyong, el niño que sobrevivió al buitre" El Mundo