Revisión como estaba o 18 de novembro de 2012 ás 15:29 editar Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 180.561 edicións m engado a Categoría:Farmacoloxía mediante HotCat ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 18 de novembro de 2012 ás 16:00 editar desfacer Xas (conversa \| contribucións) 110.195 edicións lig int Edición máis nova →
Liña 2: ==Traxectoria== Fillo dunha familia de labregos ricos, estudou no colexio de Farmacia de Santiago de Compostela. Durante a invasión francesa alistouse no [[Batallón Literario]]. Participou en varias accións e ingresou como voluntario no Exército, servindo como practicante de farmacia ata 1814. Rematada a guerra, acabou os seus estudios de farmacia e estableceuse en [[Ribadavia]], onde iniciou a actividade política antiabsolutista. Contribuíu a que Galicia fose das primeiras en proclamar o establecemento da Constitución e durante ao ~~etapa~~[[Trienio ~~constitucional~~liberal]] (1820-1823) participou, como miliciano nacional voluntario en Ribadavia, en varias liortas cos absolutistas. En 1826 abriu a súa farmacia en [[Vigo]] que se converteu nun centro de conspiración política polo que, trala caída do réxime liberal na [[Década Ominosa]], foi encarcerado ata [[1829]]. Atribuíuselle o protagonismo do episodio do atentado ao Capitán Xeral [[Nazario Eguía]], carlista e obsesionado cos liberais, moitos dos cales foran fusilados baixo o seu mandato. En 1829 perdeu unha man ao estalarlle un explosivo que contiña unha carta dirixida ao seu nome e que segundo todas as sospeitas só podía ter sido fabricada por un químico experto en explosivos, como era Chao, que unía aos seus coñecementos de química a experiencia adquirida na Guerra da Independencia. Nos anos seguintes Chao sufriu prisión varias veces por cuestións políticas, o que lle supuxo graves problemas económicos. Marchou a Santiago de Compostela onde foi nomeado socio da [[Real Sociedade Económica de Amigos do País de Santiago]]. Regresou a Vigo e, a finais de 1835, o gobernador de Pontevedra deulle unha comisión para realizar as fumigacións dos buques sospeitosos de ser focos de contaxio de enfermidades infecciosas~~. Nos anos seguintes sufriu prisión varias veces por cuestións políticas, o que lle supuxo graves problemas económicos~~. A Xunta Gobernativa de Santiago de Compostela nomeouno boticario do Gran Hospital compostelán, e en 1843 a Xunta Central de Galicia designouno catedrático de Farmacia Experimental do colexio de Farmacia que se pretendía reabrir na Universidade. En 1850, o Ministerio nomeouno profesor de química e historia natural da Escola do Porto de Vigo. Liña 12: Tivo unha destacada actuación na epidemia de cólera morbo que padeceu a [[provincia de Pontevedra]] arredor en 1854, polo que recibiu o recoñecemento da Xunta de Sanidade. Por este motivo publicou ''Específico contra el cólera'' (1854), na que expón os síntomas do cólera e o emprego dun medicamento co que obtivo beneficiosos resultados entre a poboación afectada. A preocupación polo tema sanitario, manifestada tamén nas denuncias contra a violación das disposicións sanitarias e as irregularidades que se cometían no lazareto da [[illa de San Simón]], fixo que en 1858 a Xunta provincial de Sanidade lle confiase a dirección facultativa do botiquín que debía establecerse neste lazareto e a subministración das fumigacións. Pai de [[Eduardo Chao Fernández\|Eduardo]] e [[Alejandro Chao Fernández]]. ==Obras== Liña 21: *[http://www.ranf.com/pdf/discursos/ina/2010.pdf Anecdotario de los primeros años de la Facultad de Farmacia de Santiago de Compostela (Siglo XIX): Un recuerdo a sus profesores y alumnos distinguidos] por José Miñones Trillo. {{ORDENAR:Chao Rodriguez, ~~José~~Jose Maria}} [[Categoría:Personalidades da política de Galicia]] [[Categoría:Nados en Leiro]] [[Categoría:Nados en 1790]]

José María Chao Rodríguez: Diferenzas entre revisións