Revisión como estaba o 16 de novembro de 2012 ás 13:50 editar 85.91.66.247 (conversa) →‎Traxectoria ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 16 de novembro de 2012 ás 13:52 editar desfacer 85.91.66.247 (conversa) →‎Traxectoria Edición máis nova →
Liña 21: Cando Xesús é apreixado, foxe xunto cos demais discípulos, agás algunhas mulleres. Pechado e amedrentado con eles ten unha experiencia de [[resurrección]] e [[pentecoste]] que lle da pulos para predicar a Boa Nova (''Evangelion'') da salvación a todos os homes. [[Eusebio de Cesarea]], na súa ''Historia Eclesiástica'', citando a [[Oríxenes]], afirma que André predicou por [[Asia Menor]] e en Escitia ao longo das ribeiras do [[Mar Negro]], [[Gregorio ~~Nacianzeno~~Nacianceno]] indica [[Epiro]], [[Teodoro]] Hellas, existindo tradicións que o fan remontar o [[Río Volga\|Volga]] e o [[Dnieper]] e chegar alén da actual [[Kiev]]. Os ''Feitos de San André'', un escrito apócrifo dos primeiros séculos do cristianismo, menciona a fundación da Sé de [[Constantinopla]] ou [[Bizancio]]. O que co tempo daría azos e lexitimidade ao [[Patriarcado de Constantinopla]] que disputaría a primacía con Roma, a Sé de Pedro.

André, apóstolo: Diferenzas entre revisións