Civilización maia: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 91:
== A conquista da civilización maia ==
Os maias foron absorbidos durante o proceso de expansión do [[azteca|imperio azteca]] por volta do [[século XV]]. Por fin, no ano de [[1519]], [[Hernán Cortés]] inicia a conquista das terras aztecas, anteriormente parte do territorio maia. Algunhas cidades
==== Panorama das descubertas ====
[[Cristovo Colón]], que tomou posesión da illota (''San Salvador'') en nome da ''[[Coroa de Castela]]'' o [[12 de outubro]] de [[1492]] e vagou polas illas do [[Haití]], [[Cuba]] e [[Xamaica]], pensaba que eran as costas occidentais de '' Cipango'' ([[Xapón]]) e ''Catai'' ([[China]]).
De retorno, a mercadoría máis interesante que trouxo foron habitantes das terras occidentais, os [[Pobo indíxena|indios]] [[
Así, logo se alastrou o precepto de que se chegara só ás ''Antillas'', ou sexa, unha terra inculta e inhóspita a camiño das [[India]]s, razón por que en [[1506]] [[Juan Díaz de Solís]] e [[Vicente Pinzón]], cando chegaron ao [[México]], no extremo norte do [[península de Iucatán|Iucatán]], creron que se trataba só doutra illa máis.
Nin no desembarque
==== Primeiro contacto ====
Liña 106:
Foi soamente en [[4 de marzo]] de [[1517]] que a flotilla comandada por [[Francisco Fernández de Córdoba]], (que estaba á cata de [[Pobo indíxena|indios]] para os escravizar nas facendas de [[Cuba]]), fuxindo a unha tempestade que xa duraba dous días, aportou no norte do Iucatán e logo foi asediada por algunhas canoas repletas de maias vestidos en túnicas de algodón e (en razón das súas aparencias) os españois logo lles atribuíron ''máis razón que os habitantes de Cuba''.
As sólidas e grandiosas construcións visíbeis do mar inspiraron o nome que os españois deron ao lugar: "Gran Cairo" que evocaba a cultura [[
Entendéndose por sinais, os españois aceptaron o convite e desembarcaron no día seguinte e, despois de dúas horas de marcha
Cóntanos [[Bernal Díaz de Castillo]] na súa obra '''Historia da Conquista da Nova España''', que ficaron horrorizados polo gran número de ídolos de arxila, uns con cabezas monstruosas, mulleres de grande estatura, todos en escenas e xestos diabólicos e que ...''González, o pai da expedición, pasou os cinco dedos en diversos deles e confiscou todo o '''ouro''' ''que encontrou''
Liña 114:
Apresando dous maias, a expedición fíxose ao mar novamente e navegou ao oeste e sur até chegar á actual [[San Francisco de Campeche|Campeche]], cuxas dúas grandes torres visíbeis ao lonxe do mar inspiraron o nome ''Punta de las Mujeres'' dado ao lugar.
Aí os españois horrorizáronse, pois o sacerdote local acabara de practicar un sacrificio e as paredes, así como os cabelos do sacerdote estaban
Cautelosa, a tripulación retirouse e tomou rumbo máis para o sur até [[Champoton]], onde desembarcaron, pois a provisión de auga dos navíos acabárase e era necesario renovala. Tentando encher as súas pipas e vasillas nun pozo dos maias, estes hostilizáronos e atacaron por días a fío, apartándose desde a distancia do fío das espadas e dos tiros de mosquetes que xa non os asustaban.
Liña 120:
Sen outra alternativa, os españois romperon o cerco e fuxiron en dirección aos navíos, abandonando as vasillas de auga. Na fuga, os bateis emborcaron e os españois seguiron medio a nado, medio agarrados aos escombros, e despois foron rescatáronos.
Da centena de homes do inicio da expedición, neste embate cincuenta foron mortos e os que non tiveron as súas gargantas cortadas con espadas de madeira encravadas de [[sílex]] capturáronos para serviren a futuros [[sacrificio]]s, e todos os demais ficaron feridos a excepción dun único soldado que sorprendentemente
O propio cronista [[Bernal Díaz
Feitos ao mar sen auga potábel, con pesadas baixas mais cun puñado de '''ouro''', estes primeiros conquistadores foron o estopín para futuras expedicións doutros tantos aventureiros. Así se iniciaba a conquista dos estados maias.
| |||