Apolonio de Perge: Diferenzas entre revisións

'''Apolonio de Perga''', ou '''Apolonio de Pérgamo''', nado en [[Pérgamo]] no ano [[-262|262 a.C.]] e finado no [[-190|190 a.C.]], foi un [[matemático]] e [[astrónomo]] [[Grecia|grego]] da escola alexandrina (contra o ano [[-261]]), chamado o ''Gran Xeómetra''. Viviu en [[Alexandría]], [[Éfeso]] e Pérgamo.

 

A súa obra foi vasta e moitas delas perdéronse:

* ''Resultado rápido'', onde mostra métodos para efectuar cálculos rapidamente e tamén unha aproximación do [[número pi]] máis precisa cá dada por [[Arquimedes]].

Apolonio de Perga escribiu sobre o [[parafuso]] ou a [[hélice]] [[cilindro|cilíndrica]]. Tamén escribiu unha obra chamada ''Tratado universal'', onde examinaba de maneira crítica os fundamentos da matemáticas. Desta obra conserváranse fragmentos.

 

Tratado composto de oito libros dos cales sobreviviron sete - ''A sección da relación'' , '' A sección do espazo'', ''A sección determinada'', ''As inclinacións'', ''Os sitios planos'', ''Os contactos'' e ''Okytokion'' (onde se determina un sistema de numeración máis práctico có de [[Arquimedes]]) - ''As cónicas'' son a obra principal de Apolonio.

 

:''Se fixermos unha recta, de longo indefinido e pasando sempre por un punto fixo, moverse ao longo da circunferencia dun círculo que non está nun mesmo plano co punto de modo a pasar sucesivamente por cada un dos puntos desa circunferencia, a recta móbil describirá a superficie dun cono dobre''.

 

Ese problema consta do tratado ''Tanxencias'' e trata do seguinte:

Dadas tres cousas, cada unha das cales puidendo ser un punto, unha recta ou un [[círculo]], trazar un círculo que é [[tanxente]] a cada unha das tres cousas. Aquí podemos encontrar dez casos, desde o máis simples, o caso de tres puntos, até o mais difícil que é trazar un círculo tanxente a outros tres círculos. Este último caso foi considerado un desafío para os [[matemáticos]] dos século XVI e XVII que pensaban que o autor non o resolvería e [[Newton]] foi un dos que o resolveron, utilizando apenas [[Construcións con regra e compás|regra e compás]].

 

[[Ficheiro:Epiciclo.png|dereita|miniatura|Esquema de movemento epicíclico.]]Nesa área Apolonio destacouse como o autor dun modelo matemático moi aceptado na antigüidade para a representación do movemento dos planetas. [[Eudoxo]] usara [[esfera]]s concéntricas pero Apolonio propuxo dous sistemas alternativos baseados en movementos epicíclicos e movementos excéntricos. No primeiro caso asumíase que un planeta <math>P \,</math> se move uniformemente ao longo dun epiciclo cuxo centro <math>C \,</math> á súa vez se move uniformemente ao longo dun círculo maior con centro na terra, en <math>E \,</math>. No esquema excéntrico o planeta <math>P \,</math> móvese ao longo dun círculo grande, cuxo centro <math>C' \,</math> á súa vez se move nun círculo pequeno de centro en <math>E \,</math>. Se <math>PC = C'E \,</math>, os dous esquemas serán equivalentes.

 

En canto o sistema das esferas homocéntricas, grazas a [[Aristóteles]], era o favorito, os esquemas que utilizaban ciclos e epiciclos, grazas a [[Ptolomeo]] eran adoptados por [[astrónomos]] que buscaban un refinamento maior nos detalles e nas previsións.

 

* Eves, Howard. (2004). ''Introdução à História da Matemática''. São Paulo. Unicamp. ISBN 85-268-0657-2. {{pt}}

* Boyer, Carl B. (1996). ''História da matemática''. 2ª Edição. São Paulo. Edgard Blücher ltda. ISBN 85-212-0023-4. {{pt}}

[[tr:Pergeli Apollonius]]

[[uk:Аполлоній Перзький]]

[[zh:阿波罗尼奥斯]]