Gran Premio dos Estados Unidos de 1960: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
a edición deste artigo procede da información de en:1960 United States Grand Prix
a edición deste artigo procede da información de en:1960 United States Grand Prix
Liña 1:
{{Entradución}}
{{Gran Premio
|tipo = F1
Liña 41 ⟶ 40:
 
== Sumario ==
Por calqueraalgunha razón (falta de familiaridad dos afeccionados cos coches de rodas abertas rodas e cos condutorespilotos europeos, a desprobaciónfalta de apoio dos medios de comunicación e dos promotores do Leste, ou a falta de batalla polo campionato en curso), o promotor [[Alec Ulmann]] non tivo éxito en conseguir máis apoio para o Gran Premio dos Estados Unidos de 1960 no circuíto de [[Circuíto Riverside International|Riverside]] en [[California]] do que tivo [[Gran Premio dos Estados Unidos de 1959 | un ano antes]] en [[Sebring, Florida]].
 
Situado no deserto preto das montañas de San Bernardino ao leste de [[Os Ánxeles - Los Angeles | Os Ánxeles]], ao pistacircuíto de Riverside ten unha sección particularmente esixente de eses costa arriba, logo de pasar a liña de meta. O residente en Riverside e heroe local [[Dan Gurney]] chegou á pista como o favorito da multitude, que só eran 25.000 espectadores. [[Jack Brabham]], que xa conseguira o seu segundo Campionato Mundial consecutivo unhas semanas antes en [[Gran Premio de Portugal de 1960 | Portugal]], estaba de volta co seu compañeiro [[Bruce McLaren]] na fábrica [[Cooper Car Company [Cooper | Cooper]] - [[Coventry Climax | Climax]]. [[Team Lotus|Lotus]] participou cos coches de [[Jim Clark]], [[Innes Ireland]] e [[John Surtees]], mentres que [[Rob Walker Racing Team | Rob Walker]] participou co un Lotus de [[Stirling Moss]]. [[British Racing Motors, | BRM]] participou con tres P48 con motor central para [[Jo Bonnier]], [[Graham Hill]] e Gurney. Coa perda outra vez do campionato, [[Enzo Ferrari]] decidiu quedar cos seus coches en casa, pensando que o seu tempo estaría mellor empregado na preparación do novo coche de 1.5 litros para {{f1|1961}}. Aos pilotos [[Phil Hill]] e [[Wolfgang von Trips]], con todo, permitíuselles participar na carreira con outros equipos. En particular Hill, quería protexer á súa posición no terceiro lugar no Campionato detrás dos seus compañeiros do equipo Cooper Brabham e McLaren.
 
Moss gañou a batalla da pole, moi por diante de Brabham e Gurney, que completaron a primeira fila. Phil Hill quedou sorprendido pola "incrible" diferenza no manexo entre o vello Cooper, verde e vermello con motor traseiro que recibíu para a carreira e o Ferrari Dino gañador de Monza que pilotara toda a tempada, pero se amañou para ser décimo terceiro na grella.
 
OUn pequeno grupo de veteranos de Riverside estaban preparados para a carreira, con todopero, víronse sorprendidos polo espectáculo dos coches de F1. Brabham tomou a dianteira na primeira curva, por diante de Gurney e Moss. Os Cooper de Phil Hill e [[Olivier Gendebien]] calousecalaronse na grella, pero arrancouarrancaron e púxosepúxeronse en marcha. Na volta 4, Surtees trompeou o seu Lotus diante do seu compañeiro de equipo Jim Clark, quedando eliminado.
 
Os problemas dado australianaaustraliano deixoudeixaron Mossa benMoss na fronte, e cando o BRM de Gurney abriufundiu unas tapón centralbuxías, o compañeiro de equipo de Moss Bonnier foiquedou segundo, por diante de IrlandaIreland, Graham Hill e Texano Texano [[Jim Hall (piloto de carreiras) | Jim Hall]], conducindo ono seu primeiro Grand Prix. Xusto antes da metade da carreira de 75-lap voltas, Graham Hill retirouse cunhaca caixa de cambios rota, e Bonnier comezou a caerperder posicións de novo cando un resorte de válvula roto causadocausou un fallo de acesoencendido. Brabham habíaestaba estado cobrandoatacando a través doda campopista desde a súa parada en boxes, con todo, e finalmente terminou cuarto na batalla, detrás do seu compañeiro de equipo McLaren. Phil Hill correuía quinto no familiarseu Cooper ata que un trompo deixouno detrás de Bonnier, que chegou á súameta casaco BRMseu enfermorenqueante porBRM logrando dous puntos.
 
Moss gañou a última carreira deda éraaéra dedos dous litros-e-un-metade vaie desaparecermedio, e tomourematou terceiro no campionato por segundo ano consecutivo. Era a súa décimo cuarta vitoria naca normativa saíntessaínte, ununha menos que o cinco veces campión do mundo en cinco ocasións [[Juan Manuel Fangio.]].
 
Ao non poder realizar o seu soño dade triunfar ca Fórmula Un nos EE.UU. por segunda vez, Ulmann nobremente usou o seu propio diñeiro para pagar premios e honorarios por apariciónsparticipar. GañadorO gañador Moss recibiu un cheque por 7.500, $, unha cantidade asombrosa para a época, e mentres que os provedores tiveron que esperar uns meses para os seuscobrar, pero recibiron cadaata o último centavo. Felizmente, o [[1961Gran GPPremio dedos Estados Unidos de 1961 | seguinte ano]] vería o GP de Estados Unidos finalmente establecerseestablecido nunnunha fogarsede normal, cun público fiel e agradecido en [[Watkins Glen International | Watkins Glen, Nova York]] . Pero unhaas carreiracarreiras de Fórmula Un ao final regresaríaregresarían a California. En {{f1|1976}}, o [[Estados Unidos Gran Premio dedo Occidenteoeste dos Estados Unidos]] viríavoltaría a Long Beach, lonxe dea só 60 quilómetros de distancia.
'' Segue liderando, Brabham pagou o prezo por sobre-reaccionando a volta sputtering último do ano pasado en [[Sebring Raceway | Sebring.]] Non querendo quedar sen combustible unha vez máis, había demasiado enche os seus tanques, e o exceso de combustible derrámese e acéndese pola calor do seu escape. Dúas paradas non logrou atopar a fonte do problema, ou para acougar a preocupación Brabham o longo dos ruídos e as chamas en erupción desde a parte traseira do coche.''
 
 
Os problemas da australiana deixou Moss ben na fronte, e cando BRM Gurney abriu un tapón central, compañeiro de equipo de Moss Bonnier foi segundo, por diante de Irlanda, Graham Hill e Texan [[Jim Hall (piloto de carreiras) | Jim Hall]], conducindo o seu primeiro Grand Prix. Xusto antes da metade da carreira 75-lap, Graham Hill retirouse cunha caixa de cambios rota, e Bonnier comezou a caer de novo cando un resorte de válvula roto causado un fallo de aceso. Brabham había estado cobrando a través do campo desde a súa parada en boxes, con todo, e finalmente terminou cuarto batalla, detrás do seu compañeiro de equipo McLaren. Phil Hill correu quinto no familiar Cooper ata que un trompo deixouno detrás de Bonnier, que chegou á súa casa BRM enfermo por dous puntos.
 
Moss gañou a última carreira de éraa de dous litros-e-un-metade vai desaparecer, e tomou terceiro no campionato por segundo ano consecutivo. Era a súa décimo cuarta vitoria na normativa saíntes, un menos que o campión do mundo en cinco ocasións [[Juan Manuel Fangio.]]
 
Ao non poder realizar o seu soño da Fórmula Un nos EE.UU. por segunda vez, Ulmann nobremente usou o seu propio diñeiro para pagar premios e honorarios por aparicións. Gañador Moss recibiu un cheque por 7.500, $ unha cantidade asombrosa para a época, e mentres que os provedores tiveron que esperar uns meses para os seus, recibiron cada centavo. Felizmente, o [[1961 GP de Estados Unidos | seguinte ano]] vería o GP de Estados Unidos finalmente establecerse nun fogar normal, cun público fiel e agradecido en [[Watkins Glen International | Watkins Glen, Nova York]] . Pero unha carreira de Fórmula Un ao final regresaría a California. En 1976, o [[Estados Unidos Gran Premio de Occidente]] viría a Long Beach, lonxe de só 60 quilómetros.
 
== Clasificación ==