María I de Inglaterra: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Servando2 (conversa | contribucións)
arranxos
Elisardojm (conversa | contribucións)
arranxiños e ampliación de en.wiki
Liña 1:
:''[[María Tudor]] é o nome tanto de [[María I de Inglaterra]] como da irmá do pai desta, [[María Tudor (raíña consorte de Francia)|MariaMaría Tudor, raiña consorte de Francia]]''.
{{Ficha de nobre
|nome = María I de Inglaterra e Irlanda
|título = Raíña de Inglaterra e Irlanda
|imaxe = Mary_I_of_England.jpg
|tamaño de imaxe = 200px
|epígrafe = María I de Inglaterra, retrato feito por [[Antonis Mor]], 1554.
|reinado = 19 de xullo de 1553 – 17 de novembre de 1558
|coroación = 1 de outubro de 1553
|outros títulos =
|nome completo =
|data de nacemento = [[18 de febreiro]] de [[1516]]
|lugar de nacemento = [[Palacio de Placentia]], [[Greenwich]] {{ENG}}
|data de defunción = [[17 de novembro]] de [[1558]]
|lugar de defunción = [[Palacio de St James]], [[Londres]] {{ENG}}
|sepultura = [[Abadía de Westminster]], Londres
|predecesor = [[Xoana Grey]] ou [[Eduardo VI de Inglaterra|Eduardo VI]]
|rexente =
|sucesor = [[Isabel I de Inglaterra]]
|suc-tipo =
|herdeiro =
|consorte =
|cónxuxe = [[Filipe II de España|Príncipe Filipe]]
|enlace =
|casa real = [[Casa de Tudor]]
|dinastía =
|himno real =
|pai = [[Henrique VIII de Inglaterra]]
|nai = [[Catarina de Aragón]]
|escudo = Coat of Arms of Spanish Monarch.svg
|firma = Mary I Signature.svg
}}
 
'''María I''' ('''Mary I''' en [[Lingua inglesa|inglés]]), nada o [[18 de febreiro]] de [[1516]] e finada o [[17 de novembro]] de [[1558]], foi [[Monarquía británica|Raíña de Inglaterra]] e de [[Irlanda]], da [[casa de Tudor]], dende o [[19 de xullo]] de [[1553]] ata a súa morte. Hoxe en día é lembrada pola súa tentativa de restablecer o [[catolicismo]] como relixión oficial, despois do [[movemento protestante]] iniciado nos reinados anteriores. Para taliso mandou perseguir e executar a preto de 300 presuntos herexes, o que lle valeu o alcume de ''Bloody Mary'' (María, a sanguinaria ou sanguenta). Moitas das súas iniciativas políticas nesta esfera foron abandonadas pola súa sucesora [[Isabel I de Inglaterra|Isabel I]] trala súa morte.
[[Ficheiro:Mary_I_of_England.jpg|250px|María I de Inglaterra|miniatura]]
 
'''María I''' ('''Mary I''' en [[Lingua inglesa|inglés]]), nada o [[18 de febreiro]] de [[1516]] e finada o [[17 de novembro]] de [[1558]], foi [[Monarquía británica|Raíña de Inglaterra]] e de [[Irlanda]], da [[casa de Tudor]], dende o [[19 de xullo]] de [[1553]] ata a súa morte. Hoxe en día é lembrada pola súa tentativa de restablecer o [[catolicismo]] como relixión oficial, despois do [[movemento protestante]] iniciado nos reinados anteriores. Para tal mandou perseguir e executar a preto de 300 presuntos herexes, o que lle valeu o alcume de ''Bloody Mary'' (María, a sanguinaria ou sanguenta). Moitas das súas iniciativas políticas nesta esfera foron abandonadas pola súa sucesora [[Isabel I de Inglaterra|Isabel I]] trala súa morte.
 
== Primeiros anos ==
Liña 12 ⟶ 41:
Trala execución de [[Ana Bolena]] en [[1536]], tamén Isabel foi declarada ilexítima, uníndose a María na condición de ex-princesa. [[Xoana Seymour|Jane Seymour]], a madrasta seguinte, deu a luz ao tan desexado herdeiro: o futuro [[Eduardo VI de Inglaterra]], afastando definitivamente, a María e a Isabel como herdeiras do trono. A derradeira muller de Henrique VIII, [[Catarina Parr]], conseguiu reconciliar ao rei coas súas fillas e, en [[1544]], a pesares de ser consideradas ilexítimas, María e Isabel foron recoñecidas polo Parlamento como segunda e terceira na liña de sucesión. Trala morte do seu pai, Henrique VIII, a maioría dos privilexios de María fóranlle de novo restablecidos, porén, María rexeitou en todo momento converterse á fe anglicana, permanecendo fiel á relixión católica.
 
Durante o reinado do seu irmán, Eduardo VI, o Parlamento aprobou a Acta de Uniformidade, que abolía os rituais católicos en favor do novo servizo protestante. María pediu entón permiso para asistir á misa católica, o que lle foi denegado. Sen desistir, María acudiu a [[Carlos V]], quen ameazou con declarar a guerra a Inglaterra se lle fose denegada a liberdade relixiosa de María. Respondendo ás ameazas de Carlos, Eduardo VI e os seus rexentes cederon e permitíndolle asistir aos servizos que desexase, sempre que fose en privado.
[[Ficheiro:Mary_I_by_Master_John.jpg|miniatura|250px|<small>A Princesa María en [[1544]], por Master John</small>]]
 
== Ascenso ao trono ==
Eduardo VI morreu en [[1553]], mentres María atopábasese atopaba en [[Londres]]. No seu testamento excluía ás súas irmás, María e Isabel da sucesión, privilexiando a [[Xoana Grey]], bisneta de [[Henrique VII de Inglaterra]] por vía feminina e nora do Duque de Northumberland, o rexente e conselleiro de Eduardo VI. Estas disposicións contradicían a Acta de Sucesión de [[1544]], que determinaba que María debería suceder a Eduardo, no caso de que este morrese sen descendencia. Porén, Xoana Grey foi proclamada raíña a [[9 de xullo]] dese mesmo ano, apesaresa pesares do forte rexeitamento popular. María sempre fora estimada polo pobo debido ao tratamento inxusto que sufrira, contaba tamén co apoio dalgúns nobres. Tan só nove días despois, o Parlamento rebocaba o testamento de Eduardo VI, considerado feito baixo presión, e declaraba a María raíña de Inglaterra e Irlanda. A nova monarca entrou en Londres o [[3 de agosto]], acompañada pola súa irmá Isabel, baixo a aclamación popular. Unha das súas primeiras accións foi mandar executar ao Duque de Northumberland, quen tivera planeado o golpe. Despois, remodelou aos conselleiros reais, afastando a todos os aliados de Northumberland. Xoana Grey, o seu pai, o Duque de Suffolk e o marido [[Guilford Dudley]] foron apreixados máis postos en liberdade pouco despois.
 
María foi coroada raíña na [[Abadia de Westminster]] o [[1 de outubro]] de [[1553]]. O servizo foi efectuado polo Bispo de Winchester, Stephen Gardiner, e non polo Arcebispo da Cantuaria, posto que era Protestanteprotestante.
 
== Reinado ==
Liña 24 ⟶ 53:
 
Amañadas as cuestións inmediatas, María, daquela con 37 anos de idade, comezou a procurar marido para asegura-la descendencia. Nun principio parecía inclinada en aceptar a Eduardo Courtenay, Conde de Devon, porén, mudou de idea cando o seu curmán, o Emperador[[Carlos V]] suxeriulle ao seu único fillo, o [[Filipe II de España|Príncipe Filipe]]. Tanto o Parlamento como os seus principais conselleiros pregáronlle que reconsiderase a decisión, xa que temían que o casamento causase a perda de independencia de Inglaterra baixo a temida [[España]] católica. Ante isto, María mantívose firme, o que iniciou unha onda de protestas populares que ameazaba revolta. O Duque de Suffolk decidiu entón subornar coa coroa a [[Isabel I de Inglaterra|Isabel]], a irmá da raíña, sendo apoiado pola revolta popular de [[Thomas Wyatt]]. A tentativa foi esmagada. Sendo Wyatt e Suffolk executados, xunto a [[Xoana Grey]], quen nada tiña que ver coa rebelión. A Princesa Isabel, como beneficiaria da manobra, converteuse no branco da sospeita sendo apreixada na [[Torre de Londres]]. Filipe de España esixiu que fose executada para eliminar futuras conspiracións. A pesares das intencións de Filipe, María negouse a asinar a orde, decidindo no seu lugar botar á súa irmá da corte, apreixándoa baixo cadea domiciliaria.
 
[[Ficheiro:Portrait_of_Philip_II_of_Spain_by_Sofonisba_Anguissola_-_002.jpg|[[Filipe II de España]]|200px|miniatura|esquerda]]
María e Filipe casaron o [[25 de xullo]] de [[1554]] na [[Catedral de Winchester]]. Nos termos do contrato, Filipe pasou a ser designado como Rei de Inglaterra. O seu casamento cun herdeiro estranxeiro e católico marcou a fin da popularidade da raíña entre os ingleses, orgullosos da súa independencia. María, porén, ficou extremadamente feliz coa súa unión con Filipe II, once anos máis novo ca ela. No mes de novembro de [[1554]], pensou que quedara embarazada, descubríndose máis tarde que fora un embarazo psicolóxico. Despois de pasar catorce meses en Inglaterra, Filipe decidiu voltar a España baixo un falso pretexto; xa que, ao contrario que María, el non tiña interese ningún nela.
 
A raíña entón adicouse ao seu proxecto persoal de reverter a ruptura con [[Roma]] establecida polo seu pai e o establecemento do [[protestantismo]] establecido polo seu irmán [[Eduardo VI.]]. [[Reginald Pole]], un cardeal católico, foi nomeado conselleiro persoal e Arcebispo da [[Canterbury]]. Xuntos aboliron as reformas relixiosas de Eduardo VI e deron comezo ao que hoxe en día se coñece como as [[persecucións marianas]]. Nos tres anos seguintes preto de 300 persoas foron queimadas na fogueira por herexía incluíndo a [[Thomas Cranmer]] (ex Arcebispo da Canterbury), [[Nicholas Ridley]] (ex-bispo de [[Londres]]) e o reformista [[Hugh Latimer]]. Estes actos, dos cales MarísMaría non foi a única responsable moral, valéronlle o alcume de ''Bloody Mary'' e o aumento da súa impopularidade entre os ingleses. Nos vindeiros reinados, a súa memoria foi vilipendiada, en parte pola propaganda relixiosa protestante. [[John Foxe]] escribiu un libro titulado ''The Actes and Monuments of these latter and perilous Dayes, touching matters of the Church, wherein are comprehended and described the great Persecution and horrible Troubles that have been wrought and practised by the Romishe Prelates, Epeciallye in this Realme of England and Scotland, from the yeare of our Lorde a thousande to the time now present'', abreviadamente ''The Book of Martyrs'', onde basicamente transformaba a María nunha vilá, a pesares de que a súa irmá Isabel, máis tarde equilibrou a balanza das persecucións en favor dos protestantes.
 
Filipe voltou a Inglaterra en [[1557]], despois de ter herdado a coroa de España e o control dos [[Países Baixos]] trala abdicación do seu pai, co obxectivo de convencer a María para entrar nunha guerra contra Francia. María concordou, a pesares da forte obxección popular. Como resultado da guerra, as tropas inglesas foron derrotadas, perdendo Inglaterra a posesión de [[Calais]], a derradeira reliquia das posesións continentais inglesas, que en tempos incluían a [[Normandía]] e a [[Aquitania]]. Como resultado da volta de Filipe, María volveu a sufrir un embarazo psicolóxico, chegando a ditar no seu testamento onde Filipe era nomeado rexente de Inglaterra mentres a criatura non nacese.
 
== Morte ==
María morreu en novembro de [[1558]], probablemente de [[cancro]] de [[útero]] ou dos [[ovario]]s, sendo sucedida pola súa irmá a princesa Isabel, quen acreditaba ter conseguido converterconverterse ao catolicismo. Foi soterrada na [[Abadía de Westminster]], onde, máis tarde, Isabel tamén sería soterrada. Na inscrición da súa tumba lese ''Compañeiras no Trono e na Sepultura, aquí descansasdescansan dúas irmás, María e Isabel, na esperanza dunha resurrección conxunta''.
 
 
 
{{Start box}}
Liña 45 ⟶ 73:
{{End box}}
 
== LigazónsVéxase externastamén ==
{{Commons|Mary I of England}}
=== Ligazóns externas ===
* [http://tudorhistory.org/mary/ Eakins, L. E. (2004). Tudor.org]
* [http://www.newadvent.org/cathen/09766a.htm TheEnciclopedia Catholic Encyclopediacatólica]
 
[[Categoría:Reis de Inglaterra|Maria I]]