Francisco Romero Robledo: Diferenzas entre revisións

Licenciado en Dereito en [[1862]], nese mesmo ano obtivo a súa primeira acta de deputado pola [[Unión Liberal (1858)|Unión Liberal]] representando a [[provincia de Málaga|Málaga]] mantendo este escano ata [[1866]]. Participou activamente na [[Revolución de 1868]] que destronou a [[Isabel II de España|Isabel II]] formando parte da Xunta revolucionaria de Madrid. Pasou a militar no [[Partido Constitucional (España)|Partido Constitucional]] de [[Práxedes Mateo Sagasta|Sagasta]] co que concorreu, obtendo escano pola circunscripcióncircunscrición de Málaga, nas eleccións de [[1869]] a [[1872]] e chegou a ser nomeado subsecretario de Gobernación en 1871 e ministro de Fomento entre o [[20 de febreiro]] e o [[26 de maio]] de [[1872]].

Coa proclamación, en [[1873]], da [[Primeira República Española|I República]], volveu ser elixido deputado nesta ocasión por [[provincia de León|León]] e situouse entre os detractores do réxime republicano, acercándose políticamente a [[Antonio Cánovas del Castillo|Cánovas]] e á súa idea de lograr a [[Restauración borbónica en España|restauración borbónica]]. Lograda esta, continuou sendo elixido deputado ata as eleccións de [[1898]], e foi ministro de Gobernación en tres ocasións: entre o [[31 de decembro]] de [[1874]] e o [[7 de marzo]] de [[1879]] nos gobernos que presidiron sucesivamente Cánovas e [[Joaquín Jovellar Soler|Soler]]; entre o [[9 de decembro]] de [[1879]] e o [[8 de febreiro]] de [[1881]] e entre o [[18 de xaneiro]] de [[1884]] e o [[13 de xullo]] de [[1885]] en gabinetes tamén presididos por Antonio Cánovas.

A cesión do poder aos liberais que se acordou logo da morte de Afonso XII entre Sagasta e Cánovas no [[Pacto do Pardo]] logo da morte de [[Afonso XII de España|Afonso XII]], provocou a súa ruptura con Cánovas e o achegamento ao xeneral [[José López DominguezDomínguez]] con quen formou en [[1886]] o [[Partido Liberal-Reformista]], pero retornou ás filas do [[Partido Liberal-Conservador (España)|Partido Conservador]] en [[1890]], iniciando unha nova etapa na que ocupou as carteiras ministeriais de Ultramar, entre o [[23 de novembro]] de [[1891]] e o [[11 de decembro]] de [[1892]], e de Graza e Xustiza, entre o [[23 de marzo]] e o [[14 de decembredecembro]] de [[1895]], en ambos casos baixo a presidencia de Cánovas.

Á morte de Cánovas en [[1897]] foi incapaz de facerse co lideratoliderado do partido polo que creou a súa propia facción, coñecida como "romerista", chegando a presidir o Congreso entre [[1903]] e [[1905]], período no que tivo que facer fronte ata a tres [[votos de censura]].

{{Sucesión | título = [[MinistroMinisterio de Fomento de España|Ministro de Fomento]] | período = [[1872]]| predecesor = [[Alejandro Groizard y Gómez de la Serna]] | sucesor = [[Víctor Balaguer Cirera]]

| título2 = [[MinistroMinisterio dedo Interior de España|Ministro de Gobernación]] | período2 = [[1874]] - [[1879]]<br />[[1879]] - [[1881]]<br />[[1884]] - [[1885]]| predecesor2 = [[Manuel Ruiz Zorrilla]]<br />[[Francisco Silvela|Francisco Silvela y de Le Vielleuze]]<br />[[Segismundo Moret y Prendergast]] | sucesor2 = [[Francisco de Borja Queipo de Llano]]<br />[[Venancio González y Fernández]]<br />[[Raimundo Fernández Villaverde]]

| título3 = [[Ministro de Ultramar de España|Ministro de Ultramar]] | período3 = [[1891]] - [[1892]]| predecesor3 = [[Antonio María Fabié]] | sucesor3 = [[Antonio Maura Montaner]]

| título4 = [[MinistroMinisterio de JusticiaXustiza de España|Ministro de GraciaGraza ye JusticiaXustiza]] | período4 = [[1895]]| predecesor4 = [[Antonio Maura Montaner]]| sucesor4 = [[Manuel Aguirre de Tejada]]}}