Glándula bulbouretral: Diferenzas entre revisións

As glándulas bulbouretrais son glándulas tubuloalveolares compostas, cada unha aproximadamente do tamaño dun [[chícharo]]. Están compostas por varios lóbulos unidos por unha cuberta fibrosa. Cada lóbulo consta de varios [[acino]]s, tapizados por un epitelio de células columnares, que se abren a un conduto que se une aos condutos dos outros lóbulos para formar un único conduto excretor dde aproximadmente uns 2,5&nbsp;cm de longo, o cal atravesa a membrana perineal e desemboca na uretra (porción esponxosa) na base do pene. Entre os lóbulos hai tabiques de [[tecido conxuntivo]] de 1 a e mm de grosor con finbras elásticas e musculares. O epitelio secretor de células planas, cuboideas ou cilíndricas con núcleos basais, dependendo do estado funcional. O seu citoplasma contén pequenas pingas de secreción mucoide. Os condutos excretores teñen un epitelio pseudoestratificado pero tamén poden conter células secretoras e evaxinacións glandulares. <ref> D. W. Fawcett. Tratado de Histología. Editorial Interamericana-Mc. Graw Hill. 11ª edición. Páxina 850. ISBN 84-7605-361-4.</ref> As glándulas diminúen gradualmente en tamaño conforme avanza a idade. Tañen cor castaña amarelada. <ref>''[[Gray's Anatomy]]'', 38ª edn, p. 1861.</ref>