Guerras púnicas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Substitución automática de texto (-|thumb| +|miniatura| & -|thumbnail| +|miniatura|)
Xqbot (conversa | contribucións)
m r2.7.3) (Bot: Cambio ar:حروب بونيقية por ar:حروب بونية; cambios estética
Liña 1:
[[Ficheiro:CarthageMap.png|miniatura|350px|Cartago antes da [[Primeira Guerra Púnica]].]]
'''Guerras púnicas''' foron [[guerra|guerras]]s sostidas nos [[século|séculos]]s III e II antes de cristo entre [[Roma Antiga|Roma]] e [[Cartago]]. A causa foi a competencia económica e militar da emerxente Roma ca potencia marítima hexemónica no [[Mediterráneo]] occidental e central dos cartaxineses.
 
== Primeira Guerra Púnica ==
{{AP|Primeira Guerra Púnica}}
Transcorre en Sicilia, entre o [[-264|264]] e o [[-241|241241a]]a. C. A escusa foi a axuda romana ós [[mamertinos]], donos de [[Mesina]] en [[Sicilia]], na súa loita contra [[Hierón de Siracusa]], aliado de [[Cartago]]. As [[lexión romana|lexións romanas]] vencen aos exército mercenario cartaxinés dirixido por [[Amílcar Barca]] nunha guerra principalmente centrada nas batallas navais, rematando ca potencia marítima hexemónica dos cartaxineses dos últimos séculos na batalla das [[illas Egadas]]. Como resultado da vitoria militar [[Roma]] obtén [[Sicilia]], [[Córsega]] e [[Sardeña]].
 
== Segunda Guerra Púnica ==
{{AP|Segunda Guerra Púnica}}
Tras a Primeira Guerra Púnica [[Amilcar Barca]] toma a decisión estratéxica de estender a área de influencia cartaxinesa á [[Península Ibérica]] para centrar outros posíbeis enfrontamentos con Roma lonxe do mar, unha prematura morte nun enfrontamento cos [[Iberos]] leva a asumir o mando do protectorado cartaxinés a [[Aníbal Barca]]. Debido a gran riqueza da península Cartago experimenta unha rápida recuperación da derrota, o que leva a desconfianza ao senado romano. Quen, rompendo o acordo de non agresión polo que se establecía que ao sur do [[río Ebro]] era área de influencia cartaxinesa, toma baixo á súa protección á cidade de [[Sagunt - Sagunto|Sagunto]], a cal desafía a autoridade de Cartago.
Liña 16:
Como último paso Escipión afronta a invasión de África para afastar a Aníbal de Roma, táctica exitosa ao reclamar Cartago a axuda do xeneral bárcida, xa en territorio púnico e rotas unhas infrutuosas negociacións desátase a batalla de [[Zama]] ([[-202]]) na que Aníbal cun exército maior ao romano pero moito menos experimentado e en inferioridade na cabalería se enfronta a un mozo Escipión que logra contrarrestar os elefantes nunha gran vitoria romana que supón o fin do imperio púnico e o nacemento do gran imperio romano que chegará a dominar todo o mediterráneo. Nesta batalla Publio Cornelio Escipión recibe o cognomen de ''Africanus''.
 
== Terceira Guerra Púnica ==
{{AP|Terceira Guerra Púnica}}
Os cartaxineses tras un período de leve florecemento pagan as débedas de guerra que contraeran con Roma e, a pesar da necesidade de Aníbal de exiliarse, reármanse para facer fronte aos ataques do rei de [[Numidia]]. Roma temendo un rebrote do poderío militar púnico e seguindo a política de [[Catón]] (''Delenda est Carthago''), comeza no ano [[-149|149 a. C.]] un asedio que durará tres anos con [[Escipión Emiliano]], fillo de Publio Cornelio Escipión, á fronte. O resultado é que a cidade e Cartago outrora cidade máis poderosa do mediterráneo é arrasada e convértese en provincia romana.
Liña 24:
[[Categoría:Roma antiga]]
 
[[ar:حروب بونيقيةبونية]]
[[az:Pun müharibələri]]
[[be:Пунічныя войны]]