Revisión como estaba o 24 de xuño de 2012 ás 10:41 editar Angeldomcer (conversa \| contribucións) 20.214 edicións mSen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 31 de xullo de 2012 ás 23:44 editar desfacer Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 181.043 edicións arranxiños Edición máis nova →
Liña 1: [[Ficheiro:Galerius.jpg\|miniatura\|280px\|Moeda coa imaxe de '''Galerio'''.]] [[Ficheiro:Galerius.jpg\|miniatura\|280px\|Moeda coa imaxe de '''Galerio''']]'''Caius Valerius Galerius Maximianus''', de maneira abreviada '''Galerio''', naceu en [[Serdica]] (hoxe [[Sofía - София\|Sofía]]) arredor do ano [[250]], na provincia de [[Moesia]] Superior. Fillo dunha humilde familia, adicouse na súa xuventude a coidar gando, o que lle valeu o alcuño de [[Armentarius]]. '''Caius Valerius Galerius Maximianus''', nado en [[Serdica]] (actual [[Sofía - София\|Sofía]], daquela na provincia de [[Moesia]] Superior) arredor do ano [[260]] e finado na mesma vila en abril ou maio do ano [[311]], foi un emperador do [[Imperio Romano]], máis coñecido como '''Galerio'''. ~~== Como César ==~~ A súa educación militar levouno a realizar unha brillante carreira militar baixo os emperadores [[Aureliano]] e [[Probo]]. Fillo adoptivo de [[Diocleciano]], quen o nomeou César durante a [[Tretarquía]] no [[293]], casando ao mesmo tempo con [[Valeria]], filla natural de [[Diocleciano]]. Recibiu para gobernar todos os Balcáns, excepto a [[Tracia]].▼ ==Traxectoria== Tanto o '''Augusto''' como o '''César''' dedicaron os seus esforzos a poñer paz nos territorios orientais, emprendendo a guerra contra os persas que ocuparan [[Armenia]] e [[Mesopotamia]]. Nun primeiro momento, Galerio foi derrotado polos persas, pero na segunda campaña derrotounos de tal xeito que chegou a recuperar todos os territorios e conseguiu a firma dunha paz que durou cuarenta anos.▼ ▲Fillo dunha humilde familia, adicouse na súa xuventude a coidar gando, o que lle valeu o alcuño de [[Armentarius]]. A súa educación militar levouno a realizar unha brillante carreira militar baixo os emperadores [[Aureliano]] e [[Probo]]. Fillo adoptivo de [[Diocleciano]], quen o nomeou César durante a [[Tretarquía]] no [[293]], casando ao mesmo tempo con [[Valeria]], filla natural de [[Diocleciano]]. Recibiu para gobernar todos os Balcáns, excepto a [[Tracia]]. ▲Tanto o '''Augusto''' como o '''César''' dedicaron os seus esforzos a poñer paz nos territorios orientais, emprendendo a guerra contra os persas que ocuparan [[Armenia]] e [[Mesopotamia]]. Nun primeiro momento, Galerio foi derrotado polos persas, pero na segunda campaña derrotounos de tal xeito que chegou a recuperar todos os territorios e conseguiu a firma dunha paz que durou ~~cuarenta~~corenta anos. No [[303]], Galerio instou a [[Diocleciano]] á persecución dos cristiáns, que se negaban a aceptar o culto ao emperador, un dos piares da recuperación politica. Empréndese entón, especialmente na parte oriental do Imperio, a derradeira persecución contra a igrexa e a cristiandade, xa que foron derrubados templos e igrexas, perseguidos e martirizados moitísimos cristiáns. Foron expulsados do exército e de todos os cargos públicos, queimáronse libros sagrados e cando habia algunha liorta, todo se resolvia matando algúns deles, xa que tiñan a culpa de todo. Posibelmente foi a persecución máis cruenta da historia do imperio.▼ ▲No [[303]], Galerio instou a [[Diocleciano]] á persecución dos cristiáns, que se negaban a aceptar o culto ao emperador, un dos piares da recuperación ~~politica~~política. Empréndese entón, especialmente na parte oriental do Imperio, a derradeira persecución contra a igrexa e a cristiandade, xa que foron derrubados templos e igrexas, perseguidos e martirizados moitísimos cristiáns. Foron expulsados do exército e de todos os cargos públicos, queimáronse libros sagrados e cando ~~habia~~había algunha liorta, todo se ~~resolvia~~resolvía matando algúns deles, xa que tiñan a culpa de todo. Posibelmente foi a persecución máis cruenta da historia do imperio. == Como Augusto == No ano [[305]], [[Diocleciano]] abdicou como prometera e obrigou a facer o mesmo a [[Maximiano]] no occidente. Galerio convértese en [[emperador]] da parte oriental do Imperio. Pero tomando ao seu cargo o mesmo papel que desempeñara Diocleciano, el nomea os césares das dúas partes do Imperio. Os elixidos foron [[Flavio Valerio Severo]] para Occidente e [[Valerio Maximiano Daia]] para Oriente. Estes nomeamentos non sentaron ben en Occidente, xa que o '''augustus''' desa parte, [[~~ConstancioICloro~~Constancio I Cloro]], tiña a intención de nomear o seu fillo [[Constantino I o Grande\|Constantino]] e [[Maximiano]] coidaba que [[Maxencio]], o seu fillo, tamén tiña dereitos sobor do trono occidental. A crise estaba servida. O primeiro en actuar foi Maxencio, que se autoproclamou '''augustus''' en Roma, e chamou ao seu carón o seu pai, quen non tardou en secundar os planos do seu fillo. Galerio envía a ~~sofocar~~sufocar esta rebelión a [[Severo II]], que foi vencido e feito prisioneiro en [[Ravenna]]. Levado a Roma e condenado a morte. Mentres isto ~~ocorria~~ocorría, Constancio estaba ocupado nunha campaña contra os [[pictos]] en Britania. Pero morre en [[~~Iork~~York\|Eboracum]] (~~Iork~~York) no [[306]]. Seu fillo [[Constantino I o Grande\|Constantino]] vai cara a [[Britania]], onde é elixido Augustus polas ~~lexions~~lexións. Galerio atópase de súpeto cun grave problema. Tenta resolvelo invadindo Italia para rematar con [[Maxencio]] e [[Maximiano]], pero é rexeitado e vai cara a [[Panonia]]. [[Diocleciano]], dende o seu retiro tenta de arbitrar a situación, pero non ten moito éxito. No ano [[308]], xúntanse en Carnotum (Panonia) para arranxar a crise. [[Constantino I o Grande\|Constantino]] é degradado a César, [[Maxencio]] é posto fóra da lei coma inimigo publico, [[Licinio]] é nomeado ''Augustus'' para reconquistar Italia e o Norte de África, mentres que en Oriente as cousas seguen igual que antes. Pero eran feridas que se pechaban en falso, xa que a elección de [[Licinio]] coma '''augustus''' sen pasar polo cargo de César non foi ben aceptada nin por Constantino nin por [[Maximiano]], quen pouco despois tentaba de loitar contra o seu xenro con pouca sorte, xa que foi obrigado a se suicidar. No ano [[311]], Galerio morre de morte natural. Pouco antes de morrer fai público un edicto de tolerancia para os cristiáns, emitido en [[Serdica]], permitindo a reconstrucións das igrexas e o culto. Tal troco na súa actitude crese que foi debido á terrible enfermidade (posiblemente [[cancro]]) que o levou a pedir axuda ao Deus dos cristiáns.

Galerio: Diferenzas entre revisións