Señorío: Diferenzas entre revisións

A súa pervivencia no tiempotempo (até o [[século XIX]]) e o seu carácter de base económica da posición social da [[nobreza]], sobre todo tras perder esta o seu poder político ante a [[monarquía|monarquía absoluta]], situaron aos ''señoríos'' no eixe que articulaba os sistemas social, económico e político, polo que pode considerarse que formaban parte fundamental do ''réxime señorial'' que caracterizou ao [[Antigo Réxime]] en España.

Os antecedentes do réxime señorial encóntrase na economía rural do [[Imperio romano|Baixo imperio romano]]. Cunha poboación e unha taxa de natalidade declinantes, a man de obra n a agricultura era o factor clave para a produción econômicaeconómica. Ao longo do tempo, o goberno romano tratou de estabilizar a economía imperial por medio do conxelamento da estrutura social: os fillos estaban obrigados a suceder aos pais no seu ofíciooficio, e os ''coloni'', a man de obra agrícola, tiñan prohibido deixar as terras ás cales estaba ligados, o que foi o primeiro paso para transformarse no que no feudalismo se denomnarían ''servos''.

Contra o ano [[325]], varias leis de [[Constantino I o Grande|Constantino]] reforzaron o estatusstatus semiservil dos colonos e limitaron o seu acceso aos tribunais. NassNas potrimerías do Imperio, o seu número aumentou cos ''foederati'' bárbaros que recibiran autorización para instalarse dentro das fronteiras imperiais.

Cando os reinos xermánicos sucederon á autoridade romana no occidente, no [[século V]], os señores de terras romanos foron simplemente substituídos por [[godo]]s ou outros [[pobo xermánico|pobos xermánico]], con pouca alteración na estrutura económica. O proceso de autosuficiecia rural recibiu un grande impulso no [[século VIII]], cando o se interrumpiuinterrompeu o comercio regular no [[Mediterráneo]].

Aínda que teoricamente esta diferenciación é confusa, deuse tanto na práctica como na documentación histórica. Cousa, pornpor outra parte, lóxica, porque a confusión de dereitos e xurisdicións é unha das características do [[feudalismo]]. Difícil sería aclarar o que significaba concretamente ser ''señor de forca e coitelo'' ou até onde chegaba o ''[[ius utendi et abutendi]]'' (o dereito a usar e abusar), ou o ''ius prime noctis'' ([[dereito de pernada]]).

O señor territorial ten, en teoría, unha vinculación máis estreita coa terra, e a súa forma típica de extraer o [[excedente]] é mediante prestacións de traballo (xornadas de traballo non retribuído) o pagamentos en especie ou dinerodiñeiro. Dun modo sutil, o señor xurisdicional ten en cambio unha diferente relación coa terra (o [[dominio eminente]], quedándolle ao [[servo]] o [[dominio útil]]), aínda que no fondo tamén realice a extracción do excedente mediante unha ''coerción extraeconómica'' (en termos do [[materialismo histórico]]). O fundamental para o señor é a percepción da [[renda]] da terra, e as vías de obtela eran innumeráeisinnumerábeis, pois mediante un conxunto difuso de '''dereitos señoriais''' conseguía gravar calquera movemento da produción ou aumentos da prosperidade dos campesiños (dereitos de paso, de portádego... pola explotación dos bosques, dos ríos... monopolios de muíño, de tenda, de taberna...), ao que hai que engadir os cobros derivados da xurisdición (multas, penas de cámara, todo tipo de impostos cedidos polo rei...).

{{legend|#FFC0CB|[[Realengo]]}}

{{legend|#FFD800|Señoríos dedas las [[Orden militar|órdenesordes militares]]}}

{{legend|#DF73FF|[[NuevasNovas Poblaciones de Andalucía y Sierra Morena|Nuevas Poblaciones]].poboacións}}