O Ciprianillo: Diferenzas entre revisións

'''''O Ciprianillo''''' é o nome dun [[libro]] máxico, publicado baixo diversos títulos, que describe distintos procedementos (ensalmos e rituais) para atopar os tesouros que os ''[[mouro (mitoloxía)|mouros]]'' agocharon en covas, castelos ou [[castro (poboado)|castros]]. Secundariamente, o libro ensina tamén a chamar e esconxurar o [[demo]], combater o [[mal de ollo]], adiviñar o oculto e diversos remedios máxicos de todo tipo, feitizos de amor (e de desamor) e outros.

A primeira publicación coñecida en [[Galicia]] débese a [[Bernardo Barreiro]] (1850-1904), que publicou ''Brujos y astrólogos de la Inquisición de Galicia y el famoso libro de San Cipriano'' (A Coruña, 1885 <ref>Couceiro Freijomil cita unha edición en Santiago en 1885 e outra, posterior, na Coruña, sen data. Clodio González nega a existencia desa edición de Santiago e confirma que a da Coruña si que está datada, en 1885.</ref>), reeditado en Madrid en 1973 por Akal <ref>A editorial Toxosoutos publicouno en galego en novembro de 2008, nunha edición ó coidado de Clodio González Pérez, que prologa o libro. Clodio González afirma que o autor "''non escolleu unha versión completa e boa, de seguro por non ter coñecemento doutra ou por non haber quen lla deixase, xa que non dá nin un resumo da relación dos tesouros de Galicia, que figura en varias edicións''" (px. 10).</ref>. A intención de Bernardo Barreiro ó publicar este libro máxico non foi outra cá de desprestixialo e contribuír a desterrar a crenza popular no seu valor máxico e misterioso. Así queda explicadaexplicado polo propio autor:

As raíces do ''Ciprianillo'' remóntanse ós primeiros séculos da nosa era, cando entraron en España, e en Galicia, algúns cultos relacionados con Oriente. Cóntase que san [[Cibrán de Antioquía]] <ref>Non confundir con san [[Cibrán de Cartago]], bispo de Cartago e alcumado o ''Papa Negro'', aínda que a biografía de ámbolos dous sexa semellante.</ref> foi consagrado ó demo polos seus pais, nada máis nacer, e creceu practicando a maxia negra. De mozo, namorouse da santa [[Xustina de Nicomedia|Xustina]] e quixo conquistala coa axuda do demo, pero este non foi quen de gañala porque Xustina se defendera facendo o sinal da cruz. Asombrado da forza da cruz, Cibrán rompeu o pauto co demo de fíxose cristianizar polo bispo de Antioquía, dedicando o resto da súa vida a predicar a fe cristiá, ata ser martirizado e decapitado xunto con Xustina. Non obstante, a lenda conta que, trala súa conversión, recolleu nun libro todo o que aprendera do demo. Este libro sería a fonte do actual ''Ciprianillo''.