Orbital atómico: Diferenzas entre revisións

 

No modelo atómico xurdido trala aplicación da [[Mecánica Cuántica]] ao átomo de [[Bohr]], e en xeral en química, denomínase '''orbital atómico''' a cada un dos estados estacionarios da función de onda dun [[electrón]] nun [[átomo]] (funcións propias do Hamiltoniano (H) na ecuación de [[Schrödinger]] HΨ = EΨ ; Ψ a función de onda). Non representan a posición concreta dun electrón no [[espazo]], que non poden coñecerse dada a súa natureza mecanocuántica, senón que presentan unha rexión do espazo en torno ao [[núcleo atómico]] na que a probabilidade de atopar ao electrón é elevada (polo que en ocasións ao orbital se lle chama ''rexión espazo enerxética de manifestación probabilística electrónica'' ou REEMPE).

A forma xeométrica dos orbitais '''p''' é a de dúas esferas achatadas para o punto de contacto (o núcleo atómico) e orientadas segundo os eixes de coordenadas. En función dos valores que pode tomar o terceiro número cuántico '''ml''' (-1, 0 e 1) obtéñense os tres orbitais '''p''' simétricos respecto aos eixes ''x'', ''z'' e ''y''. Analogamente ao caso anterior, os orbitais '''p''' presentan n-2 nodos radiais na densidade electrónica, de modo que ao incrementarse o valor do número cuántico principal a probabilidade de atopar o electrón se afasta do núcleo atómico. O orbital '''p''' representa tamén a [[enerxía]] que posúe un electrón e increméntase a medida que se afasta entre a distancia do núcleo e o orbital.

 

 

===Orbital d===

Os orbitais '''d''' teñen unha forma máis diversa: catro deles teñen forma de 4 [[lóbulo]]s de signos alternados (dous planos nodais, en diferentes orientacións do espazo), e o último é un dobre lóbulo rodeado por un anel (un dobre cono nodal). Seguindo a mesma tendencia, presentan n-3 nodos radiais.

 

 

===Orbital f===