Castromil (autocares): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Nemigo (conversa | contribucións)
edición
Nemigo (conversa | contribucións)
edición
Liña 1:
{{en uso}}
'''Castromil''' foi unha empresa galega de transporte de viaxeiros por estrada con sede en [[Santiago de Compostela]] fundada en [[1917]] por [[Evaristo Castromil]] nado en Santiago de Compostela en [[1876]] e finado en Santiago de Compostela en [[1969]]. Dende novo foi un mozo emprendedor. En [[1910]] Entrou no negocio da automoción como representante dunha empresa norteamericana de carros. Pronto veu que o negocio non estaba na venda de carros, era o alugado. O transporte entón era en vellas carruaxes.
En [[1917]] funda o que máis tarde sería Castromil con sede en Santiago. Iniciou o negocio de viaxeiros e mercadorias con seis autocares Saurer, mercados na [[Alemaña]].<ref>[http://www.lavozdegalicia.es/hemeroteca/2006/10/11/5185908.shtml Castromil, ya sólo un recuerdo [[La Voz de Galicia]]] {{es}}</ref><br />
A cidade xa tiña liña de ferrocarril con [[Vigo]], [[Pontevedra]] e [[Portugal]] pero non cas vilas do interior nin ca Coruña. Nos comezos do trasporte por estrada había varias empresas facendo as mesmas rotas e competindo entre elas. En [[1924]] promulgouse a Real orde do 4 de xullo, pola que se regularon os servizos de viaxeiros e mensaxería. Só se permitía unha empresa por concesión. Castromil fíxose cas concesión das rotas que xa facía. En [[1928]] tiña aen exclusiva daexclusividade [[A Coruña]], [[Santiago de Compostela | Santiago]], [[Caldas de Reis | Caldas]], [[Pontevedra]] e [[Vigo]].<ref>[http://castromil69.blogspot.com.es/ Evaristo Castromil Otero (1876-1969) por Sarai Lorenzo, Jennifer Piñeiro y Romina Juncal]</ref> Algúns de estes autobuses podían levar carga sobre o teito e ata algúns tiñan asentos de madeira para viaxeiros, tamén durante o no inverno. Había billetes de primeira, segunda e terceira. A empresa completaba a oferta de transporte de viaxeiros co transporte de mensaxería e o viaxeiro pagaba un suplemento polopolos cargabultos que levara. A empresa foi medrando pero tamén a competencia doutras empresas. O negocio do transporte na Galiza estaba moi dividido en empresas pequenas moi localizadas xeograficamentexeográficamente.
 
En [[1969]] morría Evaristo Castromil seguindo ca empresa o seu fillo Ramón, o neto faríase cargo da presidencia.
Nos anos 90 xa só quedaban grandes grupos como IASA ou Monbus. Castromil potenciou a súa imaxe de marca con autobuses modernos (Scania) ben rotulados e poñéndolles nomes de galegos ilustres como [[Rosalía]], [[Castelao]] ou [[Luis Seoane]]. A empresa tiña páxina na internet: castromil.com e ata ofrecía alugar os seus autobuses.<br />
Monbús mercou Castromil en [[2002]] cando a empresa xa tiña case 200 autobuses. Durante un tempo mantívose a marca nas estradas.