Charles J. Pedersen: Diferenzas entre revisións

Na década de 1960 conseguiu a [[Síntese|síntese química]] dun grupo de compostos orgánicos de forma ocasional, os cales denominou [[éter coroa]] pola forma da súa estrutura: un anel flexible de [[átomo]]s de [[carbono]] formados por grupos etilenoxi (CH2-CH2-O-). Nas súas investigacións demostrou que era posible fabricar nun laboratorio [[molécula]]s que poden reaccionar selectivamente con outros átomos e compostos, tal e como o fan as [[encima]]s nos organismos vivos, de maneira que sexan selectivas para cada [[catión]], debido á carga negativa xerada polos dipolos na molécula. A obtención destes compostos foi de forma ocasional, xa que Pedersen investigaba sistemas capaces de encapsular ao grupo gavinoxilo en síntese catalítica de polímeros.

 

 

Actualmente os éteres coroa están sendo utilizados en investigación química como grupos funcionais capaces de recoñecer selectivamente os catións e xa que logo ofrecer novos sistemas químicos, tanto fotosensibles como novos materiais. Nos últimos anos foron utilizados para a obtención de novos cristais líquidos, tanto orgánicos como organometálicos, nos cales a mesogenia pérdese pola introdución dun catión ou se ve modificada para xerar novas mesofases. Ademais, tamén foron utilizados para a obtención de compostos polinucleares con interesantes propiedades luminiscentes, xa sexan fluoro ou fosforescentes.