Teofrasto: Diferenzas entre revisións

'''Teofrasto''' (en [[lingua grega|grego]] '''Θεόφραστος''', ''Theóphrastos''), [[Ereso]], nado en [[Lesbos]] ca. [[371]] e finado en [[Atenas]] ca. [[287]] a.C.<ref>Tiziano Dorandi, capítulo 2: "Chronology", en Algra et al. (1999): ''The Cambridge History of Hellenistic Philosophy'', páxs. 52-53. Cambridge: Cambrigdge Univ. Press.</ref> foi un [[Filosofía|filósofo]] da [[Antiga Grecia]].

 

 

Aristóteles legou a Teofrasto os seus escritos, e designouno como seu sucesor no [[Liceo de Atenas|Liceo]], do que foi director desde o 322 ao 288 a.C. Considérase a Teofrasto como o fundador da [[botánica]] en tanto que estudou as plantas en si mesmas, e non polas súas utilidades. E foi reputado como [[naturalista]], ou aínda como [[alquimia|alquimista]]. Segundo o químico alemán Lippmann, o médico e matemático grego do [[século V]] a.C. [[Hipócrates]] e Teofrasto foron os primeiros en describir a técnica do [[baño de María]].<ref>Edmund von Lippmann: "Zur Geschichte des Wasserbades", en ''Abhandlungen und Vortäge zur Geschichte der Naturwissenschaft'' (2 Vols.) 1906-1913, páx. 62.</ref>

Teofrasto presidiu a [[escola peripatética]] durante 36 anos, nos que a escola floreceu grandemente. Tras a súa morte, os atenienses honrárono cun funeral público.

 

[[Ficheiro:Theophrastus.jpg|miniatura|esquerda|160px|Busto de Teofrasto coa inscrición ''"Theophrastos Melanta Eresios"''.]]

 

Despois de recibir a súa primeira introdución á filosofía en [[Lesbos]] por parte dun tal [[Leucipo de Mileto|Leucipo]] ou Alcipo, foi a [[Atenas]] onde foi un membro do círculo platónico. Despois da morte de [[Platón]], vinculouse con Aristóteles e con toda probabilidade o acompañou a [[Estaxira]].

 

 

Aristóteles nomeouno no seu testamento como titor dos seus fillos, legándolle a súa biblioteca e os orixinais dos seus traballos, e designándoo como o seu sucesor no Liceo coa súa propia separación a [[Calcis]]. [[Eudemo de Rodas]] tamén fai alusións a esta situación e dise que [[Aristóxeno]] estaba resentido por esta decisión de Aristóteles.

Foi honrado cun funeral público, e "a totalidade da poboación de Atenas honrouno grandemente, seguindo o cortexo fúnebre até a tumba", segundo relata [[Dióxenes Laercio]].

 

 

Nas listaxes dos antigos se estenden as súas actividades en todos os campos do coñecemento do seu tempo. Os seus escritos difiren probabelmente pouco do tratamento aristotélico dos mesmos temas, aínda que con detalles suplementarios.

Teofrasto tivo moitos imitadores desta maneira de escribir, notabelmente [[Joseph Hall|Hall]] (1608), [[Sir Thomas Overbury]] (1614-16), [[John Earle|Bishop Earle]] (1628) e [[Jean de La Bruyère]] (1688), quen incluso traduciu ''Os caracteres''.

 

{{listaref|2}}

{{commonscat|Theophrastus}}

* Teofrasto (1988): ''Historia das plantas''. Madrid: Editorial Gredos. ISBN 978-84-249-1271-0

* Alcifrón (1988): '''Caracteres / Cartas de pescadores, campesinos, parásitos y cortesanas''. Madrid: Editorial Gredos. ISBN 978-84-249-1298-7

 

* [[Historia da ciencia]].

 

* [http://www.ontology.co/theophrastus-metaphysics.htm The Oblivion of Being after Aristotle: Theophrastus' Metaphysics] {{en}}.

* [http://www.ontology.co/theophrastus-eudemus-logic.htm Peripatetic Logic: The Work of Eudemus of Rhodes and Theophrastus of Eresus] {{en}}.

[[be:Тэафраст]]

[[bg:Теофраст]]

[[ca:Teofrast]]

[[cs:Theofrastos]]