José Leite de Vasconcelos: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m elimino a Categoría:Personalidades da etnografía; engado a Categoría:Personalidades da etnografía de Galicia mediante HotCat |
arranxiños; primeira edición baseada en pt:Leite de Vasconcelos |
||
Liña 1:
'''José Leite de Vasconcelos Cardoso Pereira de Melo''', nado en [[Ucanha]]
==Traxectoria==
Aos
A súa tese de licenciatura, ''Evolução da linguagem'' (1886), demostraba xa o seu grande interese polas letras, que por fin virían ocupar toda a súa longa vida. As ciencias naturais deixáranlle o estilo investigador rigoroso e exaustivo, xa fose na filoloxía, na [[arqueoloxía]] ou na [[etnografía]], disciplinas en que acabaría por tornarse unha referencia internacional. Fundou a ''Revista Lusitana'' en [[1889]], o ''Arqueólogo Português'' en [[1895]] e o ''Museu Etnológico de Belém'' en [[1893]].
Doutorouse na [[Universidade de París]], con ''Esquisse d'une dialectologie portugaise'' ([[1901]]), o primeiro importante compendio da [[diatopia]] do galego-portugués (depois continuado e mellorado por [[Manuel de Paiva Boléo]] e [[Luís Lindley Cintra]], aínda que ambos ignoraron o galego); nesta obra Leite
▲Doutorouse na [[Universidade de París]], con ''Esquisse d'une dialectologie portugaise'' ([[1901]]), o primeiro importante compendio da [[diatopia]] do galego-portugués (depois continuado e mellorado por [[Manuel de Paiva Boléo]] e [[Luís Lindley Cintra]], aínda que ambos ignoraron o galego); nesta obra Leite califica o galego de co-dialecto do portugués. Foi tamén un pioneiro no estudo da [[onomástica]] portuguesa coa obra ''Antroponímia Portuguesa''.
Faleceu aos 82 anos, deixando en testamento ao [[Museu Nacional de Arquelogia]], parte do seu
▲Tendo leccionado Numismática e Filoloxía Portuguesa na [[Biblioteca Nacional de Portugal|Biblioteca Nacional]], onde era conservador desde [[1887]], chegou a profesor de ensino superior en [[1911]], na [[Facultade de Letras da Universidade de Lisboa|Faculdade de Letras]] da [[Universidade de Lisboa]].
▲Faleceu aos 82 anos, deixando en testamento ao [[Museu Nacional de Arquelogia]], parte do seu expolio científico e literario, incluíndo unha biblioteca con cerca de oito mil títulos, alén dos manuscritos, correspondencia, gravuras e fotografías.
==Leite e o galego==
Desde cedo, Leite de Vasconcelos dedicou a súa atención á lingua galega. Xa en [[1902]] publicou un pequeno opúsculo na Revista Lusitana, ''Vozes galhegas'', a
A recolleita de datos do galego por Leite foi apresurada; na maior parte dos casos apenas gastou un día nas súas visitas a Galiza, cousa que por outra banda pódeselle achacar tamén ás diversas recolleitas de datos para os diferentes dialectos portugueses. A súa excesiva dispersión,
== Obra (selección)==
Liña 36 ⟶ 34:
*''Contos Populares e Lendas'' (ed. [[1964]], en dous volumes)
==Véxase tamén==
===Bibliografía===
{{DEFAULTSORT:Leite de Vasconcelos, Jose}}
[[Categoría:Personalidades da lingüística
[[Categoría:Personalidades da etnografía de Galicia
[[Categoría:Personalidades de Portugal]]
[[ast:José Leite de Vasconcelos]]
|