Hatshepsut: Diferenzas entre revisións

 

Durante os primeiros anos de reinado de Tutmosis III, Hatshepsut estivo preparando minuciosamente un "golpe de estado" que revolucionaría á tradicional sociedade exipcia. Afastou para sempre da escena política a Ineni, e elevou aos seus fieis Hapuseneb e Senenmut aos máis altos cargos. Parece ser que a figura política máis importante da época foi Hapuseneb, quen uniu para si os cargos de visir e de [[sumo sacerdote de Amón]]. Cuns aliados tan poderosos, Hatshepsut tiña agora os medios e o apoio suficientes para sorprender ao mundo.

 

== Hatshepsut, faraón ==

 

Na Teogamia, Hatshepsut declara ao pobo exipcio que o seu verdadeiro pai non é Tutmosis I, senón o propio deus Amón, que coa súa sabia previsión visitou unha noite á gran esposa real Ahmose e permitiuna concibir á muller que estaba sentada agora no trono das Dúas Terras co beneplácito do panteón enteiro. Hatshepsut declarábase polo tanto primoxénita de Amón, e a súa substituta e fiel delegada na terra, co que a súa figura se trocaba en completamente sacra.

É necesario destacar que moi poucos faraóns recorreron á Teogamia para validar o seu dereito ao trono, e o seu status pasaba a ser pouco menos que o dun deus vivo. O ardid de Hatshepsut e o alto prezo que tivo que pagar aos sacerdotes por el, aseguraríanlle un reinado tranquilo e sen disidencias, aínda que acabaría pasándolle factura á dinastía polo, desde entón, imparable crecemento dos sacerdotes de Amón.

 

 

Con todo, o centro de acción principal da raíña foi a súa cidade, a puxante [[Tebas, Exipto|Tebas]]. Edificou a chamada Capela Vermella do enorme templo de Amón en [[Karnak]] e das canteiras de [[Asuán]] mandou facer os obeliscos máis grandes que se erixiron en Exipto ata entón, e levounos a Karnak decorados con ''electrum'', aliaxe de ouro e prata. Crese que o obelisco inacabado que aínda hoxe se pode ver en Asuán data do reinado de Hatshepsut, e de haberse acabado sería o maior de toda a historia do país.

Aínda que non foi en [[Karnak]] onde Hatshepsut despregou toda a súa imaxinería, senón na beira oeste de Tebas, a necrópole de entón. Como era costume por entón, os faraóns facían construírse, ademais da súa tumba, un templo funerario algo afastado desta, que servise a un mesmo tempo para protexer e recordar ao defunto. Hatshepsut escolleu a paraxe de [[Deir el-Bahari]] para edificar o seu templo, e encargou a tarefa ao seu arquitecto favorito, [[Senenmut]].

 

 

Hatshepsut pasou á historia como unha gobernante pacífica e que preferiu gastar parte do seu tesouro en construír templos no canto de conquistar territorios, pero o certo é que houbo polo menos seis campañas durante as súas 22 anos de reinado. Hai que destacar que a maioría destas non pasaron de ser meras escaramuzas ou actividades disuasorias cuxa única finalidade era disuadir aos sempre belicosos pobos fronteirizos de atacar ás Dúas Terras.

:* '''Primeira campaña'''. Era case costume que ao morrer un faraón, os pobos nubios atacasen as fronteiras meridionais e queimasen algunhas das fortalezas do lugar, a modo de tenteo de como reaccionaría o novo monarca. Hatshepsut non se deixou avasallar e, a pesar de que aínda era só raíña rexente, foi a Nubia e dirixiu os ataques.

 

 

Aínda así, é estraño que Hatshepsut puxese tanto empeño en promocionar a viaxe a Punt, un país que se coñecía xa desde a [[Imperio Antigo|época das pirámides]], e só pode explicarse como unha parte máis da intensa propaganda que distribuíu polo Dyeser-Dyeseru e por outros lugares do país co único fin de lexitimar a súa posición. Sen dúbida, naquel momento do seu reinado, coa inauguración do seu fermoso templo e o regreso dos viaxeiros do Punt, Hatshepsut chegara ao cenit do seu goberno.

 

===Descendencia===

 

Os golpes que sufriu Hatshepsut en torno ao ano 16 do seu reinado foron tan grandes que a partir de entón a raíña retirouse parcialmente do cargo e o outro rei, Tutmosis III, comezou a tomar as rendas do goberno. Ao parecer, a ambición de Hatshepsut era aínda máis grande e non estaba satisfeita con ser ela soa "faraón", senón que se propuña inaugurar unha auténtica dinastía feminina de reis, e por esa razón declarou "Herdeira" á súa amada filla Neferura. A morte da princesa foi tan repentina e favorable a Tutmosis III que hai quen pensa que foi intencionada, e que conseguiu o seu obxectivo: derrubar á raiña-faraón.

Hatshepsut acabou por morrer no seu palacio de Tebas tras un longo reinado de 22 anos, abandonada por todos. Ignórase a idade da súa morte, pero supomos que debería oscilar entre os corenta e os cincuenta anos. Ata agora non se sabía como morreu exactamente, se foi morte natural ou durante un golpe de estado liderado polo seu fillastro, pero hai que dicir que Tutmosis III era virtualmente o único rei, e que Hatshepsut retirouse da loita.