Papamoscas paporrubio: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
m Bot: Substitución automática de texto (-|thumb| +|miniatura| & -|thumbnail| +|miniatura|)
Liña 18:
 
== Distribución ==
[[Ficheiro:ficedula_parva_distr.png|thumbminiatura|400px|right|Distribución de ''F. parva'', ''F. albicilla'', ''F. subrubra'' <br /> <small> '''laranxa''': zona de cría de ''F. parva'' <br /> '''azul escuro''': zona de invernada principal de ''F. parva'' <br /> '''laranxa escuro''': área de cría de ''F. albicilla'' <br /> '''azul claro''': área principal de invernada de ''F. albicilla'' <br /> '''púrpura''': área de cría de ''F. subrubra'' <br /> '''amarelo''': rexión principal de invernada de ''F. subrubra''. <br /> '''Liñas vermellas''': zonas de contacto entre ''F. parva'' e ''F. albicilla''</small>]]
''Ficedula parva'' vive nunha faixa de territorio ampla no leste e norte de [[Europa]] que chega polo leste os montes [[Urais]]. Polo norte chegan nalgúns puntos o [[círculo polar ártico]], polo sur ata os [[Balcáns]] e os [[Cárpatos]]. Máis cara ó leste o límite sur da súa área de cría corre polos 50º de latitude norte. Unha área de cría grande está situada nas zonas de bosque do [[Cáucaso]]. Nas montañas exteriores do [[Elbruz]], os [[Montes Zagros|Zagros]] setentrionais e o sudoeste de [[Turkmenistán]]. Na rexión rusa de [[Perm]] e algo o norte e sur dela hai unha área de intergradación ampla coa especie próxima do [[papamoscas da taiga]], o territorio de cría da cal chega ata a costa do Pacífico.
 
Liña 41:
 
=== Movementos migratorios ===
[[Ficheiro:Ficedula pava migration.png|thumbminiatura|200px|Rutas migratorias de ida e volta dos exemplares do nordeste de Europa]]
O papamoscas paporrubio, coma as dúas especies próximas ''Ficedula albicilla'' e ''Ficedula subrubra'', é unha ave migratoria estrita, obrigada polos invernos fríos dos territorios nos que se reproduce. É unha das poucas aves europeas que emigra cara ó sueste. Fan a viaxe migratoria individualmente ou en pequenos grupos, en xeral pola noite, aproveitando o día para alimentarse. Só cando as placas de descanso diúrno non lle ofrecen posibilidades suficientes de alimentación continúan a viaxe de día. A viaxe cara ós cuarteis de inverno comeza xa en agosto, acadando o seu punto máximo a mediados de setembro. Algúns exemplares permanecen nos territorios de cría ata primeiros de outubro. O regreso ós territorios de cría comeza en marzo e a primeiros de maio tódolos papamoscas comezaron xa a viaxe de volta, Os machos adoitan comezar a viaxe ata dúas semanas antes cás femias En Centroeuropa os primeiros viaxeiros chegan na ultima decena de abril.