Matthias Grünewald: Diferenzas entre revisións

== Biografía ==

=== A identidade do pintor ===

A identidade de Matthias Grünewald é aínda incerta. Este nome foille posto, de xeito un tanto arbitrario, por [[Joachim von Sandrart]] (1606–1688), « o [[Giorgio Vasari|Vasari]] alemán », que, logo de case un século de esquecemento pouco menos que total do nome senón da obra, redescúbreo e fala de el no seu voluminoso ''Teutsche Academie der Edlen Bau-, Bild- und Mahlerey-Künste'' ([[Enciclopedia]] dos arquitectos, escultores e pintores alemáns) de [[1675]]. Por outra banda, coñécenselle varios tipos de sinaturas – ''MGN'' con G en M, e N lateral ; ''MGN'' con G en M, e N superposta; ''MG'' con G en M e máis ''Mathis'' —– que contribúen á confusión que existe sobre o seu nome auténtico : chamábase Gothart — ''o piadoso'' — apelidado Neithart — ''o tristeiro'' — ou á inversa ?. Outros documentos que fican, testemuñan os seus contratos como enxeñeiro hidráulico para o xoven [[arcebispo de Mainz]], [[:de:Albrecht (Brandenburg)|Albrecht de Brandenbourg]] (1490-1545) ou, tamén, para o arcebispo Uriel von Gemmingen de [[Aschaffenbourg]], nos que tanto é denominado Gothart, como Neithart. Eses mesmo contratos mostran, por outra banda, que as competencias como enxeñeiro deben ser entendidas nun sentido laxo, pois van desde o perforado para pozos, como a instalación de bombas e mesmo a construzón dun fogón.

 

 

=== O seu universo pictórico ===

 

A obra de Grünewald, de temática exclusivemente relixiosa, tanto no que sobrevive, como no que chegou a nós por testemuñas, pertence á época de transición entre o [[Pintura gótica|gótico]] tardío e o [[Renacemento]], e está marcada por un misticismo que bordea, ás veces, o alucinatorio. Devela un simbolismo tomado directamente das visións de santa [[Bríxida de Suecia]], entón moi lidas. Ariqueza en escenas estrañas, cheas de detalles a penas comprensíbeis e transcendidos por unha técnica deslumbrante, tanto a nivel de acabados cromáticos como nos volumes, nos relevos e nas superficies, é acompañado dun manexo moi libre e desconcertante das perspectivas e as relacións de tamaños que contribúen a aumentar o efectivismo. Esta dicotomía entre técnica e construción do espazo, que culmina no painel central do [[retábulo de Issenheim]], cuxa parte esquerda é comunmente denominada [[O concerto dos anxos]], non se puido explicar satisfactoriamente até que foron redescubertos os escritos da devandita mística sueca, máis ou menos pola mesma época en que Fraenger redescubría « [[Malleus Maleficarum|O martelo das bruxas]] » para reinterpretar a [[Jérôme Bosch]], artista ao que se ten comparado Grünewald, pola riqueza do imaxinario fantástico e a fascinación pola crueldade, e todo aquilo que ha en común entre o minucioso e gracioso [[Flandres|flamengo]] e o alemán, nidiamente máis físico e plástico, sobretodo na facilidade de planeamento indicado antes. Mais Grünewald é máis que nada famoso polos súas visións punzantes do sofrimento de [[Xesús de Nazareth|Cristo]], especialmente nas súas catro crucifixións: as de [[Basilea]], [[Washington DC]], [[Colmar]] e [[Karlsruhe]] , á cales o seu ''Escarnio de Cristo'' (Múnic), e o ''Cristo con a cruz ás costas'' (Karlsruhe), non lles ceden máis que un pouco en termos de énfase e violencia crúa.