Gárgola (arquitectura): Diferenzas entre revisións

{{outroshomónimos|Gárgola (homónimos)}}

 

En [[arquitectura]], as '''gárgolas''' son desaugadoiros, ou sexa, son a parte saínte dos canalóns dos [[tellado]]s que se destinan a botar as [[auga]]s pluviais a certa distancia da [[parede]] e que, especialmente na [[Idade Media]], eran ornadas con figuras monstruosas, humanas ou animalescas, comunmente presentes na [[arquitectura gótica]]. O termo orixinouse a partir do [[Lingua francesa|francés]] ''gargouille,'' orixinado de gargalo ou gorxa, en [[Latín]] ''gurgulio, gula,''. Todas palabras semellantes derivadas da raíz ''*gar-,'' engulir.

 

== Historia ==

 

O termo ''gárgola'' é maioritariamente aplicado ao traballo medieval, aínda que tamén existiron en épocas anteriores. No antigo [[Exipto]], as gárgolas empregábanse para botar a auga usada para lavar os vasos sagrados, o que aparentemente precisaba ser feito no tellado plano dos [[templo]]s. Nos templos [[Grecia|gregos]], a auga dos tellados pasaba a través das bocas de leóns que eran esculpidos ou modelados en [[mármore]] ou [[terracota]] na [[cornixa]]. Na cidade de [[Pompeia]], foron atopadas moitas gárgolas de terracota modeladas con forma de animais.