Arquitectura románica en Galicia: Diferenzas entre revisións

{{Arquitectura de Galicia}}

A '''arquitectura románica en Galicia''' correspóndese coas infraestruturas e construcións erixidas en Galicia durante os primeiros séculos da [[baixa Idade Media]]. Sen dúbida, a obra fundamental do Románico galego é a [[Catedral de Santiago de Compostela]], modelo de igrexa de peregrinación, con conxuntos escultóricos ([[Pórtico da Gloria]]) de entre os máis senlleiros da [[Europa occidental]].

 

== Arquitectura por provincias ==

=== Provincia da Coruña ===

A principal obra románica da [[provincia da Coruña]] e toda [[Galicia]] é, sen dubida, a [[Catedral de Santiago de Compostela]]. Non existen dúbidas do importante papel que exerceron as peregrinacións, que, ao longo do camiño tiñan como obxectivo chegar á tumba do apóstolo, para o florecemento do estilo románico en Galicia. O nacemento da catedral de Santiago de Compostela ten a súa orixe nestas peregrinacións, sendo reedificada en diversas ocasións durante o período románico. Na cidade de Compostela, destacan xunto á catedral como exemplos de arte románica a [[Colexiata de Santa María de Sar]] e a [[Igrexa de Santa María de Salomé]].

 

Xunto á capital administrativa galega, destaca como centro da arte románica o Golfo Ártabro, ademais da cidade da [[A Coruña|Coruña]] e os seus arredores, lugares no que se atopan algunhas das mellores mostras do románico galego na provincia.

 

 

Na Golfo Ártabro destacan como exemplo a [[Igrexa de San Xoán de Vilanova]] ([[Betanzos]]), a [[Igrexa de San Miguel de Breamo]] ([[Pontedeume]]) e a [[Igrexa do Mosteiro de San Martiño de Couto]]) na parroquia de Xubia, no concello de [[Narón]]. A primeira trátase dunha igrexa pertencente ao románico primitivo, entroncado co prerrománico asturiano e o románico lombardo<ref>http://www.arteguias.com/romanico_artabro.htm Románico en el Golfo Ártrabo, 6º parágrafo</ref>. A Segunda foi cabeza dun pequeno mosteiro de cóengos regulares agostiños, amparados por [[Fernando II de León e Galicia|Fernando II]] (1157-1188), mantida ata comezos do [[século XVII]]. Tralo cal pasou a ser priorato, e posteriormente, ermida a cargo da parroquia de Vilar. Semella estar relacionada co mundo Templario, aínda que non existen datos que o confirmen <ref>http://www.arteguias.com/romanico_artabro.htm, Románico en el Golfo Ártrabo 7º parágrafo</ref>. A terceira pertence ao [[Mosteiro de San Martiño de Couto]], e constitúe un dos mellores exemplos do románico tardío na provincia<ref>http://www.arteguias.com/romanico_artabro.htm, Románico en el Golfo Ártrabo 8º parágrafo</ref>.

 

=== Provincia de Lugo ===

Na provincia de Lugo, destacan como centros da arquitectura románica a [[Mariña Luguesa]], e os arredores da capital provincial, ademais da beira luguesa da [[Ribeira Sacra]]. Sendo estas dúas últimas as que presentan máis monumentos románicos.

 

A Igrexa de Santa María do Campo de Viveiro, catalogada como monumento nacional, pertence ao románico tardío galego (séculos [[século XII|XII]] e [[século XIII|XIII]]). Como adoita acontecer noutras igrexas románicas, as súas torres, [[barroco|barrocas]], foron engadidas entre os séculos [[século XVIII|XVIII]] e [[século XIX|XIX]]. No [[século XVIII]], foille engadida á dereita da igrexa unha capela adicada á Virxe do Rosario. No seu interior, atópanse varias reliquias de [[Roma]] xunto a unha cruz procesional do [[século XVI]]<ref>http://es.viajes.yahoo.com/p-guia_viaje-1198818-iglesia_de_santa_maria_del_campo_viveiro-i Iglesia de Santa María do Campo - Detalles</ref>.

 

 

Na [[Lugo|capital da provincia]] destaca a [[Catedral de Lugo]]. A catedral foi mandada construír no ano [[755]] polo bispo Odoario, mais as deficiencias de construción e os asedios das guerras fixeron que no primeiro terzo do [[século XII]] se achase o edificio nunhas condicións tales que obrigaron ao bispo Pedro III co seu cabido e outras persoas notables da cidade a concertar en [[1129]] co mestre Raimundo a construción dun novo templo conforme ao estilo arquitectónico entón imperante, o románico, sendo rematada no ano [[1273]].

Trala súa construción o edificio foi reformado en diversas ocasións. A pesares das reformas, o interior do templo é basicamente dun estilo románico tardío. Pertencen á arquitectura románica os paramentos verticais e a bóveda da nave do cruceiro, ademais da maior parte da naves maior, laterais e [[triforio]], cuxas bóvedas foron restauradas no [[século XVIII]], ademais da porta norte, que se atopa acubillada por un soportal gótico no que se atopa un tímpano. Na catedral están presentes tamén outros estilos como o [[arquitectura gótica|gótico]] (primeiro corpo da torre das campás [[1570]], o [[nártex]] ou pórtico norte 1510-1530, primeiro corpo da capela maior e as capelas da xirola agás a central, así como as capelas de Santo Domingo dos Reis [[1370]] e San Froilán [[1480]]), o [[barroco]] (sancristía [[1678]], a sala capitular e os seus arredores [[1683]], o [[claustro]] [[1714]] e a capela central da xirola, chamada dos Ollos Grandes [[1726]]) e o [[Renacemento|renacentista]] (segundo corpo da capela maior, a actual capela de San Foilán e a fachada, obra da segunda metade do século [[XVIII]]).

 

 

Grazas ao paso do camiño de Santiago polo parte meridional da provincia, pódense atopar numerosas mostras románicas froito da influencia do estilo nos templos da área.