Théophile Gautier: Diferenzas entre revisións

 

== Traxectoria ==

 

Gautier comezou a súa educación como interno no prestixioso ''Collège Louis-le-Grand'' en París (entre os seus alumnos estiveran [[Charles Baudelaire]] e [[Voltaire]]). A estancia durou tres meses e tivo que ser levado á casa a causa dunha doenza e da súa falta de adaptación. Acabou a instrución no ''Collège Charlemagne'', pero o seu principal educador foi seu pai que o empurrou cara o estudo do [[latín]]. Na escola coñeceu a [[Gérard de Nerval]] que se converteu nun amigo para toda a vida e que lle presentou a [[Victor Hugo]], xa establecido como poeta e dramaturgo e que tería unha importancia definitiva en apartar a Gautier da carreira de pintor coa que daquela soñaba e inclina-lo cara á literatura. Gautier estivo presente na tumultuosa estrea da obra de Hugo "''Hernani''", onde se fixo notar polo seu chaleco vermello.

Na década de [[1860]] aínda que viu a súa candidatura á Academia francesa rexeitada tres veces, asentouse literariamente. [[Charles-Augustin Sainte-Beuve]], o crítico literario de máis sona da época dedicou tres artigos a examinar eloxiosamente toda a obra de Gauitier publicada ata [[1863]]. En [[1865]] Gautier foi admitido no salón literario da princesa Mathilde Bonaparte, curmá de [[Napoleon II]] e sobriña de [[Napoleón Bonaparte]]. A princesa ofreceulle a Gautier a sinecura de ser o seu bibliotecario en [[1868]], posto que lle deu acceso á corte de [[Napoleon III]].

 

 

== A obra ==