Vilanova, A Pobra de Trives: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
revisión |
||
Liña 1:
'''Santa María de Vilanova''' e unha [[parroquia]] que pertence ó concello da [[A Pobra de Trives|Pobra de Trives]], na [[provincia de Ourense]].
Vilanova está formada polos siguintes núcleos de poboación: Escuadrio, O Carballal, Vilanova, A Pereira, Toimiro e O Bubal.
Nesta parroquia celébrase a primeira fin de semana de febreiro, coincidindo coas festas patronais das Candelas e San Brais, a Festa do chourizo, de sona en toda a bisbarra. Nela o sábado pola tarde xentes de todalas idades xuntanse en grupos nos agros á beira da Igrexa e por entre os castiñeiros do souto pra asar os chourizos nas fogueiras.
Liña 7:
En Vilanova, no adro da Igrexa, pódese admirar unha [[ara]] [[Roma antiga|romana]] de grandes dimensións, dedicada a [[Xúpiter]], que data do século II d.d. C. Dita ara está situada fronte á igrexa [[parroquia]]l de Santa María de Vilanova. As aras eran altares romanos de carácter conmemorativo e de estrutura cadrada. A de Vilanova está modelada con grecas en tres das súas caras superiores e posúe unha inscrición cuxo desenvolvemento total de lectura sería: "SEVERVS,FLAVINI FIL(IVS) IOVI OP(TIMO) M(AXIMO),V(OTUM) L(IBENS) S(OLVIT) M(ERITO)".
Un dos sitios mais chamativos de Vilanova é o souto. E non só polas fogueiras que se fan o día da festa do chourizo. A
O poeta Pablo Pérez, natural de Vilanova, no seu libro ''Sementeira de Soños'' publicou un poema
<center>
No souto de Vilanova
</br>os castiñeiros,
</br>escaracochados,
</br>resisten firmes
</br>os embates
</br>de tódalas pragas.
</br>Podres cañotas antergas,
</br>escribindo nas follas do tempo
</br>anacos de vida cansa.
</br>Con esconxuros de sangue
</br>testemuñan
</br>louras xeiras alongadas.
</br>Cañotas de tempo e de historias,
</br>esborrallando
</br>as marcaxes asucadas,- cantando sempre a sua queixume
</br>no solpor e na alborada...
</br>Meus castiñeiros do souto,
</br>testemuña da miña infancia:
</br>Non deixedes
</br>que vos coman as silveiras.
</br>Non deixedes
</br>que vos manquen as machadas.
</br>Non deixedes
</br>que esmorezan
</br>as historias da vosa fala...
</br>Vilanova sen o souto
</br>quedaría mutilada.
</br>Vilanova sen o souto
</br>perdería
</br>os sinxelos caracteres,
</br>os meigallos feiticeiros,
</br>os enxebres aloumiños
</br>do telúrico misterio bretemoso
</br>da sua gracia."
</center>
|