Cataratas do Niágara: Diferenzas entre revisións

Cando o [[Rusia|ruso]] nacionalizado norteamericano [[Nikola Tesla]] inventou a [[corrente alterna]], o transporte de electricidade a longas distancias tornouse posíbel. Posteriomente, constuíuse un memorial homenaxe á Tesla. En [[1883]], a ''Niagara Falls Power Company'', a sucesora da ''Niagara Falls Hydraulic Power and Mining Company'', contratou a [[George Westinghouse]], para que desenvovese un sistema para a xeración de corrente alternada. En [[1896]], financiada por xigantes como a [[J.P. Morgan]], [[John Jacob Astor IV]], e a [[Vanderbilt]], a ''Niagara Falls Power Company'' terminou a construción de canais subterráneos, que desviaban auga do Río Niágara para turbinas. Este sistema era capaz de producir até 75 [[watt|megawatts]] de electricidade, que era transportada até [[Buffalo, Nova York|Buffalo]], localizada no estado de Nova York, a 32 quilómetros das Cataratas do Niágara.

Actualmente, cerca do 50% ao 75% das augas do Río Niágara desvíanse a catro xigantescos túneles que desvían estas augas 10 quilómetros río arriba das Cataratas. Esta auga pasa por turbinas hidroeléctricas que xeran electricidade para áreas próximas do Canadá e dos Estados Unidos, antes de voltar novamente ao Río Niágara. As estacións hidroeléctricas máis poderosaspotentes no Río Niágara actualmente son as hidroléctricas [[Adan Beck]] 1 e 2, no lado canadense, e as hidroeléctricas [[Robert Moses]] e [[Lewinston]], do lado norteamericano. As catro xuntas posúen a capacidade de xerar aproximadamente 4,4 xigawatios de electricidade.

Desde principios da exploración e ocupación humana das Américas, as Cataratas do Niágara serviron como un obstáculo insalvábel para [[navío]]s. Este problema resolveuse en [[1856]] coa inauguración do [[Canal de Welland]]. Este canal pasou por mellorías técnicas na [[década de 1960]], e incorporouse a [[canle de San Lourenzo]]. Este canal pasou a desviar o transporte hidroviariofluvial do Canal de Erie (que pasa por Buffalo) en dirección a [[Montreal]], levando ao declinio da industria do [[aceiro]] e como un polo de transporte de [[cereal|cereais]]. A pesar disto, outras industrias creceron na rexión do Niágara, até a [[década de 1970]], coa axuda da electricidade xerada polas hidroeléctricas á beira das Cataratas do Niágara. Desde entón, co declinio destas industrias, a rexión do Niágara empeorou economicamente.

En [[outubro]] de [[1829]], [[San Patch]], que se autonomeaba ''The Yankee Leaper'' (O Pulador Yankee) pulou as caídas canadenses, tornándose a primeira persoa coñecida a sobrevivir a tal caída. Isto iniciou unha longa carreira entre persoas buscando fama nacional, tentando novos feitos nas Cataratas do Niágara. En [[1901]], [[Annie Taylor]], unha muller de 63 anos de idade, tornouse a primeira persoa en caer nas Cataratas do Niágara dentro dun [[barril]], e saír do barril sen feridas. Despois de Taylor, outras catorce persoas caeron nas Cataratas do Niágara dentro de certos equipamentos como barrís e afins. Algúns deles sobreviviron sen feridas, en canto outros tiveron menos sorte e afogáronse ou sufriron serias feridas. Os sobreviventes de tales feitos poden condenarseser condeados a pasar un tempo na [[prisión]], benou comorecibir [[multa]]s pesadaselevadas, unha vez que é ilegal a tentativa de tirarse nas Cataratas do Niágara. O [[maxia|máxicomago]] [[David Copperfield]] tornouse a última persoa en entrar nesta lista, tirándouse nas caídas canadenses en [[1990]] -aínda que moitos digan que isto non foi máis que un truco de maxia feito por Copperfield-.