Epidauro: Diferenzas entre revisións

Estaba só a seis horas en barco de [[Atenas]], e cerca de [[Exina]] e [[Argos (Grecia)|Argos]] (a esta última estaba unida por unha bona vía), e todo isto contribuiucontribuíu á súa importancia.

Segundo [[Aristóteles]] foi unha colonia [[caria]] que se chamou '''Epícaro'''.<ref>Aristóteles, fr. 491</ref> [[Estrabón]] di que o seu antigo nome foi ''Epitauros''. Pero despois, segundo Aristóteles, foi [[colonización|colonizada]] por [[Xonia|xonios]] (despois do retorno dos [[Heráclidas]]), procedentes da Tetrápolis ática.<ref>A Tetrápolis ática estaba formada polos [[demo (Grecia)|demos]] de [[Maratón (Grecia)|Maratón]], Énoe, Probalinto e Tricorinto</ref> En xeral crese que foi colonizada por xonios que foron expulsados poospolos [[dorio]]s. [[Pausanias (xeógrafo)|Pausanias]] di que en tempos da invasión dos dorios estaba gobernada por Pitireo, descendente de [[Ion (mitoloxía)|Ion]], e fillo de [[Xuto (mitoloxía)|Xuto]], que entregou o país a Deifontes e aos arxivos, e retirouse a Atenas coa súa zentexente.<ref>Pausanias, ''[[Descrición de Grecia]]'' vii, 26, 11-12.</ref>

Deifontes preséntase como muller de [[Témeno]] (casado coscoa sússúa filla Hirneto), ao que correspondeu Argos no reparto das conquistas dorias; as desgrazas de Deifontes foron obxecto das historias dos poetas tráxicos.

A cidade foi gobernada por reis, pero máis tarde a oligarquía substituiusubstituíu á monarquía. Máis tarde foi gobernada por tiranos.

Epidauro foi sempre fiel aliada de [[Esparta]] mentres que coa súa metrópole, [[Argos (Grecia|AQrgosArgos), rompeu relacións despois da instauración nesta cidade da [[democracia grega|democracia]]. A cidade de Epidauro estaba gobernada por ''artinos'' (''artynae'') que presidían un Consello de 180 membros; os habitantes originaisorixinais non dorios eran os ''konípodes'', que traballaban a terra para os seus amos dorios, pero non eran esclavosescravos.

Nas [[Guerras Médicas]] a cidade enviou oito naves á [[Batalla de Artemisio]], 800 homes á [[Batalla de Platea|Platea]] e 10 barcos á [[batalla de Salamina|Salamina]]. Ao acabar a guerra, [[Salamina (isla)|Salamina]] aliouse con Esparta e entrou na [[Liga do Peloponeso]], contra Atenas e a [[confederación de Delos]]. Tomou parte no "asunto de [[Corfú|Corcira]]" e proporcionou [[trirreme]]s a Corinto. Epidauro constituiuconstituíu un punto neurálxico do enfrontamento entre Atenas e Esparta.

Baixo dominio romano perdera toda importancia e era practicamente o porto do templo de Asclepio. Pausanias dá unha lista dos seus edificios principais: o templo de [[Atenea]] Cisea na [[acrópole]], o templo de [[Dioniso]], o de Artemisa, o de Afrodita e, por suposto, o de Asclepio, nas aforas; e o de Hera no porto,<ref>Pausanias, ii, 29,1</ref> probabementeprobabelmente no actual Cabo Nicolau.

A última mención de Epidauro remóntase ao [[século VI]], no ''Synekdemos'' de [[Hierocles]], unha obra que describe as divisiónesdivisións administrativas do [[Imperio bizantino]].

As ruínas de Epidauro foron esacavadasescavadas a partir do [[século XIX]], e permititonpermitiron descubrir as ruínas do santuario de [[Asclepio]], dun templo de [[Artemisa]], dun ''[[tholos]]'', dun templo de [[Afrodita]] e, sobre todo, do [[teatro de Epidauro|teatro]].

Di Pausanias que no recinto do ''[[tholos]]'' había unhas estelas cos nomes dos que foran curados por Asclepio, e que estaban escritos en [[dórico (dialecto)|lingua doria]].<ref>Pausanias, ii, 27,3</ref> Nas escavacións acháronse moitas inscriciónesinscricións en dialecto arxivo, que pertence ao grupo dorio, propio de Epidauro, que o confirman.<ref>[[Inscricións Gregas|IG]],IV² 121-124 e 125-126</ref>