Guerra dos Emboabas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Liña 1:
 
{{Batalla
|nome=Guerra dos Emboabas
Liña 23 ⟶ 22:
 
A '''Guerra dos Emboabas''' foi unha revolta ocorrida no [[Brasil]] de [[1707]] a [[1709]], tamén chamada "a loita polo ouro".
 
 
== Antecedentes ==
 
En novembro de [[1708]], a localidade de [[Cachoeira do Campo]] foi lugar dunha das máis sanguentas batallas xamais ocorridas no actual estado de [[Minas Xerais]]. Os ''paulistas'' (os nados ou residentes onde se sitúa hoxe a [[Sao Paulo - São Paulo|cidade de Sao Paulo]]), descobridoresdescubridores das [[mina|minas]] de [[ouro]] da rexión, reivindicaban para si o dereito total de súa explotación. Os que non estaban conformes con isto, liderados por Mianuel Nunes Viana e na súa maioría [[Portugal|portugueses]], ficaron coñecidos como "emboabas" (palabra do [[Lingua tupi|tupi]] que significa ''galiñas calzadas'', unha referencia pexorativa ó hábito dos portugueses, ata entón estraño para os paulistas, de usaren calzas e botas). Este conflito acabou xerando unha disputa armada coñecida como a Guerra dos Emboabas.
 
En novembro de [[1708]], a localidade de [[Cachoeira do Campo]] foi lugar dunha das máis sanguentas batallas xamais ocorridas no actual estado de [[Minas Xerais]]. Os ''paulistas'' (os nados ou residentes onde se sitúa hoxe a [[Sao Paulo - São Paulo|cidade de Sao Paulo]]), descobridores das [[mina|minas]] de [[ouro]] da rexión, reivindicaban para si o dereito total de súa explotación. Os que non estaban conformes con isto, liderados por Mianuel Nunes Viana e na súa maioría [[Portugal|portugueses]], ficaron coñecidos como "emboabas" (palabra do [[Lingua tupi|tupi]] que significa ''galiñas calzadas'', unha referencia pexorativa ó hábito dos portugueses, ata entón estraño para os paulistas, de usaren calzas e botas). Este conflito acabou xerando unha disputa armada coñecida como a Guerra dos Emboabas.
 
== A Guerra dos Emboabas ==
Liña 34 ⟶ 31:
Os episodios desa guerra aínda non foron totalmente esclarecidos, pois hai unha gran parcialidade nos relatos, feitos na súa maioría polos adversarios dos paulistas.
 
Dende o inicio da carreira polo ouro, os paulistas consideráronse donos das minas, sexa por seren eles os descobridoresdescubridores do lugar, sexa polo feito de que aquela rexión formase parte da capitanía de San Vicente. Proba diso foi unha petición da Cámara de Sao Paulo, a [[7 de abril]] de [[1700]], que requeriu o outorgamento das terras de [[Minas Xerais]] exclusivamente ós paulistas. Mentres tanto, os colonos da [[Bahia]] ou de [[Pernambuco]] estaban moito máis ligados ós portugueses que ós paulistas, que eran na súa maioría mestizos, e falaban en tupi-guaraní. Os nomes que se puxeron os uns aos outros amosaban as súas diferenzas: os paulistas eran chamados de "nómades", ou "bandoleiros sen lei" e eles, pola súa parte, alcumaban aos forasteiros como '''emboabas'''. Emboabas non eran só os portugueses, senón tamén calquera outro que viñese doutra colonia. Na guerra que tivo lugar, os baianos e pernambucanos e os outros considerados estranxeiros, ficaron do lado dos portugueses.
 
Para os paulistas, aqueles que non participaron dos esforzos na procura de ouro non deberían ter os mesmos dereitos na explotación. A tensión entre os paulistas (tamén chamados "vicentinos") e os demais crecía pola propia arrogancia dos paulistas e pola resistencia dos ''emboabas''. A pesar de vivir xuntos nas rexións poboadas das minas, non se mesturaban. Ó contrario, xuntábase cada grupo cun representante. O ex-''bandeirante'' (nome que se dá en portugués ós comandantes das primeiras expedicións de exploración no interior do Brasil) [[Manuel de Borba Gato]] era o líder dos paulistas. Os Emboabas, pola súa banda, eran liderados por [[Manuel Nunes Viana]], portugués que chegara a Bahia cando aínda era novo e coñecido por actos de coraxe que o trouxeron á rexión, onde era propietario de lucrativas minas.
 
En [[1707]], na rexión do [[Arraial Novo]], dous dos xefes máis importantes dos paulistas foron linchados polos ''emboabas''. Con medo de vinganza, os agresores fuxiron cara a [[Selva|selva]], ficando apenas un pequeno grupo na resistencia. Os paulistas, porén, limitáronse a enterrar ós seus xefes e non se enfrentaron ós ''emboabas''. Iso animou ós emboabas que fuxiran á selva a volver, perdéndolle o medo ós paulistas. En [[1708]], tivo lugar un choque inevitable e os dous bandos voltaronvoveron á loita. Manuel de Borba Gato interviu, facendo fuxir a Nunes Viana ao distrito do Río das Velhas, mais sen conseguir finalmente os seus obxectivos.
 
Fixéronse varias tentativas de acordo, máis ningunha delas tivo éxito. Os ''emboabas'' tomaron a iniciativa de desarmar todos os paulistas que encontraban, pensando que estes preparaban un grande ataque contra eles. Houbo pouca resistencia e, a finais de 1708, os ''emboabas'' xa tiñan o control de duas das tres áreas de explotación mineira máis importantes. Os paulistas refuxiáronse no distrito de Rio das Mortes. Os ''emboabas'' reuníronse e proclamaron a Manuel Nunes Viana como [[Gobernador|gobernador]] da rexión mineira.