Guerra de Crimea: Diferenzas entre revisións

O [[Tsar]] ruso, [[Nicolás I de Rusia|Nicolás I]], enviou un diplomático, o Príncipe [[Menshikov]], nunha misión especial ao goberno turco. Por tratados previos, o Sultán, [[Abd-ul-Mejid I]], estaba comprometido a "defender a [[Relixión]] e Igrexa Cristiá", pero Menshikov intentou negociar un novo tratado, polo cal Rusia podería intervir cando considerara a protección do Sultán inadecuada. Ao mesmo tempo, o goberno británico enviou un emisario, quen secoñeceu enterou dasas demandas de Menshikov ao chegar. Mediante a diplomacia, Lord Starford convenceu ao Sultán depara rexeitar o tratado, o cal comprometía a independencia dos cidadáns turcos. Pouco despois de enterarsesaber do fracaso do seu negociador, o Tsartsar enviou o seu exército a [[Moldavia]] e a [[Valaquia]], territorios otomanos nos que Rusia era coñecida coma unha gardiá da Igrexa Ortodoxa, empregando coma escusa a falta de solucións por parte do Sultán para protexer os lugares Sagrados. Nicolás I pensou que as potencias europeas non se opoñerían á anexión realizada, especialmente porque Rusia axudou a sufocar as [[Revolución de 1848|Revolucións de 1848]].