Gran Ducado de Toscana: Diferenzas entre revisións

{{AP|Medici}}

A partir de [[1434]], ano no que [[Cosme de Medici|Cosme o Vello]] regresa triunfalmente do seu exilio [[República de Venecia|veneciano]], a familia [[Medici]] exercerá en [[Florencia - Firenze|Florencia]] un poder de feito (para o que se cuñou o nome de "criptoseñorío"), que se consolidou con [[Pedro Cosme de Medici|Pedro Cosme chamado o Gotoso]] e o seu fillo [[Lorenzo de Medici|Lorenzo o Magnífico]].

 

En [[1494]] [[Pedro o Fatuo]], incapaz de opoñerse eficazmente á entrada en Florencia do rei de Francia [[Carlos VIII de Francia|Carlos VIII]], viuse obrigado a fuxir. Restáurase na cidade o réxime republicano, á vez que [[Pisa]] recupera a súa independencia, que perderá de novo en [[1509]].

{{AP|Habsburgo}}

Desde de principios da década de [[1730]] diversas cortes europeas realizaran movementos diplomáticos sobre a causa sucesoria do Grande Ducado de Toscana. Sen dúbida, o candidato mellor situado era o infante [[Carlos III de España|Carlos de Borbón]], fillo do rei [[Filipe V de España]] e de [[Isabel de Farnesio]]. Carlos herdara dereitos sucesorios sobre o trono florentino por parte da súa nai; a [[Farnesio|familia Farnesio]] estaba emparentada coa familia gran ducal.

 

O ano [[1735]], no curso da [[Guerra de Sucesión de Polonia]], as diplomacias española e austríaca pactaron varios acordos sobre a cuestión florentina, polos cales a aínda poderosa Monarquía Española aceptaba como duquesa de Toscana á filla do emperador [[Carlos VI do Sacro Imperio Romano|Carlos VI]], a arquiduquesa [[María Teresa I de Austria]], e o emperador cedería o [[Reino das Dúas Sicilias]] ao infante [[Carlos III de España|Carlos de Borbón]], a cambio do [[Ducado de Parma]] (que pasaría ao seu irmán) e da renuncia dos seus dereitos ao trono do Gran Ducado de Toscana.

{{AP|Unificación italiana}}

Coa derrota militar de [[Napoleón Bonaparte]] o ano [[1814]], o Gran Ducado de Toscana foi devolto á familia dos [[Habsburgo|Habasburgo-Lorena]].

 

A través dunha serie de pactos asinados entre a arquiduquesa [[María Luísa de Austria]], duquesa soberana de [[Parma]] e a familia dos [[Borbón|Borbón-Parma]], aceptábase que á morte da arquiduquesa o [[Ducado de Parma]] e o de [[Plasencia (Italia)|Plasencia]] retornasen aos Borbón-Parma, a cambio de incorporar o pequeno [[Ducado de Lucca]], feito que sucedeu en [[1847]].