Casa de Lancaster: Diferenzas entre revisións

 

== Orixes ==

A Casa de Lancaster foi fundada polo cuarto fillo, pero terceiro supervivente, do rei Henrique III, [[Xoán de Gante]]. Xoán non recibira unha herdanza demasiado importante, polo que fixo fortuna a través do seu matrimonio coa súa prima [[Branca de Lancaster]], quen levaba en dote os extensos territorios dos condados de Lancaster e Leicester. Esta xuntanza converteuno de súpeto nun dos máis importantes terratenentes de Inglaterra, logo do rei. Nomeado duque polo seu sobriño Ricardo II, gozou en vida dunha grande influencia política. Malia isto, tras a súa morte, acaecida no ano 1399, as súas terras foron confiscadas.

O fillo exiliado e herdeiro de Xoán, Henrique de Bolingbroke, retornou ese mesmo ano a casa comandando un exército co obxectivo de recuperar os estados de Lancaster. Acabou liderando unha rebelión popular contra o rei Ricardo II, que se fixera co control do Reino. Finalmente, o monarca foi deposto, morrendo anos despois en catividade. O de Bolingbroke converteuse entón no rei Henrique IV de Inglaterra. Ao facer isto, Henrique obviou os dereitos de Leonel de Antwerpen, I Duque de Clarence, o segundo fillo supervivente do rei Eduardo III de Inglaterra. Isto ocasionou que Leonel se convertese, tempo despois, no rival pola banda da Casa de York da Casa de Lancaster.