Arrecife, Lanzarote: Diferenzas entre revisións

 

== Descrición ==

O centro de Arrecife correspóndese coa fronte marítima da cidade e as súas inmediacións. Vai desde a contorna da praia do Reduto ata o [[Charco de San Ginés]]. O Charco, unha lagoa de auga mariña que penetra cara ao interior da cidade, é a área fundacional de Arrecife, e nas súas inmediacións áchanse algúns dos lugares de maior interese da cidade, como a parroquia de San Ginés Obispo, o Castelo de San Gabriel ou a zona comercial da Calle Real. Seguindo a liña da costa cara ao norte atópanse os dous portos da cidade: o pesqueiro, chamado Puerto de Naos, e o principal (comercial, de mercancías e cruceiros), chamado Puerto de los Mármoles, terceiro en importancia de [[Canarias]]. Preto deste último áchase a outra fortaleza da cidade, o Castelo de San José, no que se sitúa un Museo Internacional de Arte Contemporánea.

Cara ao interior sitúanse os barrios periféricos, entre os que destacan Titerroy, Valterra, Altavista, Argana, La Vega, San Francisco Javier e Maneje.

O pasado máis remoto da actual capital de [[Lanzarote]] remóntase á época [[Guanche (Tenerife)|aborixe]], aínda que o seu potencial para albergar a un importante continxente humano viuse prexudicado por factores como o perigo de ataques por mar ou a escaseza de auga de choiva. Aínda así, está constatada a existencia de tres poboados aborígenes no termo municipal: Argana, Maneje, e un terceiro situado cerca do Lomo. O primeiro nome con que os indíxenas denominaron a Arrecife foi "''Elguinaguayra''", en referencia á zona costeira da actual cidade e os seus illotes.

 

A súa localización, ao abrigo das correntes oceánicas grazas a un conxunto de formacións rochosas e illotes, permitiu crecer a Arrecife ata converterse no porto principal da illa. Tanto é así, que tradicionalmente Arrecife foi coñecido entre os insulares como "El Puerto", por antonomasia. Ademais do [[viño]], que comeza a cultivarse na illa tras as erupciones volcánicas de [[Timanfaya]] (1730-1736), será a [[salsola kali|barrilla]] o produto de exportación que afianzará a Arrecife desde o punto de vista comercial e urbano, producíndose un importante desenvolvemento do porto nas últimas décadas do século XVIII e as primeiras do XIX. Ao ciclo da barrilla séguelle o da exportación da cochinilla, un insecto parásito da tunera, [[chumbera]] ou nopal, da que se extrae unha tinguidura avermellada moi empregado na por entón incipiente industria téxtil británica. Coincidindo co auxe da cochinilla, Arrecife consegue arrebatar á [[Teguise|Vila de Teguise]] a capital da illa, en 1847, afianzándose como centro económico e político de [[Lanzarote]]. Case ao mesmo tempo, Arrecife vese beneficiada polo Decreto de [[Portos Francos]] de 1852, lei a través da cal concédese aos principais portos canarios a capacidade de comerciar nos mercados internacionais salvando boa parte dos impostos e aduanas vixentes no resto de España.