Vélaro de ouro: Diferenzas entre revisións

O '''vélaro de ouro''' é un trofeo do que se apropia o heroe [[Xasón]] no mito dos [[Argonautas]]. O [[vélaro]] é o fardo de [[la]] que sae xunta ao rapar un [[carneiro]]. O vélaro de [[ouro]] é a la de fíos de ouro do carneiro no que se encarnou a deusa [[Néfele]].

 

Segundo a [[mitoloxía grega]], [[Atamante]], rei da cidade de [[Orcómeno]] en [[Beocia]] (unha rexión do sueste de [[Grecia]]), tomou como primeira esposa á deusa nube Néfele, con quen tivo dous fillos, [[Hele]] e [[Frixo]]. Máis tarde namorouse e casou con [[Ino]], a filla de [[Cadmo]]. Ino tiña celos dos seus fillastros e planeou matalos (nalgunhas versións, persuadiu a Atamante de que sacrificar a Frixo era a única forma de acabar cunha fame negra). Néfele ou o seu espírito apareceuse aos nenos cun carneiro alado cuxa la era de ouro. Os nenos fuxiron montando o carneiro sobre o mar, pero Hele caeu e afogou no estreito hoxe chamado no seu honor [[Helesponto]]. O carneiro levou a Frixo san e salvo ata a [[Cólquida]], á afastada (oriental) praia do [[Mar Negro]]. Frixo sacrificou entón o carneiro e colgou a súa pel dunha árbore (ás veces un carballo) nun arboredo consagrado a Ares, onde foi gardada por un dragón. Alí permaneceu ata que Xasón se fixo con ela ao cabo da célebre viaxe dos Argonautas. O carneiro converteuse na constelación [[Aries]].

 

[[ko:황금양모]]

[[nl:Gulden vlies (mythologie)]]

[[pl:Złote runo]]

[[pt:Velo de ouro]]