Ido: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Chabi (conversa | contribucións)
Chabi (conversa | contribucións)
Liña 74:
 
* O ido non asume o sexo masculino por defecto para palabras da mesma familia e non deriva a palabra feminina agregando un sufijo feminino á palabra masculina, como o fai o Esperanto estándar. En lugar diso, algunhas palabras-raíz defínense como de [[xénero gramatical|xénero neutro]], e dous sufijos distintos derivan as palabras específicas masculinas e femininas.
Existe no entanto, unha corrente do Esperanto que utiliza un método similar: en esperanto o sufijo para o feminino é '''-ino''' ( '''-nj''' se é nomeado con intención de agarimo, por exemplo en español nai > mami ) e o sufijo, non oficial, para masculino é '''-i?ouiĉo''', (o motivo dese sufijo en concreto? porque existe un sufijo, oficial, para nomear algo masculino cariñosamente: '''-ĉj'''. Así que se de '''-nj''' > '''-ino''', entón loxicamente, de '''-ĉj''' > '''-iĉo''').
 
* Na medida do posible, o Ido tenta usar en todo momento palabras que se asemellen a outras xa existentes na maioría das linguas nas que se basea. O esperanto con todo outorga maior prioridade á construción mediante afijos e á gramática (distorsionando ás veces a etimoloxía para facilitar a adhesión de afijos), co obxectivo de evitar unha excesiva preferencia cara ás linguas nas que se basea, tratando de dar un carácter máis neutral.