Estrela de David: Diferenzas entre revisións

Este símbolo aparecía xa ligado aos xudeus na [[Idade do Bronce]], no [[século -IV|século IV a.C.]], nun selo xudaico achado na cidade de [[Sidón]]. Tamén aparece en moitas [[sinagoga]]s antigas na terra de [[Israel]] datadas da época do [[Templo de Xerusalén|Segundo Templo]] e até mesmo nalgunhas despois da súa destrución polos [[romanos]]. Non lle era dado, polo menos aparentemente, un significado especial ou místico, senón máis ben ornamental, así como moitas Estrelas de David foron achadas ao lado de Escudos de [[Salomón]] (estrelas de cinco puntas ou pentagramas) e, curiosamente, ao lado de [[esvástica]]s. Un exemplo é o friso da sinagoga de [[Cafarnaún]] ([[século II]] ou [[século III|III]] da era cristiá) e unha lápida (ano [[300]] da era cristiá) atopada no sur de [[Italia]]. A pesar diso, a Estrela de David non aparece entre os símbolos xudaicos máis importantes do [[Período helenístico|período helenístico]].

A identificación efectiva da Estrela de David co [[xudaísmo]] comezou na [[Idade Media]]. En [[1354]], o rei [[Carlos IV, Sacro Emperador Romano-Xermánico|Carlos IV]] (Karl IV) concedeu o privilexio á [[Josefov|comunidade xudaica de Praga]] de ter súa propia bandeira. Os xudeus confeccionaron nun fondo vermello, un hexagrama ou a Estrela de David, en ouro. Documentos refírense a este símbolo como a "bandeira do rei David". En Praga, a estrela de seis puntas, sempre chamada de ''Maguen David'', pasou a ser usada tanto en sinagogas, como no selo oficial da comunidade e en libros impresos. No [[século XIX]], difundiuse o símbolo da Estrela de David tamén sobre as cortinas das Arcas Santas das sinagogas.