Declinación do latín: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Oración (gramática)
m →‎Os casos da declinación: Suxeito (gramática)
Liña 13:
Cada declinación presenta sete casos con variantes morfolóxicas distintas para cada un segundo o seu número (singular ou plural) e o seu xénero ([[masculino]],[[feminino]] ou [[neutro]]). Dende un punto de vista [[sincronía|sincrónico]] pódese producir un fenómeno de amalgama (que diferentes casos presenten o mesmo morfema flexivo). Os casos en latín son:
 
* [[Nominativo]]: emprégase para indicar o [[Suxeito (gramática)|suxeito]], o [[atributo]] e para usos metalingüísticos.
* [[Vocativo]]: emprégase para referirse á persoa á que se dirixe a palabra.
* [[Acusativo]]: emprégase para indicar o [[complemento directo|obxecto directo]], o suxeito dunha [[subordinación|oración subordinada]] substantiva de [[infinitivo]] e nalgúns [[complemento circunstancial|complementos circunstancias]] que indiquen dirección, extensión, idade ou distancia.