John Stuart Mill: Diferenzas entre revisións

'''John Stuart Mill''' ([[Londres]] [[1806]] – [[Aviñón]] [[1873]]) foi un filósofo, economista e político [[Inglaterra|inglés]], un dos pensadores [[liberalismo|liberais]] máis influentes do [[século XIX]].<br />▼

Fillo do filósofo e historiador escocés [[James Mill]], de tendencia liberal radical, recibiu unha educación rigorosa, estudou [[lingua grega|grego]] aos tres anos e despois latín, filosofía, alxebra e lóxica. O seu pai pretendía que o neno puidese liderar a causa do [[utilitarismo]] no futuro. Entre [[1820]] e [[1821]] viviu en [[Francia]] con [[Samuel Bentham]] e á volta a Inglaterra ingresou na [[East India Company]]. En 1823 fundou con [[Jeremy Bentham]] a revista ''Westminster Review'' para a difusión do pensamento democrático radical.<br />▼

Moi influído polo pensamento de [[Auguste Comte]] e [[Alexis de Tocqueville]], o seu primeiro libro importante foi ''A System of Logic'' (1843), ao que seguiu ao ano seguinte os ''Essays on Some Unsettled Questions of Political Economy''. En 1848 publicou ''Principles of Political Economy''. ''On Liberty'' publicouna en 1859 como unha resposta a ''De la démocratie en Amérique'' de Tocqueville, sostén que o individuo é libre por natureza e que os dereitos existen só para asegurar a liberdade. En [[1869]] publicou ''The Subjection of Women'', que marca o comezo do feminismo liberal. ▼

== Filosofía ==▼

O [[utilitarismo]], defendido por Mill, baséase en que aquilo que resulta útil e práctico para acadar a [[felicidade]] é [[Ben (filosofía)|bo]]. Segundo o filósofo, dado que as persoas desexan a felicidade, deben asegurarse todos os medios que lles axuden a cumprir este obxectivo. Por felicidade, Mill entende, ao igual que os [[epicúreos]], o [[wikt:pracer|pracer]], entendido fundamentalmente como a ausenza de dor.▼

É importante subliñar que tal idea da felicidade non ten connotacións [[wikt:egoísta|egoístas]], senón [[wikt:altruísta|altruístas]], é dicir, o ben dos demáis é tan importante ou máis que o ben propio. Por iso mesmo, o que Stuart Mill pretende co seu utilitarismo é buscar un modelo de felicidade válido para o maior número posíbel de persoas. É por iso que o seu pensamento profundiza na relación existente entre [[ética]], [[política]] e [[economía]]. O filósofo inglés pensa que para que todo o mundo teña acceso á felicidade é básico mellorar as súas condicións sociais debidas ([[sanidade]], [[educación]], [[cultura]], [[liberdade]], etc.). No caso de que a felicidade individual entre en contradicción coa felicidade do colectivo, Mill recomenda a renuncia e o sacrificio do ben individual en favor do ben xeral.▼