Verbo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 55:
É posible determinar se un verbo é ou non irregular conxugándoo neses tres tempos e vendo se se atén ás regras de conxugación ás que se ateñen os demais verbos.
 
A irregularidade dun verbo simple calquera mantense na conxugación dos verbos que del se deriven, salvo que esta derivación sexa aparente:
* ''Facer'': ''desfacer, satisfacer, refacer,'' etc.
* ''Poñer'': ''compoñer, descompoñer, xustapor,'' etc.
* ''Ferir'': ''malferir'', pero non ''conferir'' ou ''inferir''
 
Este principio, con todo, posúe algunhas excepcións. A máis común é a que se apreza nos derivados do verbo "dicir" ("maldicir" e "bendicir"), que no Futuro do Modo Indicativo non se conxugan como "maldirei" e "bendirei" (que é o que se supoñería segundo a regra) senón "maldicirei" e "bendicirei". Outra excepción é que esta derivación sexa aparente: como o verbo ''ferir'' conxúgase ''malferir'', pero non ''conferir'' ou ''inferir''.
 
Os '''[[Verbo regular|verbos regulares]]''' son, pola contra, aqueles que se ateñen estreitamente aos paradigmas ou modelos de [[conxugación]] máis empregados na lingua. En galego hai tres deses paradigmas: a primeira conxugación, cuxos [[infinitivo]]s terminan en '''-ar'''; a segunda, terminan en '''-er''' (incluíndo por extensión o verbo "por") e a terceira, en '''-ir'''. Dentro da conxugación regular pode considerarse tamén unha conxugación estendida por medio de [[perífrase verbais]] que sinalan distintos tipos de [[aspecto]] e [[modo]] verbal.