Diácono: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m substituíndo varón (vara grande) por home
Angeldomcer (conversa | contribucións)
m arranxo ligazóns a homónimos e retoques
Liña 1:
Un '''diácono''', do [[lingua grega|grego antigo]] διάκονος, ''servo'', ''servidor'', ''axudante'', a través do [[lingua latina|latín]] ''diāconus'', é unha persoa que recibiu o primeiro grao do [[Sacramento (relixión)|sacramento]] da [[orde sacerdotal]] na [[Igrexa Católica Romana]], nunha [[Igrexa ortodoxa]], na [[Anglicanismo|Igrexa anglicana]] ou noutras [[Protestantismo|Igrexas protestantes]]. Mentres que os [[presbítero]]s, que recibiron o segundo grao do sacramento da orde, son os colaboradores do [[bispo]] no seu carácter [[sacerdote|sacerdotal]], o diácono é colaborador do bispo no seu carácter [[ministro (relixión)|ministerial]].
 
O diácono é consagrado pola imposición das mans do bispo. Así, pois, é a imaxe sacramental de Cristo servidor: "Porque o Fillo do Home non veu para ser servido, senón para servir, e para dar a súa vida para a redención de moitos" ([[Evanxeo de Marcos|Marcos]], 10: 45).
 
A súa ordenación, por tanto, nondentro édo paraexercicio odo [[sacerdote|sacerdocio]], senóncéntrase para ono servizo da [[caridade]] e da proclamación da [[Evanxeo|Palabra de Deus]] e da [[liturxia]].
 
==Orixe==
Liña 11:
O diácono é entón un home elixido polos [[cristianismo|cristiáns]] e que, despois da imposición das mans por un dos [[apóstolos]], é chamado para ocuparse dos máis desfavorecidos da comunidade. Moi cedo, tamén se encargaron de xerar bens materiais da Igrexa nacente.
 
Foron designados, segundo as escrituras, os sete primeiros diáconos da [[Igrexa Católica Romana|Igrexa]] primitiva, ([[Feitos dos Apóstolos]] 6: 5) por parte dos [[apóstolos]]: [[Santo Estevo Mártir|Estevo]], [[Filipe (diácono)|Filipe]], [[Prócoro]], [[Nicanor (diácono)|Nicanor]], [[Timón (diácono)|Timón]], [[Parmenes]] e [[Nicolás (diácono)|Nicolás]].
 
Entre eles destacaron Santo Estevo, o primeiro diácono e o primeiro mártir cristián, Filipe, o predicador en [[Palestina|Samaría]] e Prócoro, quen, segundo a tradición, fora amanuense do [[San Xoán o Evanxelista|apóstolo San Xoán]] no seu desterro na illa de [[Patmos]].
 
A [[primeira epístola a Timoteo]] (capítulo 3).<ref>[http://iglesia.net/biblia/libros/1timoteo.html#cap3 ''Primera epístola del Apóstol San Pablo a Timoteo. Capítulo 3''. Iglesia.net.] {{es}} </ref> comenta todas as cualidades esperábeis do diácono.
Liña 73:
[[Ficheiro:Crucession Davidovo Guslitci Moscow reg 8526.jpg|thumb|esquerda|[[Diácono]] levando a cruz acompañado por un subdiácono e servidores, durante a procesión do Redescubrimento da [[Cruz]], preto de [[Moscova]].<ref>Esta procesión celébrase en toda a Igrexa ortodoxa, aquí entre os'' vellos crentes'', que reencontraron a unidade canónica coa [[Igrexa ortodoxa|Igrexa ortodoxa rusa]]</ref>]]
[[Ficheiro:Cerkiew sanok2.jpg|thumb|esquerda|Protodiácono uniata da catedral de [[Sanok]], levando a ''kamilavkion'' sobre a cabeza e o ''orarion'' pregado baixo o antebrazo esquerdo]]
Á parte de ler o [[Evanxeo]] e asistir na administración da [[Comuñón]], e de incensar as [[icona (arte)|icona]]s e pobo, chamar aos fieis á oración, dirixir as [[ladaíña]]s, e ter una papel no diálogo da [[Anáfora (liturxia)|anáfora]], na tradición oriental non está permitida a administración de ningún [[Sacramento (relixión)|sacramento]]s, excepto o bautismo ''in extremis'' (en perigo de morte), condicións nas que calquera, includiosincluídos os laicos, poden facelo. Cando asisten a un bautizo normal, usualmente é o diácono o que introduce na auga a ao bautizado.<ref>[http://www.biblegateway.com/passage/?search=Hechos%208:38-8:38&version=CST ''Feitos: 8, 38''. BibleGateway.com] {{es}}</ref> En contraste co acoa [[Igrexa Católica Romana]], os diáconos nas Igrexas orientais non presiden a celebración de casamentos, porque na teoloxía oriental este sacramento confírese coa bendición nupcial do presbítero.
 
A vestimenta diaconal é o ''sticharion'' (dalmática), o ''orarion'' (estola de diácono), e a ''epimanikia'' (bocamangas). Cobre a cabeza co ''kamilavka'' clerical (sombreiro cilíndrico)
Liña 98:
=== No anglicanismo ===
O anglicanismo en varias provincias restableceu o diaconado como orde permanente. Un home (e, en moitas provincias da Comunión anglicana, unha muller) pode ser ordenado diácono (e despois presbítero).
[[Ficheiro:Stoledeacon.jpg|thumb|left|Un clérigo [[Anglicanismo|anglicano]] vestido como [[diácono]] con [[Alba (vestimenta)|alba]], e [[estola]] púrpura sobre o seu ombro esquerdo.]]
 
Os diáconos participan na vida da comunidade parroquial e concelebran a liturxia (na que, entre outas funcións, len o Evanxeo e poden predicar) con un presbítero.
Liña 112:
Os diáconos non poden presidir a eucaristía, nin poden pronunciar a absolución dos pecados ou pronunciar a bendición trinitaria.<ref>[http://www.katapi.org.uk/ChristianFaith/LXIII.htm#IV The Christian Faith: Ch 63- Ordination- (2) As a Sacrament] {{en}}</ref>
 
Os diáconos anglicanos visten igual que os presbíteros. Sen embargo, na liturxia usualmente levan estola sobre o seu ombro esquerdo por riba da [[Alba (vestimenta)|alba]]. Poden usar tamén dalmática.
 
=== No protestantismo ===