Stéphane Mallarmé: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m "A partir de" loc. prep. Tomando como punto de partida [aquilo que se di]
Prebot (conversa | contribucións)
m Bot: Substitución automática de texto (- sua + súa )
Liña 3:
 
== Traxectoria ==
Mallarmé foi o primeiro fillo dunha familia de funcionarios de Sens. Despois da morte de suasúa nai en [[1847]] foi criado polos avós. Dende [[1850]] viviu nun internado, de onde foi expulsado por mal comportamento. No ano [[1856]] entrou nunha escola internado en Sens. En [[1857]] morreu a súa irmá máis nova. Entre 1858-1860 escribe as súas primeiras obras (64 poemas co título ''Entre quatre murs'', (''Entre catro paredes''). Pouco despois de pasar as exames de [[Bacharelato]] coñeceu ós poetas [[Emmanuel des Essarts]], [[Jean Lahor]] e [[Eugène Lefébure]]. Nese anos entra en contacto por primeira vez co libro de [[Charles Baudelaire]] ''Fleurs du mal''(''Flores do mal'') e publica os seus primeiros artigos de crítica literaria en diversas revistas, e, máis tarde, empeza a publicar os seus propios poemas. Coñece á institutriz alemá Marie Gebhard Kennen, coa que casou en [[1863]] en [[Inglaterra]], antes de comenzar o seu traballo como profesor de inglés en Tournon-sur-Rhône antrat (de feito o seu traballo ata 1893, ano no que se xubilou). En 1863 naceu a súa filla Geneviève. Entre os amigos e coñecidos da época figuran os escritores [[félibres]] Théodore Aubanel, Joseph Roumanille e [[Frédéric Mistral]], que escriben en provenzal así como [[Catulle Mendès]] e [[Mathias Villiers de l'Isle-Adam]].
 
Durante una crise personal e literaria comezou o "proxecto da súa vida": ''Hérodiade'', no que, o material de orixe, o relato bíblico de [[Salomé]], é reelaborado como tematización de procura da pureza e a beleza do verso. O seu poema longo (110 versos alexandrinos) ''L'après-midi d'un faune'' (''A siesta dun fauno'') foi redactado en [[1865]] coa esperanza de ser escenificado no Teatro Francés de París, do que foi, porén, rexeitado. En [[1866]] publicou por primeira vez dez poemas na revista ''Le Parnasse Comtemporain'', o principal órgano do círculo dos [[parnasianos]] que tiña como centro a [[Théophile Gautier]]. Mallarmé compartía na época os postulados literarios do grupo, no que se incluían tamén poetas como [[Leconte de Lisle]] e o cubano-francés [[José-Maria de Heredia]].