Rudolf Steiner: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m r2.7.1) (Bot: Engado: eu:Rudolf Steiner |
m Bot: Substitución automática de texto (- sua + súa ) |
||
Liña 13:
'''Rudolf Steiner''', nado en [[Donji Kraljevec]], [[Croacia]], o [[25 de febreiro]] de [[1861]]<ref>A data de nacemento de Steiner acostuma considerarse o 27 de febreiro; pero este foi o día de su bautismo. Véxase Christoph Lindenberg: ''Rudolf Steiner''. Rowohlt, 1992, ISBN 3-499-50500-2, páx. 8</ref> e finado en [[Dornach]], [[Suíza]], o [[30 de marzo]] de [[1925]], foi un [[filosofía|filósofo]] [[Austria|austríaco]], erudito literario, educador, artista, autor teatral, pensador social e esoterista.<ref>Algunhas referencias sobre a obra de Steiner nestes diversos campos:<br />P. Goulet: «Les Temps Modernes?», ''L’Architecture D’Aujourd’hui'', decembro de 1982, pp. 8-17;<br />Architect Rudolf Steiner en GreatBuildings.com;<br />Rudolf Steiner International Architecture Database;<br />M. Brennan: ''Rudolf Steiner ArtNet Magazine'', 18 de marzo de 1998;<br />R. Blunt: ''Waldorf Education: Theory and Practice — A Background to the Educational Thought of Rudolf Steiner'' (tese de mestría). Grahamstown: Rhodes University, 1995;<br />E. J. Ogletree: «Rudolf Steiner: Unknown Educator», en ''Elementary School Journal'', 74 (6): 344-352, marzo de 1974;<br />A. Nilsen: ''A Comparison of Waldorf & Montessori Education'', Universidade de Michigan;<br />L. Rinder: «Rudolf Steiner's Blackboard Drawings: An Aesthetic Perspective e exhibition of Rudolf Steiner's Blackboard Drawings», en ''Berkeley Art Museum'', 11 de outubro de 1997 – 4 de xaneiro de 1998;<br />Aurélie Choné: «Rudolf Steiner's Mystery Plays: Literary Transcripts of an Esoteric Gnosis and/or Esoteric Attempt at Reconciliation between Art and Science?», en ''Aries'', volume 6, número 1, Brill Publishing, 2006, pp. 27-58 (32);<br />
Christopher Schaefer: «Rudolf Steiner as a Social Thinker», ''Re-vision'', vol. 15, 1992;<br />Antoine Faivre, Jacob Needleman e Karen Voss: ''Modern Esoteric Spirituality''. Crossroad Publishing, 1992.</ref><ref>Richard Garner (education editor): «Who was Rudolf Steiner and what were his revolutionary teaching ideas?», en ''The Independent''.</ref><ref>A autobiografía de Steiner dá a súa data de nacemento como o 27 de febreiro de 1861. Pero hai un fragmento autobiográfico sen datar escrito por Steiner, ao que se refire unha nota ao pé da
Foi o fundador da [[antroposofía]], [[pedagoxía Waldorf|educación Waldorf]], [[agricultura biodinámica]], [[medicina antroposófica]],<ref name=ref_duplicada_3>Christoph Lindenberg: ''Rudolf Steiner''. Rowohlt, 1992, ISBN 3-499-50500-2, pp. 123-126</ref> e a nova forma artística da [[euritmia]].
Liña 31:
En 1882, un dos mestres de Steiner na universidade de Viena ([[Karl Julius Schröer]]), suxiriu o nome de Steiner ao Profesor Joseph Kürschner, editor dunha nova edición das obras de Goethe. Entón pediuselle a Steiner que fose o editor científico da edición.<ref name=ref_duplicada_7>Rudolf Steiner - A Biographical Sketch en southerncrossreview.org</ref>
Na súa autobiografía, Steiner relatou que aos 21 anos, no tren entre o pobo onde vivía e Viena, coñeceu un sinxelo herborista (Felix Kogutski) que lle falou do mundo espiritual «como alguén que tivo as súas propias experiencias del...». Este recolector de herbas presentouselle a Steiner unha persoa que Steiner só identificou como un «mestre», quen tivo unha grande influencia sobre o desenvolvemento posterior de Steiner, concretamente dirixíndoo a estudar a filosofía de [[Fichte]].<ref>Steiner, Rudolf, O curso da miña vida, Capítulo III e GA 262, pp. 7-21. Fichte é mencionado por Alfred Heidenreich; véxase este artigo, pero a
En 1891, Steiner obtivo un doutorado en filosofía na Universidade de Rostock, en Alemaña, cunha tese baseada no concepto do ego de [[Fichte]],<ref name=ref_duplicada_4>Robert A. McDermott: «Rudolf Steiner and Anthroposophy», en Faivre e Needleman: ''Modern Esoteric Spirituality'', ISBN 0-8245-1444-0, pág. 288ff</ref> máis tarde publicada de maneira expandida como ''Verdade e ciencia''.
Liña 44:
{{cita|As ideas de Nietzsche do [[eterno retorno]] e do [[superhome]] permaneceron moito tempo na miña mente, pois nelas estaba reflectido o que unha personalidade debe sentir respecto á evolución e ao ser esencial da humanidade, cando a esta personalidade se lle impide captar o mundo espiritual, debido ao pensamento restrinxido da filosofía da natureza que caracterizou o final do século dezanove. O que me atraeu concretamente foi que un podía ler a Nietzsche sen encontrar nada que intente volver o lector «dependente» de Nietzsche.|Rudolf Steiner<ref>Rudolf Steiner: ''O curso da miña vida'', capítulo 18.</ref>}}
En 1897, Steiner deixou os arquivos de [[Weimar]] e mudouse a [[Berlín]]. Converteuse en propietario, editor xefe e contribuínte activo da revista literaria ''Magazin für Literatur'', onde esperou encontrar lectores que simpatizaran coa
A xeral insatisfacción co seu traballo editorial conduciu finalmente á
En 1899, Steiner casou con Anna Eunicke. Logo separáronse e Anna morreu en 1911.
Liña 51:
=== Steiner e a Sociedade Teosófica ===
[[Ficheiro:Marie Steiner.jpg|upright|thumb|Marie Steiner 1903]]
En 1899 Steiner publicou un artigo no seu ''Magazin für Literatur'', titulado «A revelación secreta de Goethe», sobre a natureza esotérica do [[conto de fadas]] de Goethe «A serpe verde e a branca azucena». Este artigo motivou unha invitación por parte do Conde e a Condesa Brockdorff, para falar nunha reunión de [[Teosofía|Teósofos]] sobre Nietzsche. Steiner continuou falandolles regularmente aos membros da [[Sociedade Teosófica]], converténdose en Secretario Xeral da
Dentro desta sociedade, Steiner coñeceu a Marie von Sievers, con quen traballou, e quen se converteu na
En 1904, Steiner foi nomeado por [[Annie Besant]] dirixente da Sociedad Esotérica en Alemaña e Austria. A Sección Alemá da Sociedade Teosófica creceu rapidamente baixo a guía de Steiner, quen impartiu conferencias sobre ciencia espiritual ao longo da maior parte de Europa. Durante este período, e en consonancia co que acordou coa dirección da Sociedade Teosófica,<ref>Véxase Rudolf Steiner: ''El curso de mi vida'' (capítulo XXX), Buenos Aires: Editorial Antroposófica Argentina, ISBN 950-9559-53-9</ref>
Steiner soamente falou daquilo que el mesmo puido investigar por si mesmo. Inicialmente, e tendo en conta que o seu público estaba no ámbito do movemento teosófico, utilizou a linguaxe teosófica na que predominaban termos en [[sánscrito]], pero máis tarde foi progresivamente substituíndoos por termos europeos capaces de definir por si mesmos os contidos que querían transmitir. O seu enfoque foi sempre orixinal e baseado na
A pesar das grandes converxencias entre a Teosofía e o seu propio sistema esotérico,<ref>Geoffrey Ahern: ''Sun at Midnight. The Rudolf Steiner Movement and the Western Esoteric Tradition'' (páx. 68 e 89). Wellingborough, Acquarian Press, 1984.</ref>
Steiner mantivo sempre a mesma tónica de basearse na
=== A Sociedade Antroposófica e as súas actividades culturais ===
Liña 64:
A Sociedade Antroposófica creceu rapidamente. Alimentada pola necesidade de encontrar unha sede para as suas conferencias anuais, que incluían representacions de obras teatrais escritas por [[Édouard Schuré]] e polo propio Steiner, decidiuse construír un teatro e un centro organizativo. En 1913 comezou a construción do [[Goetheanum]], en [[Dornach]] (Suiza). Unha parte significativa do edificio, deseñado por Steiner, construírona voluntarios. Unha vez iniciada a [[Primeira Guerra Mundial]], en 1914, os voluntarios do Goetheanum podían ouvir o son do fogo de canón máis alá da fronteira suíza, pero a pesar da guerra, xente de toda Europa traballou pacificamente lado a lado na construción do edificio. En 1919, o Goetheanum representou a estrea mundial dunha produción completa do ''[[Fausto]]'' de Goethe. Neste mesmo ano, fundouse a primeira [[Pedagoxía Waldorf|escola Waldorf]] en [[Stuttgart]] (Alemaña).
Desde 1919, a axuda de Steiner foi requirida en numerosas actividades prácticas. A
Durante a conferencia da Sociedade Antroposófica do Nadal de 1923, Steiner fundou a chamada Escola de Ciencia Espiritual, prevista como unha universidade aberta para a investigación e o estudo espiritual.
Liña 71:
[[Ficheiro:Bleistiftportät Rudolf Steiner.jpg|thumb]]
O incendio intencionado cometido contra o Primeiro Goetheanum tiña un contexto: [[Nacional socialismo|nacionalistas nazis]] ameazaran publicamente o Goetheanum<ref>«Home of Theosophy Burns», ''New York Times'', 2 de xaneiro de 1923.</ref> e ao propio Steiner.<ref>«Riot at Munich Lecture», ''New York Times'', 17 de maio de 1922.</ref>
Reaccionando contra a situación catastrófica da [[Alemaña]] de posguerra, Steiner fixo xiras extensas de conferencias promovendo as suas ideas sociais sobre a [[Triformación social|Orde Social Triformada]], implicando unha estrutura política fundamentalmente distinta; suxiriu que catástrofes como a [[Primeira guerra mundial|Guerra Mundial]] podían evitarse a través da independencia dos ámbitos cultural, político e económico. Tamén propuxo unha solución radical na disputada área de [[Silesia Superior]] (reclamada por [[Polonia]] e Alemaña): a
En 1919, o teórico político do movimiento Nacional Socialista en Alemaña ([[Dietrich Eckart]]), atacou a Steiner e suxiriu que era xudeu.<ref name=ref_duplicada_11>Uwe Werner, Anthroposophen in der Zeit des Nationalsozialismus, Munich (1999), p. 7.</ref>
En 1921, [[Adolf Hitler]] atacou a Steiner nun artigo do xornal de dereitas [[Völkischer Beobachter]], incluíndo acusacions de que Steiner era un instrumento dos xudeus;<ref>Völkische Beobachter, 15 de marzo de 1921.</ref> outros nacionalistas extremistas en Alemaña estaban chamando á «guerra contra Steiner». O [[Putsch da Cervexaría de 1923]] en [[Múnich]] fixo que Steiner abandonase a
A perda do Goetheanum afectou seriamente a saúde de Steiner. A partir de 1923 mostrou signos crecentes de fraxilidade e enfermidade. Continuou conferenciando moito e incluso viaxando; especialmente ao final deste período, frecuentemente daba duás, tres ou incluso catro leccions diarias de cursos que tiñan lugar simultaneamente. Por unha parte, moitas deses cursos eran para áreas prácticas da vida: educación, euritmia curativa, arte da palabra e drama. Por outra parte, Steiner principiou unha unha nova serie extensa de conferencias, presentando a
Pero no outrono de 1924 estaba demasiado débil para continuar; a
=== Investigación espiritual ===
[[Ficheiro:Rudolf Steiner Grabmal Dornach.jpg|thumb|280px|Tumba de Rudolf Steiner]]
Desde a
Steiner cría que a través de disciplinas éticas e adestramento meditativo libremente escollidos, calquiera podía desenvolver a capacidade de experimentar o mundo espiritual, incluíndo a natureza superior de un mesmo e doutros.<ref>Gary Lachman, Rudolf Steiner, Tarcher/Penguin 2007.</ref>
Steiner cría que tales disciplina e adestramento axudaríanlle a unha persona a se converter nun individuo libre, moral e creativo –libre no sentido de ser capaz de accions motivadas só por amor.<ref>Capítulo 4.</ref>
Liña 90:
As obras completas de Steiner incluen uns 40 volumes dos seus escritos e máis de 300 volumes de conferencias. Os seus escritos máis destacados incluen:
* ''[[A filosofía da liberdade]]'' (1893): a
* ''Teosofía'' (1904), onde avanza as suas ideas da constitución do ser humano en corpo-alma-espírito, a reencarnación e a unidade do espiritual e o perceptíbel polos sentidos («como dúas caras dunha moeda»).
* ''Cómo alcanzar o coñecemento dos mundos superiores'' (1904/1905), onde describe a
* ''A ciencia oculta: un bosquexo'' (1910), onde describe un vasto panorama de evolución cósmica, as xerarquías espirituais que guían esta evolución e o vieiro de desenvolvemento espiritual que conduce a tales percepcions.
Liña 104:
=== Ciencia goetheana ===
Nos seus comentarios ás obras científicas de [[Goethe]], escritos entre 1884 e 1897, Steiner presentou o enfoque científico de Goethe como de natureza esencialmente fenomenolóxica, máis que baseado nunha teoría ou un modelo. Desenvolveu máis este concepto en varios libros (''Teoría do coñecemento baseada na concepción do mundo de Goethe'', de 1886, e ''Goethe e a
Steiner defendeu a descrición cualitativa da cor de Goethe como xurdindo sinteticamente da polaridade de luz e escuridade, en contraste coa concepción analítica de [[Newton]], baseada en partículas. Enfatizou o papel do pensamento evolutivo no descubrimento de Goethe do óso intermaxilar en seres humanos; Goethe esperaba que a anatomía humana fose unha transformación evolutiva da anatomía animal.<ref>Johannes Hemleben: ''Rudolf Steiner: A documentary biography'' (pp. 37-49). Henry Goulden Ltd, 1975, ISBN 0-904822-02-8 (Edición alemá: Rowohlt Verlag, 1990, ISBN 3-499-50079-5).</ref>
Liña 110:
=== Coñecemento e liberdade ===
[[Ficheiro:Rudolf Steiner School E79 jeh.JPG|thumb|Rudolf Steiner School, New York City]]
Steiner enfocou as cuestions filosóficas do coñecemento e liberdade en duas etapas. A primeira foi a
Steiner postula que o mundo é esencialmente unha unidade indivisíbel, pero que a nosa consciencia o divide en aparencia perceptíbel polos sentidos, por un lado, e natureza formal accesíbel ao noso pensamento, por outro. Ve no propio pensamento un elemento que pode ser reforzado e profundizado suficientemente para penetrar todo o que os nosos sentidos non nos revelan. Steiner nega así explicitamente toda xustificación dunha división entre [[fe]] e coñecemento; dito doutra maneira, entre os mundos espiritual e natural. A súa aparente dualidade é condicionada pola estrutura da nosa consciencia, que separa a percepción e o pensamento, pero estas duas facultades dan duas visions complementarias do mesmo mundo; ningunha ten primacía e as duas xuntas son necesarias e suficientes para chegar a unha completa comprensión do mundo. Pensando ao percibir (o camiño das ciencias naturais) e percibindo o proceso do pensar (o vieiro do adestrametno espiritual), é posíbel descubrir unha unidade interna escondida entre os dous polos da nosa experiencia.<ref name=ref_duplicada_12>Capítulo 4</ref>
Liña 117:
{{cita|...unha creación libre do espírito humano, que nunca existiría se non a xerásemos. A tarefa de comprender non é replicar de maneira conceptual algo que xa existe, senón máis ben crear todo un novo reino, que xunto co mundo dado aos nosos sentidos, constitue a plenitude da realidade.|Steiner<ref>Rudolf Steiner: ''Verdade e ciencia'', prefacio.</ref>}}
Unha nova etapa do desenvolvemento filosófico de Steiner exprésase na súa Filosofía da liberdade. Aquí segue explorando potenciais dentro do pensamento: suxire que a liberdade só pode ser aproximada asintoticamente e coa axuda da ''actividade creativa'' do pensar. O pensar pode ser un acto libre; ademais, pode liberar a nosa vontade da
Isto inclúe superar influencias tanto hereditarias como ambientais:
Liña 124:
Steiner afirma as perspectivas evolucionistas de [[Darwin]] e [[Haeckel]], pero esténdeas máis alá das suas consecuencias materialistas: ve a consciencia humana (de feito toda a cultura) como un produto de evolución natural que transcende. Para Steiner, a natureza vólvese auto-consciente no ser humano. A descrición de Steiner da natureza da consciencia humana é, pois, parecida á de [[Solovyev]]:<ref>Richard Tarnas, The Passion of the Western Mind, ISBN 0-7126-7332-6</ref>
{{cita|Nos seres humanos, o absoluto suxeito-obxecto aparece como tal, isto es, como pura actividade espiritual, contenndo toda a
=== Ciencia espiritual ===
Nas súas primeiras obras, Steiner xa falou dos ''mundos natural e espiritual'' como unha unidade.<ref name=ref_duplicada_5 />
Desde 1900, comezou a impartir conferencias sobre detalles concretos do mundo espiritual, culminando na publicación en 1904 da primeira de varias presentacions sistemáticas (a
* O ser humano como [[corpo]], [[alma]] e [[espírito]];
* O camiño de desenvolvemento espiritual;
Liña 137:
Steiner enfatizou que hai un mundo obxectivo natural e espiritual, que pode ser coñecido, e que as percepcions do mundo espiritual e de seres incorpóreos son reproducibéis por múltiples observadores, baixo condicions de adestramento comparábeis ás requiridas para as ciencias naturais, pero incluíndo extraordinaria auto-disciplina. Sobre esta base é posíbel a ciencia espiritual, con fundamentos epistemolóxicos bastante distintos aos das ciencias naturais.
Para Steiner, o cosmos está permeado e transformado continuamente pola actividade creativa de procesos non físicos e seres espirituais. Para que o ser humano se volva consciente da realidad obxectiva destes procesos e seres, é necesario tratar de representar a
Steiner artellou tres etapas de calquera acto creativo:<ref name=ref_duplicada_12 />
Liña 144:
* Técnica moral: a realización da transformación buscada, dependente dun dominio de habilidades prácticas.
A partir deste período, Steiner chámoulle á
Steiner considerou que o propósito da [[evolución]] humana era o desenvolvemento das cualidades interdependentes de amor e liberdade.<ref name=ref_duplicada_2 />
Liña 151:
Tras a [[Primeira Guerra Mundial]], Steiner cultivou unha gran variedade de contextos culturais. Fundou unha escola, coñecida como a [[Pedagoxía Waldorf|escola Waldorf]],<ref>''In Context'', n.º 6, verán de 1984</ref> que despois se convirteu nunha redr escolar mundial. O sistema agrícola que fundou (agora coñecido como [[Agricultura biodinámica]]) foi unha das formas iniciais da moderna agricultura ecolóxica, en cuxo desenvolvemento contribuíu significativamente.<ref>ATTRA - National Sustainable Agriculture Information Service.</ref>
A medicina antroposófica, que creou un amplo rango de medicamentos antroposóficos, así como un amplo espectro de terapias de apoio — tanto artísticas como biográficas —, xurdiron a partir do traballo de Steiner.<ref>M. Evans, e I. Rodger: ''Anthroposophical Medicine: Treating Body, Soul and Spirit''.</ref>
Fogares para nenos e adultos con discapacidades baseadas na
As suas pinturas e debuxos teñen sido expostos en museos e galerías, e influíu en Joseph Beuys e noutros artistas modernos significativos. Os seus dous edificios do Goetheanum son xeralmente aceptados como obras mestras da arquitectura moderna,<ref>Os edificios do Goetheanum están citados entre os 100 edificios máis significativos da arquitectura moderna por Goulet, Patrice, Les Temps Modernes?, L'Architecture D'Aujourd'hui, decembro de 1982</ref><ref>Great Buildings Online</ref> e outros arquitectos antropósofos contribuíron á modernidade con miles de edificios. Unha das primeiras institucións en practicar banca ética foi un banco antroposófico, traballando a partir das ideas de Steiner.
Liña 208:
=== Cristo e a evolución humana ===
Steiner describe o ser de Cristo e a
{{cita|O ser de Cristo é central en todas as relixións, aínda que é chamado con distintos nomes por cada unha.|Rudolf Steiner}}
Liña 241:
=== Cientifismo ===
Críticos, como o profesor sueco de historia da relixión Olav Hammer, criticaron como cientifismo a pretensión de Steiner de usar unha metodoloxía científica para investigar fenómenos espirituais baseado nas suas declaracións de experiencia clarividente e a
=== Raza e etnia ===
Nun estudo exhaustivo, [[Helmut Zander]] conclúe que «o que un lector dado interprete “Antroposofía” como racista ou non, depende dos seus intereses».<ref>''«Es hängt dabei von den Interessen der Leser ab, ob die Anthroposophie rassistisch interpretiert wird oder nicht»'' (‘se a antroposofía é racista ou non depende dos intereses dos lectores’). Helmut Zander: «Sozialdarwinistische Rassentheorien aus dem okkulten Untergrund des Kaiserreichs», en Puschner et al.: ''Handbuch zur “Völkischen Bewegung” (1871-1918)'', 1996.</ref>
Isto ocorre en parte porque os comentarios de Steiner sobre a raza son incoherentes, como era típico na
Por un lado, caracterizou razas, nacións e etnias específicas dunha maneira que foi chamada [[racista]] polos seus críticos,<ref>Arno Frank: «Einschüchterung auf Waldorf-Art», en ''Die Tageszeitung'', 4 de agosto de 2000.</ref> incluíndo:
| |||