Francisco Suárez García

Francisco Suárez García, nado en Ferrol o 31 de marzo de 1827 e finado na mesma cidade o 15 de marzo de 1900, foi un xornalista, escritor e político galego.

Traxectoria

Estudou para piloto da Armada, pero abandonou a carreira naval en 1848. Emigrou a Uruguai e Arxentina, onde ocupou diversos cargos e colaborou en publicacións como El Comercio, Diario de Corrientes. En 1857 foi designado director de Instrución Pública da República Arxentina e publicou o tratado Puntualización y ortografía. Regresou a Ferrol en 1860. En 1867 mercou a imprenta coruñesa de C. Míguez e trasladouna a Ferrol onde imprimiu diversos xornais e dirixiu El Eco Ferrolano (1864-1869). Presidente do comité do Partido Republicano Democrático Federal, foi alcalde da cidade en 1869. En 1871 fundou o periódico El Trabajo, dende o que preconizou o diálogo con calquera opositor político. Participou na sublevación federalista-cantonal ferrolá de outubro de 1872 e en 1873 foi elixido deputado por Ferrol. Coa Restauración estivo desterrado en Portugal e, expulsado, exiliouse en París ata 1877. Interveu nas conspiracións republicanas do último terzo do século XIX, e mantivo a súa actividade como propagandista fundando e dirixindo La Democracia. Foi un dos fundadores do Ateneo Artístico (1879) e pertenceu á xunta que dirixiu a Escola de Artes e Oficios ferrolá.

Obras

• Los guaranies o la cruz milagrosa, 1861.
• Los invasores.
• Los demócratas.
• El Ángel de la libertad.
• Grandal, 1897.