'''Iemelián Ivánovich Pugachev''' (en ruso '''Емелья́н Ива́нович Пугачёв'''), nado en [[Moscova]] en [[1712]] e finado na mesma cidade o [[21 de xaneiro]] de [[1775]], foi un líder [[cosacos|cosaco]] que loitou contra os austríacos na [[Guerra dos Sete Anos]] ([[1756]] - [[1763]]).
En 1774, desgustado co goberno da zarinatsarina [[Catarina II de Rusia|Catalina a Grande]] de ascendencia xermana, iniciou unha revolución dos cosacos do [[río Don|Don]] e do baixo [[río Ural|Ural]], dándose a coñecer como o falecido [[Pedro III de Rusia|Pedro o Grande]]. O levantamento de Pugachev chegou a pór en perigo a estabilidade do goberno imperial. As principais razóns do levantamento segundo parece eran as míseras condicións dos cosacos, que pasaran a un segundo plano social. Obtivo importantes vitorias, xa que a maioría das tropas rusas atopábanse en zona turca, intentando abrir unha saída ao mar polo porto de [[Azov]]. A súa vaga revolucionaria chegou a ocupar Kazán e puido ser repelido en Tsaristin. A fin das hostilidades co [[Imperio Otomán]] permitiu ás tropas rusas estacionadas no sur repeler o levantamento. Pugachev foi traizoado e executado publicamente en [[Moscova]].
