O vixía no centeo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 33:
==Argumento==
{{spoiler}}
Holden Caulfield, tras suspender catro asignaturas, é expulsado de Pencey, o cuarto instituto ao que vai e que tanto odia. Despois de coñecer esta noticia, e acordándose da nota que o citaba co seu profesor de historia, o señor Spencer, decide acudir ao encontro para despedirse. Manteñen unha longa conversa na que o mestre lle reprocha o seu baixo rendemento escolar e intenta aconsellalo. Xa na residencia, o seu compañeiro de cuarto, Stradlater, comentalle que ten unha cita cunha rapaza chamada Jane Gallagher (coa que Caulfield intimara cando coincidiran de vacacións en Maine) o que o amola bastante. Ademais dete feito,recibe a visita dun compañeiro, AchleyAckley, que é descrito como un rapaz pouco hixiénico e un tanto pesado, que consegue poñelo dos nervios pero que no fondo lle da mágoa xa que a ninguén lle cae moi ben.
 
Como Stradlater regresa tarde da súa cita, Caulfield interrógao respecto ao que fixeron. O compañeiro négase a respostar, e Holden sospeitando que fixo o amor con Jane, ponse furioso e golpéao, iniciando así unha pelexa. Aínda que non eraé a primeira vez que discuten, sí é a primeira que pelexan, xa que no fondo a Holden non lle cae nada ben o seu compañeiro. O certo é que nunca se levou moi ben con ningún dos seus antigos compañeiros de habitación, xa que, casesegún el, todos eran un pouco raros según o seu punto de vista.
 
Caulfield, despois do altercado decide marchar a pesar de que aínda non era o día oficial da expulsión. Tras botar un berro a todo o colexio, en sinal de rabia, e abandoalo, toma un tren cara a [[New York]]. Nel atópase coa atractiva nai dun compañeiro, á que conta varias mentiras encol do bo comportamento do rapaz.
Liña 41:
Unha vez na gran cidade, decide aloxarse nun hotel xa que non quere contarlles aos seus pais que o botaron novamente do instituto. Dende alí, chama a unha muller, Faith Cavendish, que traballaba de bailarina de ''striptease''. Ao non poder convencela para que saia con el, Caulfield baixa ao salón de baile, onde danza con de tres turistas.
 
Logo de saír do salón, Caulfield empeza a recordar as vacacións que pasou con Jane, e ponse melancólico. Decide ir un club de jazz. Alí atopa a Lillian Simmons, antiga moza do seu irmán, que invita o invita a tomar unhas copas. Para non estar con ela, pon unha excusa e regresa ao hotel.
 
Cando se dirixía á habitación, o ascensorista ofrécelle os servicios dunha prostituta a cambio de cinco dólares. Holden acepta o trato e vaise ao seu cuarto a esperar pola muller. Cando chega, ela preséntase como Sunny e trata de ter sexo con Caulfield, pero este acovárdase e págalle os cinco dólares acordados. Sunny reclama dez dólares, pero Caulfield négase. A prostituta marcha e regresa co ascensorista que lle dá unha paliza, marchandolevando cosfinalmente os cinco dólares que di deberlle Holden.
 
Á mañá seguinte, mentres almorza, coñece a dúas monxas que lle resultan agradables e mantén con elas unha conversa sobre literatura que o fai sentir, en certo modo raro, xa que o libro do que falan ten certas alusións sexuais.
 
Esa mesma tarde queda con Sally para ir a ver unha “aburrida e ridícula” obra de teatro. Cando esta remata, van patinar e Holden revélalle a súa idea de marchar da cidade, como Sally non demostra interese en irse con el, discuten e a rapaza marcha realmente enfadada.
 
Volve quedar só e chama para ir a tomar algo a un antigo compañeiro, Carl Luce, un intelectual, maduro e inxenioso rapaz que ás veces lle resulta fastidioso. Tras este encontro, xa un pouco borracho, ocórreselle a idea de ir á casa falar coa súa irmá Phoebe, que para el é marabillosa, moi lista para a súa idade e que continuamente o “deixa sen fala”, ela é a única persoa coa que ten unha interacción real. Falan da escola e Holden cóntalle que o expulsaron outra vez ante o que non reacciona nada ben. Ela enfádase un pouco e recrimínalle a Holden que non lle guste nada, que non lle gusten millóns de cousas ao que el responde que hai cousas que sí que lle gustan, como por exemplo o seu irmán Allie, aínda que está morto., Ouou tamén ser o vixía entre o centeo, eso é realmente o que lle gusta, o que lle gustaría ser, aínda que iso só é unha fantasía dentro da súa cabeza.
 
Holden sae da casa para evitar aos seus pais e decide dormir naxunto casaa dunun antigo profesor de literatura, o Señor Antolini co que mantén unha longa conversa acerca do rumbo que tomará a súa vida senón decide facer algo e do importante que é a educación. Ao interpretar como un acto de sexualidade que o profesor lle acaricie a cabeza no medio da noite, ponse moi nervioso, excúsase e marcha do apartamento. Pasa parte da noite na estación de tren, onde decide definitivamente que deixará a cidade, marchará ao outro lado do país en [[autostop]] e vivirá nunha cabana sen volver ver a súa familia por moitos anos. Antes de que isto ocorra quere despedirse de Phoebe e cítaa diante dun museo ao que el ía de pequeno. Ao reunírense, ela exprésalle o desexo de escapar con el, o protagonista explícalle que iso non é posible, a rapaza enfádase e xura non volverlle falar nunca máis.
Volve quedar só e chama para ir a tomar algo a un antigo compañeiro, Carl Luce, un intelectual, maduro e inxenioso rapaz que ás veces lle resulta fastidioso. Tras este encontro, xa un pouco borracho, ocórreselle a idea de ir á casa falar coa súa irmá Phoebe, que para el é marabillosa, moi lista para a súa idade e que continuamente o “deixa sen fala”, ela é a única persoa coa que ten unha interacción real. Falan da escola e Holden cóntalle que o expulsaron outra vez ante o que non reacciona nada ben. Ela enfádase un pouco e recrimínalle a Holden que non lle guste nada, que non lle gusten millóns de cousas ao que el responde que hai cousas que sí que lle gustan, como por exemplo o seu irmán Allie, aínda que está morto. Ou tamén ser o vixía entre o centeo, eso é realmente o que lle gusta, o que lle gustaría ser, aínda que iso só é unha fantasía dentro da súa cabeza.
 
 
Holden sae da casa para evitar aos seus pais e decide dormir na casa dun antigo profesor de literatura, o Señor Antolini co que mantén unha longa conversa acerca do rumbo que tomará a súa vida senón decide facer algo e do importante que é a educación. Ao interpretar como un acto de sexualidade que o profesor lle acaricie a cabeza no medio da noite, ponse moi nervioso, excúsase e marcha do apartamento. Pasa parte da noite na estación de tren, onde decide definitivamente que deixará a cidade, marchará ao outro lado do país en [[autostop]] e vivirá nunha cabana sen volver ver a súa familia por moitos anos. Antes de que isto ocorra quere despedirse de Phoebe e cítaa diante dun museo ao que el ía de pequeno.Ao reunírense, ela exprésalle o desexo de escapar con el, o protagonista explícalle que iso non é posible, a rapaza enfádase e xura non volverlle falar nunca máis.
 
A pesar deste feito van xuntos ao zoo. Antes de subir ao [[carrusel]], Phoebe, confésalle que xa non está enfadada e el promételle que non marchará. É neste momento, vendo á súa irmá divertirse, cando o protagonista di ser feliz por primeira vez.
 
Liña 60 ⟶ 58:
Para finalizar a análise do elaborado argumento desta novela cabe destacar certos aspectos que a caracterizan de forma inconfundible. Ao longo da obra nárranse e descríbense os lugares sempre con moita subxectividade e, ás veces, ironía e humor o que lle dá un toque moi persoal. Segundo vai visitando diferentes lugares e estando con diferentes persoas, o protagonista, móstrase como unha icona de rebeldía adolescente que realiza unha profunda e pesimista análise da súa realidade.
 
Pódese mencionar o odio de Holden hacia aos hipócritas,o feito de que non entenda o sexo, que sexa un imán para as situacións raras, que malgaste moitos cartos, e que só lle gusten realmente dúas cousas ou que a pesar de criticar a actitude de todo o mundo defina a súa, ás veces, como cobarde.