Dióxenes de Sínope: Diferenzas entre revisións

'''Dióxenes de Sínope''', en [[lingua grega|grego antigo]], "Διογένης ὁ Σινωπεύς" (c. [[-413|413]] adC, [[Sinop (TurquiaTurquía)|Sinop]], hoxe naen [[Turquía]] – c. [[-323|323]], [[Corinto]]), foi un [[filósofo]] [[Grecia Antiga|grego]] e talvezse cadra o maior representante do [[Cinismo]], escola filosófica fundada por [[Antístenes de Atenas]], que fora discípulo de [[Sócrates]] e mestre de Dióxenes.

Segundo a tradición, Dióxenes viviavivía a perambulardeambulando polas rúas na maismáis completa miseria até que un diadía foi aprisionado por [[pirata]]s para, posteriormente, ser vendido como escravo. Un home con boa educación chamado Xeníades o comproucomprouno. Logo constatou a intelixencia de seu novo escravo e confioulle tanto a xerencia dos seus bens canto a educación dos seus fillos:

{{Cita|navegando a Exina foi capturado por piratas, cuxo capitán era Escirpalo, e vendido en Creta. En estaNesta ocasión, preguntándolle o pregoeiro «que sabía facer», respondeu: «Mandar nos homes»; e sinalando co dedo a certo corintio que pasaba por alí moi ben vestido (era o Xeníades que dixemos acimaantes), dixo: «Véndeme a este; este necesita de amo». Comprouno en efecto Xeníades; levouno a Corinto; fíxoo preceptor dos seus fillos e administrador de toda a súa casa. Portouse nela de maneira que Xeníades dicía por todas partes: «O bo xenio veu á miña casa».<ref>[[Dióxenes Laercio]]: Vidas.. Capítulo Sexto, Dióxenes o cínico, 42</ref>}}

Dióxenes levou ao extremo os preceitospreceptos cínicos de seu mestre Antístenes. Foi o exemplo vivo que perpetuou a indiferenza cínica perante o mundo. Desprezaba a opinión pública e parece ter vivido nunha pipa ou barril. SeusOs seus únicos bens eran unha alforxa, un bastón e unha tixela (que simbolizaban o desapego e auto-suficiencia perante o mundo), sendo coñecido como o filósofo que viviavivía como un cáncan.

A felicidade - entendida como autodominio e liberdade espiritual - era a verdadeira realización de unhadunha vida. A súa filosofía combatía o pracer, o desexo e a luxuria pois isto impedía a auto-suficiencia. A virtude - como en [[Aristóteles]] - debería ser ''practicada'' e isto era maismáis importante que teorías sobre a virtude.

Dióxenes é tido como o primeiro home aen afirmar, "Son unha criatura do mundo ([[cosmos]]), e non de undun estado ou unha cidade ([[polis]]) particular", manifestando así un [[cosmopolitismo]] relativamente raro no seu tempo.

Dióxenes parece ter escrito traxedias ilustrativas da condición humana e tamén unha ''República'' que tería influenciado a [[Zenón de Citio]], fundador do [[estoicismo]]. De feito, a influencia cínica sobre o estoicismo é bastante salientesalientábel.

Probabelmente, Dióxenes foi o mais folclórico dos filósofos, son innúmeras as historias que se contaban sobre el xa na Antigüidade. É famosa, por exemplo, a historia de que saía en plena luz do diadía con unhacunha lanterna acesa procurando por homes verdadeiros (ou sexa, homes auto-suficientes e virtuosos). Igualmente famosa é súa historia con [[Alexandre o Grande]]:

{{Cita|Estando tomando o sol no Cranión, achegóuselle Alexandre e díxolle: «Pídeme o que queiras»; ao que respondeu el: «Pois nonon me fagas sombra». <ref>[[Dióxenes Laercio]]: Vidas.. Capítulo Sexto, Dióxenes o cínico, 7</ref> }}

Esa resposta impresionou vivamente a Alexandre, que, na volta, ouvindo aos seus oficiais zumbarenfalaren mal de Dióxenes, dixo: "Se eu non fose Alexandre, querería ser Dióxenes." Outra historia famosa é a de que, tendo sido reprendido por estar a se masturbandomasturbar en público, simplemente exclamou: "O! Mas queQue pena que non poda aliviar a fame apenassó esfregandorefregando a barriga!"

{{Cita|Acudindo os pais de estesdestes e algúns señores, enterrárono xunto da porta que conduce ao istmo. Erixíndolle unha columna, e sobre ela un can de mármore pario. Despois tamén os seus paisanos o honraron con estatuas de bronce. <ref>[[Dióxenes Laercio]]: Vidas.. Capítulo Sexto, Dióxenes o cínico, 45</ref> }}

Di [[Dióxenes Laercio]] que segundo Demetrio a morte de Dióxenes ocorreu no mesmo diadía en que [[Alexandre o Grande]], morreu naen [[Babilonia]]. Outra lenda conta que Sócrates morreu no diadía en que Dióxenes naceu.

É en parte por causa de seu comportamento escandaloso, que os escritos de Dióxenes caeron no case total esquecemento. A ''politeia'' (a República) de [[Zenón de Citio]], fundador da escola estoica, baseasebaséase na obra do mesmo nome escrita por Dióxenes, e onde este ataca numerosos valores do mundo grego, preconizando, entre outros, a antropofaxia, a liberdade sexual total, a indiferenza á sepultura, a igualdade entre homes e mulleres, a negación do sagrado, a arrecadaciónrecadación en prol da cidade e de súas leis, a supresión das armas e da moeda. por outro lado, Dióxenes consideraba o amor como sendo absurdo : un non se debe apegar a outra persoa.