Lavadores, Vigo: Diferenzas entre revisións

}}

[[Ficheiro:O arco da vella.jpg|290px|thumb|O arco da vella en Lavadores.]]

'''Santa Cristina de Lavadores''' é unha parroquia do concello de [[Vigo]]. Limita coas parroquias de [[Beade, Vigo|Beade]], [[Bembrive, Vigo|Bembrive]], [[Cabral, Vigo|Cabral]], [[Candeán, Vigo|Candeán]], [[San Paio, Vigo|San Paio]]<ref>Historicamente é considerada parte de Lavadores e así se reflicte na obra citada na Bibliografía</ref>, [[Sárdoma, Vigo|Sárdoma]] e [[Vigo Centro, Vigo|Vigo Centro]], e pertence ó arciprestado de Vigo-Lavadores.

 

Debido á actividade sindical dos obreiros e mariñeiros a parroquia coñeceuse co nome de ''Rusia pequena'' ou ''ruisa chiquita'', aínda que a maioría dos militantes eran anarcosindicalistas ou de sindicatos libres agrupados na CNT pero que a propaganda do réxime meteu no saco de ''roxos''. Foi o último reduto de resistencia fronte ás tropas da guarnición e do castelo do castro de Vigo contra as barricadas obreiras, que comezou trala lectura do bando de estado de guerra na Porta do sol de Vigo e rematou co abandono das barricadas fronte ó cuartel da garda civil de Pardavila, onde foran asediados polo exército e a garda civil. Desde alí botáronse ó monte os superviventes da resistencia antigolpista de 1936. Lavadores foi un dos núcleos do agrarismo: en [[1912]] redactouse o [[Manifesto de Agosto]] e aínda queda en pé a vella dun grupo folclórico na rúa Ramón Nieto .

 

 

==Deportes e instalacións==