Gregorio de Nisa: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Luckas-bot (conversa | contribucións)
m r2.7.1) (Bot: Engado: mk:Григoриј Ниски
Sen resumo de edición
Liña 1:
[[Ficheiro:Gregorius von Nyssa.jpeg|thumb|right|Gregorio de Nisa]]
'''Gregorio de Nisa''' naceunado sobre o ano [[335]] en [[Cesarea de Capadocia]], actual [[Turquía]]. Estudou [[filosofía]] e [[retórica]]. Adicouse ao ensino e estivo casado. Foi elixido bispo de Nisa contra o seu desexo, máis proclive á meditación, a ascese e ofinado estudo. Porén, como pastor doen seudata poboimprecisa, atentofoi ásun necesidadesbispo de todoscapadocio, preocupadoconsiderado polaun formacióndos correcta[[Pais dosda catequistasIgrexa]] e defensorun dos marxinadosprimeiros e dos pobres,en acadouformular unha altasistematización estimateolóxica.
 
==Traxectoria==
Enleado nas disputas dogmáticas do momento, salientou a súa influencia no [[Concilio de Constantinopla]] do ano [[381]] onde defendeu a divindade do Fillo e do [[Espírito Santo]], fronte aos pensadores de influídos polo [[arianismo]]. Defendeu tamén a natureza humana se [[Xesús de Nazaret]] posta en dúbida por [[Apolinar]].
 
Estudou [[filosofía]] e [[retórica]]. Adicouse ao ensino e estivo casado. Foi elixido bispo de Nisa contra o seu desexo, máis proclive á meditación, a ascese e o estudo. Porén, como pastor do seu pobo, atento ás necesidades de todos, preocupado pola formación correcta dos catequistas e defensor dos marxinados e dos pobres, acadou unha alta estima.
 
Enleado nas disputas dogmáticas do momento, salientou a súa influencia no [[Concilio de Constantinopla]] do ano [[381]] onde xunto con [[Gregorio Nacianceno]], defendeu a divindade do Fillo e do [[Espírito Santo]], fronte aos pensadores de influídos polo [[arianismo]]. Defendeu tamén a natureza humana sede [[Xesús de Nazaret]] posta en dúbida por [[Apolinar]].
 
Estas rivalidades exacerbaron as acusacións e as aldraxes contra el por parte dos seus adversarios con influencias na Corte do Emperador [[Valente]]. De feito, tivo que abandonar a súa sé por mor de imputacións de malversación e mala administración. Cando volveu rehabilitado, o seu pobo acolleuno con ledicia.
Liña 10 ⟶ 14:
== Pensamento ==
 
Tivo grande influencia de [[Oríxenes]] entre os pensadores cristiáns e de [[Plotino]] entre os filósofos. De feito un espiritualismo e idealismo [[Platón|platónico]] propiopropios da época influiríainfluirían no xeito de presentar a fe cristiá mediante os elementos e conceptos da filosofía platónica.
 
Porén a esencia do seu pensamento, marcado pola experiencia vital a carón dos seus irmáns maiores [[Basilio o Grande]] e Macrina, é nitidamente cristiá:
* A [[Creación]] é froito do amor sobreabundante de Deus, e as criaturas revelan a súa gloria. O corpo é bo e está destinado á [[resurrección]]
 
Liña 26 ⟶ 30:
 
* Todas as criaturas, e os mesmos demos serán restaurados no tempo final e participarán da Felicidade eterna por pura [[Graza]] de Deus:[[''apokatastasis'']].
 
A [[antropoloxía]] de Gregorio de Nisa está marcada pola súa concepción de Deus. Sostén a presenza de cualidades divinas no home, a súa apertura a Deus permítelle ser el mismo nun camiño de progreso infinito de groria en groria, deste xeito a visión de Deus é ''epektase'', isto é, tensión, expansión, un progreso constante na mesma felicidade que comeza na terra e continúa despois da morte:
{{Cita|''Deus é amor e fonte de amor. O creador da nosa natureza conferiunos tamén a marca do amor...se non hai amor todos os elementos da imaxe están deformados''|''Sobre a Creación do home''}}
{{Cita|''Posto que o desexo te lanza cara o que está adiante, non tes ningunha fartura na túa carreira, e o ben non ten límite algún, senón que o desexo se orienta sempre cara aquelo que é aínda máis grande...quen corre xamais poderá acadar o final da súa carreira|Vida de Moisés''}}
 
Gregorio de Nisa, contribuiu ao desenvolvemento da concepción teolóxica da [[Santa Trindade]] mediante un concepto filosófico de relación causal tomado de [[Aristóteles]]. No seu breve tratado ''Acerca de que non hai tres'' expón que a primeira causa é o Pai da que procede directamente o Fillo e, a través deste e por este, procede tamén do Pai o [[Espírito Santo|Espírito]]. Falar de causa e realidade causada non introduce unha diferencia de natureza senón un modo de existencia, non un ''que'' senón máis ben un ''como''.
 
== Pastor ==
Liña 45 ⟶ 55:
* ''[[Contra Apolinar]]''.
* ''[[Comentario ao Cantar dos Cantares]]''.
 
==Véxase tamén==
===Bibliografía===
* Jonh Meyendorff, ''Teología Bizantina'', Madrid 2002. ISBN 84-7057-468-X
* Jean Laporte, ''Los Padres de la Iglesia'', Madrid 2004. ISBN 84-285-2541-2
 
[[Categoría:Padres da Igrexa]]