Aggregat (foguetes): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Servando2 (conversa | contribucións)
idioma alemán > lingua alemá
Liña 1:
'''Aggregat''' (do [[Idiomalingua alemánalemá|alemán]], significando ''agregado'') foi o nome dunha serie de deseños de foguetes desenvolvidos entre 1933 e 1945 por un programa de investigación do exército da [[Alemaña nazi]]. O seu meirande éxito foi o foguete A4, máis coñecido como [[V-2]].
 
== Variantes ==
Liña 24:
Este incremento en canto a capacidade tivo lugar a través dun redeseño completo do motor do A3 por parte de [[Walter Thiel]], sendo coñecido como A5. Foi quedando claro que os deseños de von Braun estaban converténdose en armas reais e Dornberg desprazou o equipo desde o polígono de probas de Kummersdorf (cerca de [[Berlín]]) ata unha pequena cidade, Peenemünde, na illa de [[Usedom]], na costa báltica de Alemaña, para proporcionar máis sitio para os probas e para rodealas dun maior secretismo. Esta versión era completamente fiable e cara 1941 o equipo lanzara uns 70 foguetes A5. O primeiro A4 voou en marzo de 1942, alcanzando unha distancia de 1,6 km e impactando contra o auga. O segundo lanzamento alcanzou unha altitude de 11 km antes de explotar. O terceiro foguete, lanzado o 3 de outubro de 1942, seguiu unha traxectoria perfecta. Aterrou a 193 km de distancia e alcanzou unha altura de 80 km.
 
A produción do foguete comezou en 1943, coñecido agora como ''Vergeltungswaffe 2'' (Arma de venganzavinganza 2) ou abreviadamente V2, tra-la insistencia do ministerio de propaganda de [[Joseph Goebbels]]. Os aliados estaban ó tanto da existencia do arma pola existencia dun sitio de probas en [[Blizna]], [[Polonia]], localizado polo movemento de resistencia polaco ([[Armia Krajowa]]) gracias a informes dos granxeiros locais.
 
A resistencia chegou incluso a conseguir pezas dos foguetes lanzados chegando ó lugar do impacto antes que os alemáns. A principios de marzo de 1944 a intelixencia británica recibeurecibiu un informe dun axente da resistencia polaca que observou un vagón de transporte fortemente custodiado por tropas das [[Schutzstaffel|SS]] e que contiña ''un obxecto que, aínda que estaba cuberto cunha lona, semellaba un torpedo monstruoso''.<ref name=McGovern>{{cita libro| autor = McGovern, James| título = Crossbow and Overcast| ano = 1964| publicación = W. Morrow| id = }}</ref> A raíz do informe ideouse un plan para intentar obter un V2 sen lanzar e transportalo a Gran Bretaña. O 20 de maio de 1944 un V2 relativamente intacto caeu nas ciénagas do [[río Bug]], cerca do pobo de [[Sarnaki]]. Conseguiuse ocultalo dos alemáns, sendo desmantelado e transportado a través de Polonia na [[operación Most III]] para a súa análise pola intelixencia británica.<ref name=Wojewódzki>{{cita libro| autor = Wojewódzki, Michał| título = Akcja V-1, V-2| ano = 1984| publicación = | id = }}</ref>
 
=== A4-SLBM ===
Baixo o nome de ''Projekt Amerika'', a Alemaña nazi intentou desenvolver o primeiro mísil balístico lanzado desde un [[submarino]] (SBLM polas siglas en [[Idiomalingua inglésinglesa|inglés]]) para bombardear [[Nova York]] e outras cidades e obxectos americanos. As probas da variante SBLM do A4 foron levadas a cabo desde plataformas remolcadas por submarinos [[U-Boot]].
Estas plataformas remolcables e somerxibles foron coñecidas como cápsulas Lafferenz. Un prototipo de 300 toneladas foi construído nos [[estaleiro]]s Sichau, en [[Elbing]]. Esta cápsula foi probada no [[mar Báltico]] co U-boot [[U-1053]], que desapareceu durante as probas e foi atopado en marzo de 2010.<ref>[http://www.vg.no/nyheter/innenriks/artikkel.php?artid=591786 VGnett.no] Sjøforsvaret fant ubåtvrak på slump</ref>
Tres cápsulas de 500 toneladas foron capturadas polos soviéticos antes de finalizar a súa construción nos estaleiros Vulcan en [[Stettin]]. O prototipo de 300 toneladas usada nas probas nunca foi atopada.
 
=== A4b/A9 ===
Para o caso de que os sitios de lanzamento dos A4 quedaran limitados ó territorio do Reich, von Braun e os seus colegas foron presionados para desenvolver una versión de maior alcance do A4, coñecido alternativamente como A9 e A4b. A razón das dúas denominacións é que a serie A4 recibeurecibiu "prioridadprioridade nacional" e a designación A4b aseguraba a dispoñibilidade dos escasos recursos.<ref>Neufeld, pp. 63, 93, 250, 283</ref>
 
En xuño de 1939, Kurt Patt, da oficina de deseño de Peenemünde, propuxo [[á]]s para converter a velocidade e altitude do foguete en sustentación e alcance aerodinámicos.<ref>Neufeld, p. 92</ref> A medida que o foguete se atopase con capas máis densas da [[atmosfera]] na súa fase de descenso, propulsaríase e comezaría a planear suavemente, cambiando velocidade por distancia. Patt tamén propuxo o ''Flossengeschoss'' ou "proxectil aleta". Ambos conceptos foron usados por [[Walter Dornberger]] na elaboración dunha presentación para [[Hitler]] o 31 de xullo de 1940, denominándoo "foguete América".<ref>Neufeld, pp. 138 & 283</ref>
 
Os traballos sobre o deseño do A9 comezaron en 1940. Ademais das ás, o A9 sería algo máis grande que o A4 e o seu motor produciría un 30% máis de empuxe. Despois de probar modelos en [[túnel de vento]] modificouse o deseño para reemplazarsubstituír as ás por superficies no fuselaxe, xa que as probas demostraron que estas proporcionaban unha mellor sustentación a velocidades supersónicas e resolvía o problema do desprazamento transónico do centro de sustentación.
 
O desenvolvemento foi suspendido en 1941, pero en 1944 varios V2 foron modificados para achegalos á configuración do A9 baixo a designación de A4b.<ref>Reuter, pp. 90-91</ref> Calculouse que, engadindo ás, o alcance dos A4 aumentaría ata 750 km, permitindo atacar obxectivos en Gran Bretaña desde a propia Alemaña. Intentouse que tra-lo lanzamento a traxectoria dos A4b fose o máis suave posible e que o foguete planeara cara o obxectivo. Considerouse que, na fase final do voo, a interceptación do foguete polo inimigo sería practicamente imposible dado que cando estivese sobre o obxectivo faría un picado que limitaría o tempo de interceptación.
Liña 45:
 
=== A5 ===
O A5 foi unha versión subescalada de probas do A4, reemplazandosubstituíndo ó A3 neste propósito. Voou entre 1938 e 1942 e xogou un papel vital probando a aerodinámica e a tecnoloxía do A4. Levaba o mesmo motor que o A3 pero tiña un novo sistema de control, así como unha forma que semellaba máis á do A4. Lanzáronse 25, algúns máis de unha vez. DotouselleDotárono cun sistema de recuperación por paracaídas e ademais podía flotar ata dúas horas antes de afundir, permitindo recuperalo con barcos. Construíronse diferentes variantes, sen sistema de propulsión e con motores monopropelente para probas de lanzamento desde o aire.
O A5 medía 5,825 metros de lonxitude, cun diámetro de 0,78 metros e un peso no despegue de 900 kg, e ó igual que o A3 era propulsado por alcohol e oxíxeno líquido. O primeiro lanzamento dun A5 tivo lugar no verán de 1938 en [[Greifswalder Oie]] e os primeiros voos guiados con éxito fixéronse en outubro de 1939 para probar os sistemas de control planeados para ser usados no A4. O A5 alcanzou unha altura máxima de 12 km.<ref name=juergen>{{cita libro| autor = Juergen, Michaels| título = Peenemuende und seine Erben in Ost und West| ano = 1997| publicación = Bernard & Graefe| id = }}</ref>