1807: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →Reino Unido: arranxiño |
m →Prusia: tsar |
||
Liña 14:
===Prusia===
*O [[8 de febreiro]] librase a batalla de Eylau, no redores de [[Königsberg]] (en Prusia oriental), entre as tropas de Napoleón e o exército ruso de Bennigsen. A batalla en sí non resulta decisita para nengún dos dous bandos, aunque é unha verdadeira matanza que leva a morte a uns 40.000 soldados a causa da violencia na loita e da inclemencia do [[tempo]].
*O [[14 de xuño]] as tropas de Napoleón vencen o exército ruso en [[Friedland]] (tamén, correspondente a Prusia oriental), onde sofren pérdidas de 25.000 homes (entre eles uns 25 dos seus xenerais). A victoria napoleónica deixa o paso aberto o exército francés cara [[Königsberg]], derradeira fortaleza prusiana e obriga o
*O [[1 de xullo]] o tenente xeneral prusiano, Gebhard Leberecht Blücher, tralas derrotas sofridas polos exércitos de [[Prusia]] perante os franceses, fai un chamamento os civis e militares a sumarse o seu corpo de combate contra Napoleón I.
*Do [[7 de xullo|7]] ao [[9 de xullo]] coa fin de evitar unha sublevación dos polacos, o
*O [[9 de outubro]], [[Federico Guillerme III]] de [[Prusia]] concede a abolición progresiva da servidume dos [[labrego]]s coa entrega, en plena propiedade, das terras da coroa que traballan; con isto leva a cabo a proposta do ministro de estado, o barón Von Stein.
===Alemaña===
*Na cidade de [[Berlín]] e en medio da gloria militar de [[Napoleón Bonaparte|Bonaparte]], o filósofo alemán Johan Gottlieb Fichte (que nacera en Rammenau, [[Saxonia]], no ano [[1762]] e finará en Berlín no [[1814]]) publica o seu "Discurso a la nación alemá". A declaración sae en tempos moi difíciles para Prusia e [[Alemaña]], xa que [[Francia]] fixera declaración de guerra contra [[Prusia]]. O escrito incrimina o emperador francés por haber traizoado os ideais da revolución francesa. Nel o filósofo propón unha nación alemá baseada na democracia que non pasará desapercebida pola burguesía, polo que terá un papel importante no resuxir espiritual e político do pobo. Fichte manifestou dende moi xoven o amor pola liberdade. Influido por Lessing e Kant, adiracá a este profundos estudios, ata o punto de que pode decirse que o seu pensamento é a continuación do kantismo; polo que, incluso, fará unha visita o seu mestre en [[Königsberg]] no [[1792]], quen o recibe friamente, aunque tres meses despois envialle a Kant un manuscrito sobre a "Critica de toda revelación", polo que se poñía directamente no criticismo. No [[1793]] fixo casamento con unha sobriña de Klopstock, e pronto ten fama de liberal e demócrata; que non lle impediu toma-la cátedra da universidade de [[Jena]] no canto a rama de filosofía. Nesta universidade tivo a acusación de [[ateismo]], feito que lle valeu a expulsión; polo que pasou a ensinar no [[1805]] na universidade de [[Erlangen]] e, no [[1806]], en Königsberg. Trala fuxida das tropas napoleónicas, volve a [[Berlín]] no 1807, onde pronuncia o célebre discurso [[nacionalista]]. A filosofía de Fichte intenta armoniza-la teoría coa práctica. Nun principio parte do humanismo no que a liberdade ocupa o centro de reflexión, que logo tira a un certo [[misticismo]], dende a teoría da liberdade a unha teoría de gracia divina; o seu valor reside en haber especulado teoricamente sobor da ciencia e a verdade para desenvolver unha doutrina práctica da moral de estado.
|